Heat is een duidelijke terugkeer naar vorm, vanwege het succes van ingrediënten geplukt uit een paar van de meest dierbaar herinnerde spellen van de franchise. Het kostte meer pogingen dan ideaal zou zijn geweest, maar ontwikkelaar Ghost heeft eindelijk een racegame ontwikkeld die zich trouw aan de wortels van Need for Speed vast​klemt.

Need for Speed Heat combineert elementen van fan-favorieten zoals Underground en de originele Most Wanted met enkele welkome tweaks geïnspireerd door zijn tijdgenoten. Het resultaat is diepgaande voertuigaanpassing en hectische politieachtervolgingen, maar in een wereld met minder gevaren die auto’s tot een dood einde brengen. Net als in Forza Horizon brokkelen zelfs stenen muren af ​​en versplinteren bomen als je uit de koers raakt. Minder ontmoetingen met momentum-killers hielpen mijn tempo hoog te houden. Het is een back-to-basics-aanpak met enkele moderne aanpassingen, en het werkt. Het beste van alles is dat het volledig is verwijderd van het gratis te spelen stijl-op-loterij-gebaseerde prestatie-upgradesysteem, de slecht bedachte obstakels die toegang tot lichaamsmods verhinderen, en de meeste andere vreselijke dreck die Payback geteast heeft. Het is er allemaal uitgerukt en naar de sloop gebracht.

Palm City is de nieuwe speeltuin van Need for Speed ​​Heat en de met neon doordrenkte, op Miami geïnspireerde kaart past uitstekend bij het klassieke Need for Speed-plaatje. De stad zelf is het grote hoogtepunt hier – het omliggende platteland is een beetje onbekend – maar er zijn een paar andere coole plekken, waaronder een mini Cape Canaveral-stijl ruimtecentrum, een leuk verlaten race-ovaal en een grote containerwerf.

Het interessante van Heat is dat er in principe twee verschillende ervaringen zijn die hier kunnen worden opgedaan, en het schakelen tussen beide is een handmatig proces. Overdag wordt Palm City bepaald door straatracen op gemarkeerde parcoursen voor contante uitbetalingen, terwijl nachtracen draait om illegaal, ondergronds racen en rennen van de fuzz om reppunten te verzamelen. Beide zijn nodig om het verhaal van Heat te doorlopen, dat zich nog steeds afspeelt als een merkwaardig Fast & Furious, maar het schrijven is een stuk ingetogener dan dat van de regelmatig gemene terugverdientijd. Er is niet veel verhaal; het is meer een incidentele afleiding van de reguliere race-evenementen van Heat. Het is ook vermeldenswaard dat Heat online kan worden gespeeld (waar andere spelers aan je evenementen kunnen deelnemen) of volledig offline, maar je moet kiezen voor een van beide modi vanuit het hoofdmenu; het is niet zo elegant als de naadloze online/offline omschakeling zoals in de Forza Horizon-spellen.

Na meerdere generaties open wereld racers waar de zon opkomt en ondergaat zonder op mijn instructies te wachten, wist ik aanvankelijk niet wat ik moest doen met Heat’s unieke tijd-van-dag schakelsysteem, maar na een tijdje ermee vond ik de kracht het geeft me de mogelijkheid om me te concentreren op wat ik nodig heb. Als ik geld wil voor onderdelen en auto’s, race ik overdag. Heat ziet er overdag een beetje eenvoudiger uit – over het algemeen ziet de omgeving er met 150 kilometer per uur beter uit dan onder intensief toezicht. Ik ben een grote fan van de vangrails die echte, individuele objecten in de wereld zijn; er is hier veel minder flipperkast van onoverwinnelijke muren. Als ik aan de andere kant reppunten nodig heb om in aanmerking te komen voor meer missies en krachtigere prestatie-upgrades, race ik ‘s nachts. Racen is de avond is absoluut de meest superieure visuele ervaring, vooral als het regent.

De politieachtervolgingen van Heat zijn niet beperkt tot vooraf ingestelde tijdritroutes zoals in Payback; je hebt nu de vrijheid om in elke richting te ontsnappen. Ze zijn echter een stuk moeilijker; zeker totdat je de beste upgrades kunt bemachtigen. Terwijl je in Payback ze opzij kunt beuken, in Burnout 3-stijl, kun je in Heat niet echt op dezelfde manier met de politie omgaan. Er is nu een schademeter voor je auto, dus terwijl je een beetje terug kunt vechten en directe reparaties kunt verdienen bij benzinestations tot drie keer per nacht, te veel ruw spul en je zult wrak en gearresteerd worden.

