WWE 2K22 is een enorme sprong voorwaarts in vergelijking met zijn voorganger.

WWE 2K heeft vorig jaar een jaar overgeslagen en is teruggebracht naar de tekentafel. WWE 2K20 was een ramp. Het dieptepunt van wat het neerwaartse traject was van een al vervagende franchise, WWE 2K20 demonstreerde niet alleen het gebrek aan verbeeldingskracht dat de vorige paar games eerder had omcirkeld, maar het was ook erg buggy. WWE 2K22 heeft zeker de vruchten geplukt van bijna twee en een half jaar ontwikkelingstijd, waardoor de WWE 2K-franchise de nieuwe start die het zo lang zo hard nodig had.

De nieuwe engine verwijdert enkele van de gecompliceerde mechanics die de vorige 2K-games een hele klus maakten om te spelen. In plaats daarvan hanteert het een meer arcade-achtige benadering. 2K22 is niet de tweede komst van de geliefde Smackdown-serie, maar de vereenvoudigde grappling voelt intuïtiever aan en zorgt voor snellere wedstrijden. Grappling is teruggebracht tot lichte en zware bewegingen die zijn toegewezen aan twee knoppen, wat ik gemakkelijker vond om te onthouden en uit te voeren. Melee-combo’s belonen grote hits door eenvoudige invoer aan elkaar te koppelen, waardoor button-mashers een haalbare vorm van aanval krijgen.

Om het non-stop counteren dat vaak voorkomt tussen geavanceerde spelers te verminderen, dwingt een nieuwe teller, Breaker genaamd, je om inkomende zetten te voorspellen door op dezelfde knop te drukken waarvan je denkt dat je tegenstander die zal doen. Breakers zijn alleen van toepassing op stakingen en op grapple gebaseerde aanvallen; er bestaat nog steeds een universele omkering voor al het andere, maar ik heb gemengde gevoelens bij deze nieuwe toevoeging. Het toevalselement houdt in dat ik een reeks beledigingen in me opnam omdat ik de verkeerde invoer had geraden, ongeacht de timing van mijn omkering, wat me soms frustreerde. Aan de andere kant stelt het beide spelers in staat om daadwerkelijk bewegingen op elkaar uit te voeren in plaats van alleen goedkope manieren te vinden om langdurige tegenfeesten te onderbreken. En hoewel ik vaak een pak slaag kreeg, verloor ik zelden.

2K22 voelt over het algemeen gemakkelijker om te spelen, maar het uitvoeren van bepaalde manoeuvres voelt nog steeds ingewikkeld. Zo kunnen de commandoverschillen tussen verschillende springplank- en platformaanvallen eenvoudiger zijn. Een mooie tutorial aan het begin van het spel leidt spelers door de basis, maar ik wou dat het verder ging omdat ik nog steeds cruciale mechanics moest opzoeken, zoals het positioneren van tegenstanders of het betreden/verlaten van de ring. Het oppakken van objecten kan nog steeds niet reageren, en sommige acties behouden het trage, overgeanimeerde gevoel waar de 2K-games al jaren last van hebben.

Over het algemeen ziet 2K22 er geweldig uit. Karaktermodellen lijken grotendeels nauwkeurig op hun echte tegenhangers, vloeiendere animaties repliceren superster-specifieke nuances, en verbeterde cinematografie en verlichting zorgen ervoor dat iedereen er beter dan ooit uitziet. Ik ben vooral dol op de tijdperkspecifieke verlichting voor historische arena’s. De selectie is gruwelijk verouderd dankzij de opname van talloze supersterren die WWE in 2021 verlieten, maar dit werkt in het voordeel van 2K22. Namen als Jeff Hardy, Keith Lee en Ember Moon mogen nu ergens anders optreden, maar als je ze toch gaat gebruiken, is het beter om een ​​realistischer dunne selectie te hebben.

Het beste van alles is dat ik geen catastrofale glitches of bugs ben tegengekomen. Helaas voelt online spelen onstabiel aan op het moment van publicatie. Ik heb problemen gehad om verbinding te maken met wedstrijden en degenen waar ik aan begonnen ben, hadden soms last van ernstige vertraging. Hopelijk wordt dit eerder dan later aangepakt, maar misschien wil je de online modus in de nabije toekomst vermijden.

2K22 heeft geen tekort aan modi, waarvan Showcase de meest prominente is. In deze interactieve documentaire kunnen spelers de legendarische carrière van coverster Rey Mysterio volgen door een selectie van 12 wedstrijden te spelen. Eerdere Showcases hebben hun respectievelijke onderwerpen uitstekend behandeld, maar 2K22’s schieten tekort. Hoewel de presentatie zoals gewoonlijk rockt, de overgangen halverwege de wedstrijd naar daadwerkelijke beelden van het gevecht dat je speelt, is opmerkelijk goed, deden de meeste van de gekozen aanvallen me op mijn hoofd krabben.

