Wanneer de eerste schaduwfiguur verschijnt in They Who Remain, met gloeiende ogen die je vanuit de duisternis aanstaren, bracht het herinneringen op aan de film Halloween die in 1978 op het witte doek verscheen.
Those Who Remain is een first-person horroravontuur met elementen van Alan Wake, Outlast en allerlei andere indie-horrortitels erin. Het begint met Edward in een weermoedige toestand, zittend aan zijn bureau dat is bedekt met flessen whisky, met een pistool in de hand. Hij ontvangt een sms van een vrouw die Diane heet en vraagt hem haar te ontmoeten in een motel. Diane is echter niet zijn vrouw, en het lijkt erop dat Edward’s schuld hem de baas wordt als hij besluit zijn geliefde te ontmoeten, om dingen af te breken.
Ons avontuur begint als Edward ’s nachts naar het motel trekt. Hij vindt de receptie leeg en neemt een kijkje in de kassa om erachter te komen in welke kamer Diane verblijft. Na wat kort rondneuzen blijkt dat de sleutel onder de deurmat buiten haar kamer ligt en daar gaat hij. Nog een lege kamer, met een stromende douche die ook leeg is. Op ware horror-wijze gaat de telefoon en bij het beantwoorden zegt een onbekende stem eenvoudigweg “blijf in het licht”, voordat hij ophangt.
Op dit punt zou je het waarschijnlijk een nacht noemen en wegkomen uit Dodge, behalve dat iemand de auto van arme Edward steelt en hem achterlaat op het platteland. Natuurlijk is zijn enige optie om naar de dichtstbijzijnde stad te lopen, maar dat is waar het echt een wending neemt.
De sfeer was tot nu toe redelijk standaard. Dit is allemaal eerder gedaan, maar als alle lichten op de weg naar het nabijgelegen Dormont gaan, wordt het eng. Die stem aan de telefoon zei niet voor niets in het licht te blijven, namelijk. Buiten de veiligheid van de slecht verlichte weg naar buiten kijkend, staan allerlei duistere figuren te kijken. Geen van hen beweegt, ze staren je gewoon met gloeiende ogen aan. Het is een heel griezelig gezicht, vooral als er tientallen om je heen zijn. Er is iets bedreigend aan hun aanwezigheid.
Dat gezegd hebbende, in deze preview build die ongeveer dertig minuten van de game laat zien, verliezen de schrikmomenten vrij snel hun kracht. Misschien wordt dit tijdens de release verbeterd, wat een nieuwe bedreiging vormt voor de spookachtige figuren, maar deze vroege gameplay hintte alleen maar op wat zou komen. Those Who Remain leek echter meer een puzzelspel dan een echte horrorervaring, aangezien het mijn taak was om sleutels te vinden en uit te werken hoe gebieden te verlichten om verder te komen.
Bij een bepaalde puzzel moest ik uitzoeken hoe ik in een ontoegankelijke auto kon komen, waarvoor het gebruik van de meest interessante mechanic van het spel nodig was: de onbekende versie van Dormont. Deze andere wereld is donker en angstaanjagend, met enorme verschrikkingen op de loer, maar het stelt je ook in staat om objecten in de echte wereld te manipuleren. Edward komt een deur binnen tegenover een tankstation en wordt in een buitenaardse versie van datzelfde tankstation gegooid. De ontoegankelijke auto staat daar, bedekt met klimop. Bij het vinden van een herbicide, ziet een snelle explosie de klimop verdwijnen en bij terugkeer in de echte wereld wordt de onzichtbare barrière verwijderd en kan Edward nu de lichten inschakelen om een pad te maken door de donkere entiteiten rond het benzinestation.
De gameplay zelf is erg eenvoudig. Het was soms een beetje lastig om aan te geven wat ik wilde oppikken, of een lichtschakelaar die ik wilde indrukken (erg belangrijk als je in een donker huis vol kwaadaardige schaduwmensen bent), wat een probleem zou kunnen zijn als het komt naar de consoleversie, vooral als u zich in een tijdgevoelige situatie bevindt en u niet kunt doen wat er op tijd moet gebeuren. Deze problemen zijn niet aanwezig met een muis, maar de uiteindelijke versie kan dit kleine richtprobleem met de controller mogelijk op tijd oplossen voor de lancering in mei.
Ik heb er alle vertrouwen in dat degenen die blijven een goed, griezelig avontuur kan zijn. Er zijn glimpen van een uitstekende sfeer en een intrigerend verhaal, waarbij in mijn korte tijd met het spel niets echt wordt weggegeven. In de finale van de demo werd Edward achtervolgd door een griezelige, schreeuwende vrouw terwijl straatverlichting, voertuigen en stukken weg omhoog werden gestuurd. Gewoon weer een indrukwekkende teaser van wat er in de laatste game komt. Hoewel het niet teveel goede schrik bood, was er genoeg sfeer en intriges om mijn interesse voor degenen die blijven te wekken.