Achtervolgingen zijn nu zeker meer bevooroordeeld richting de politie. Dat vind ik niet per se erg – het is veel gevraagd dat een AI in staat moet zijn om een ​​menselijke bestuurder te manoeuvreren zonder een soort been omhoog,  maar ik haat het dat het vals speelt door in politie in de buurt uit het niets te paaien, en hun bovennatuurlijke uitbarstingen van snelheid worden saai. Ook is de Busted Bar-timer die naar een automatisch verlies tikt absoluut onzin. Ik zie geen behoefte aan een Busted Bar als onze auto’s alleen een eindige hoeveelheid schade kunnen aanrichten; als ik me een weg kan banen door een stel achtervolgingsauto’s zonder mijn rit af te schrijven, laat het me dan. Ik begrijp dat het allemaal ten dienste staat van het maken en bouwen van een enorme vertegenwoordiger een opwindend risico oplevert, maar als er niemand echt voor of achter me staat, is busting dankzij een willekeurige timer en het verliezen van al die vertegenwoordiger onzin.

Er is een goede selectie van auto’s beschikbaar, maar het rooster kan minder indrukwekkend zijn als je een veteraan van Payback bent, omdat de grote meerderheid van de garage uit dat spel wordt betaald. Ferrari is weer aan boord geklommen en er is een mooie verspreiding, maar de nerds bij Toyota zijn nog steeds afwezig. Over het algemeen is mijn kritiek op het voertuigrooster van Payback hier nog steeds relevant. Er is bijvoorbeeld een enorme selectie moderne supercars, die een belangrijk onderdeel vormen van het originele DNA van Need for Speed, maar bijzonder weinig iconen uit de jaren ’90. Als het gouden tijdperk van JDM-tuners, bijvoorbeeld, is het jammer dat slechts een select aantal uit dat decennium de game heeft gehaald in een spel dat op maat voor hen lijkt te zijn gemaakt. En hoewel de auto’s er in de regen het beste uitzien.

Toen ik achter het stuur stapte, merkte ik meteen dat de handling in Heat zo was aangepast dat drifts werden geïnitieerd door van het gaspedaal te komen en het opnieuw te pompen terwijl je in een hoek draaide, maar ik ben niet echt een fan van de techniek zoals ik merkte dat ik in ongewenste drift doorbrak door gewoon normaal gas te geven. Het goede nieuws is: met Heat kunnen we terugschakelen naar rem-naar-drift, waardoor een bestuurder op het gas kan blijven staan ​​en gewoon snel de rem kan pompen om opzij te komen. Het voelt intuïtiever voor mij, zoals een snelle dip van de koppeling om de toeren te verhogen.

Het kost echter wel een minuutje om te beginnen: de trage startersauto’s zijn niet de beste demonstratie van de rijdynamiek van Heat, en ik heb veel meer genoten van het rijden naarmate dingen steeds sneller worden. Dankzij Heat is er geen behoefte aan specifieke auto’s voor specifieke klassen en elk voertuig dat ik tot nu toe heb gekocht, kan worden afgesteld en opnieuw worden afgesteld voor grip, drift of een compromis daartussenin. Drifting voelt een beetje langzamer in Heat dan Payback, maar je hebt meer controle over de hoek van de auto, wat de drift-evenementen behoorlijk plezierig heeft gemaakt.

Evenzo is het upgradesysteem van Heat een gigantische verbetering ten opzichte van Payback. Naast een paar speciale beloningsitems zijn er geen hoepels meer om doorheen te springen om cosmetica aan te brengen, en geen pokermachine Speed ​​Cards meer om de prestaties van je zweep op te pompen.

Een grote nieuwe toevoeging zijn motorwissels, die geweldig zijn omdat ze de algehele potentiële pk’s van auto’s kunnen verhogen die eerder een prematuur prestatieplafond bereikten. Maar nog beter dan dat is uitlaatgasafstemming, waarmee de al uitstekende uitlaattonen die beschikbaar zijn, kunnen worden afgesteld.

Elders blijft de wrap editor topklasse en staan ​​er nog steeds opties voor degenen onder je die hun auto’s graag op Herbie laten lijken op de rand van de dood; weet je, nadat hij van dat cruiseschip is gegooid en uit een rivier is gesleept. Er is ook avatar-aanpassing, als je dat waardeert en wanhopig het middenrif van een vreemde man wilt zien dankzij kleding waarvan ik niet eens wist dat het bestond.