Ik had een toffe tijd met het opbouwen van de legacy van mijn eigen superster in MyRise. Door een worstelaar helemaal opnieuw te maken, inclusief het kiezen van hun achtergrond-RPG-stijl, was ik vanaf het begin betrokken bij het lot van mijn ster en de modus is aangenaam compact. Van training in het Performance Center tot NXT tot de hoofdselectie, ik heb genoten van het begeleiden van mijn arrogante Hollywood-transplantatie naar de top van het bedrijf door keuzegestuurde scenario’s, waarvan er vele heerlijk cheesy zijn. Ik won een wedstrijd om mijn tegenstander te dwingen een maand lang in een kippenpak te worstelen en koos voor gevechten met grote sterren op sociale media om ze de ring in te lokken.

Eenvoudige sidequests, zoals het verslaan van MVP voor het afdwingen van een dresscode, kunnen op je gemak worden aangepakt om extra stat-punten te verdienen, maar ik heb vooral genoten van hoe ogenschijnlijk alledaagse verhalen zich in gigantische hoeken ontwikkelen. Ik koos ervoor om naam te maken door een bezoekende burgemeester Kane backstage aan te vallen, wat explodeerde in een multi-match side story die eindigde in een Hell in a Cell-wedstrijd tegen The Undertaker. Er zijn verschillende verhaalpaden, afhankelijk van je keuzes en de uitlijning van gezicht/hiel, wat een mooi element van herspeelbaarheid biedt. Ik weet niet of ik genoeg gedwongen ben om nog een volledige run te maken, maar MyRise zette me aan het denken over welke titels ik moest najagen. Ik kriebelde altijd om er weer bovenop te komen.

De Creation Suite is niet significant beter dan wat eerder is aangeboden, maar het blijft een leuke tijdsbesteding. Ik heb uren verloren met het maken van supersterren, kampioenschappen, arena’s, titantronvideo’s en meer. Universe Mode biedt meer opties om Vince McMahon te spelen terwijl je shows, wedstrijden, rivaliteit en meer boekt. Je kunt nu ook een individuele carrière volgen, maar Universe gaat over het maken van je eigen plezier en biedt niet genoeg tastbare beloningen om mijn interesse lang vast te houden.

Universe Mode voelt bijzonder vlak aan in vergelijking met MyGM, dat je directe controle geeft over een enkel merk, inclusief het opstellen van supersterren, het boeken van shows en kalmerende persoonlijkheden om een ​​ratingoorlog tegen rivaliserende merken te winnen. Deze bestemming bevredigde de fantasieboeker in mij. Ik heb een geweldige tijd gehad met het creëren van kwaliteitsrivaliteiten en wedstrijden door strategische superster-in-ring-stijlen te matchen en mijn budget te beheren om geweldige shows te geven. MyGM biedt een gedetailleerd gegevensniveau, maar biedt regelmatige begeleiding die me op het goede spoor hield en mijn beslissingen informeerde. Net als MyRise greep MyGM me onverwachts en liet me vaak buiten het spel nadenken over hoe ik naar de volgende show kon bouwen, welk talent ik moest tekenen en hoe ik mijn concurrent kon saboteren.

MyFaction is een andere nieuwe bestemming die aanvoelt als een apart spel op zich. Fans van mobiele WWE-games zoals Supercard voelen zich misschien meteen thuis als je kaartpakketten koopt (met echte en in-game valuta) om een ​​”fractie” van de beste kaarten samen te stellen op basis van hun statistieken en andere voordelen. Je vecht tegen andere facties, maar het gevecht vindt plaats in de ring in plaats van als een pure TCG. Er is niet veel meer dan dat. Er zijn verschillende dagelijkse, wekelijkse en torenuitdagingen, maar het komt neer op het spelen van wedstrijden, het vullen van prestatiebalken en het kopen van kaarten. Pakketten zijn redelijk geprijsd en je verdient genoeg geld om een ​​pakket te kopen door een kleine hoeveelheid wedstrijden te spelen, maar je zult altijd verder gaan met je portemonnee volgens de norm met dit spul. MyFaction voegt de voldoening toe om te zien hoe meters vol raken tijdens het spelen van willekeurige wedstrijden,

2K22 is een enorme stap naar voren sinds de matige release van 2K20. Bovendien betekent het enorme aantal modi, die allemaal op zijn tof zijn, dat er iets leuks is om aan te knagen buiten willekeurige tentoonstellingswedstrijden of online spelen. Hoewel het nauwelijks een grote hindernis is om te nemen, is WWE 2K22 de beste WWE 2K-game sinds ze ‘2K’ aan de titel begonnen toe te voegen.