Menu Sluiten

Review: Crisis Core: Final Fantasy VII Reunion

Crisis Core: Final Fantasy VII Reunion is meer dan een remaster.

https://youtu.be/65lCz22aopY

Crisis Core: Final Fantasy VII is een juweeltje van een videogame, weggestopt als een PlayStation Portable-exlusive. Gemaakt om het verhaal van Zack Fair te vertellen, dit was de titel die elke fan moet spelen. Ik denk niet dat iemand had gedacht dat we daadwerkelijk een Final Fantasy VII-remake zouden ontvangen. Toch was het voor degenen die nieuw waren in de serie niet meer dan normaal om precies te begrijpen wie deze personages zijn, en om dat te laten gebeuren, zouden ze Crisis Core moeten kunnen spelen. Gelukkig wil Square Enix niemand in het ongewisse laten om dit verhaal mee te maken met de release van Crisis Core: Final Fantasy VII Reunion, een 1:1 remake met tal van verbeteringen.

Crisis Core: Final Fantasy VII Reunion volgt het verhaal van Zack Fair. De naam klinkt misschien bekend voor degenen die FF VII hebben gespeeld, maar hij bestaat voornamelijk op de achtergrond van het verhaal. Hij speelt een veel grotere rol in de motivaties van Cloud en beïnvloedt zelfs de Turks, samen met connecties met enkele van Shinra’s elite, zoals Sephiroth. Om het zacht uit te drukken, Zack is een van de meest opmerkelijke personages uit de serie waarvan je misschien nog niet wist. Hij is ook arrogant, impulsief, heldhaftig en beïnvloedbaar. Als we hem ontmoeten tijdens zijn SOLDIER-training, tonen zijn tienertoon en woordkeus zijn leeftijd, wat een nieuwe richting is voor de vernieuwde Engelse voice-over.

Op een missie om een ​​Wutai-fort neer te halen, staat zijn mentor, Angeal, hem toe het bouwwerk alleen aan te nemen. Na deze gebeurtenissen wordt ontdekt dat een ex-SOLDIER genaamd Genesis heeft geleerd hoe hij kopieën van zichzelf kan maken en terugvecht tegen Shinra. Dit veroorzaakt een reeks gebeurtenissen waarbij Sephiroth, Angeal en zelfs de regisseur Lazard betrokken zijn, met Zack er middenin, gedwongen om alle stukjes in elkaar te passen. Het is uiteindelijk een verhaal van eer en waar je eer je naartoe leidt. Helaas is niets zo eenvoudig als het kiezen van een kant, en Zack moet elke keer met deze gevolgen worden geconfronteerd.

Het verhaal is het hoogtepunt van dit avontuur. Ik geloof dat de ontwikkelaars dit wisten, aangezien de game op bijna elk scherm graag de controle van de speler overneemt. Als gevolg hiervan loop je misschien een paar stappen voordat je een andere verhaalscène binnengaat, wat irritant wordt als je alleen maar probeert te spelen. Gelukkig wordt dit verzacht door de optionele missies, maar daarover later meer.

Wat de nieuwe Engelse voice-over betreft, waren enkele aarzelende partijen in de war over de wijziging. Deze stemmen sluiten nu echter aan bij de personages uit Final Fantasy VII Remake . Ik moest er even aan wennen, maar na enkele gebeurtenissen in het verhaal begreep ik waarom ze deze keuzes maakten. Bovendien is de audiomixing van deze release veel beter dan voorheen, wat enkele van de meer impactvolle momenten versterkt. Als je daar niet van houdt, kun je de Japanse voice-overoptie gebruiken om Gackt als Genesis te horen.

De gameplay herinnert je eraan dat dit oorspronkelijk een PSP-release was. Kleine dungeons, hergebruikte vijanden en repetitieve missies. Dat wil niet zeggen dat Square Enix niet hun best heeft gedaan om dit te verhelpen met optionele side-quests, minigames en extra opties. De side-quests zijn overal in Midgar te vinden, met de verkenbare gebieden die zich uitstrekken over Sector 8. Voor zover ik weet, is er geen snelle reisoptie, maar aangezien deze gebieden zo klein zijn, zul je geen problemen hebben om van de enige plaats naar de volgende. De omvang van de optionele side-quests varieert, inclusief praten met NPC’s en het uitvoeren van enkele onderzoeken. Het is een leuke onderbreking van de verhaalmissies, en de game zal je eraan herinneren wanneer je op het punt staat niet meer terug te keren om onafgemaakte objecten in te pakken.

Als het op vechten aankomt, is een eenvoudige melee-combo gekoppeld aan een enkele druk op de knop. Spelers hebben toegang tot een AP- en MP-balk om uitgebreide melee-aanvallen en magie te gebruiken, die worden gecombineerd met L1 en de bijbehorende Materia. Elke gevechtsactie is gekoppeld aan Materia, en deze game heeft er veel van. Met de toevoeging van Materia Fusion kun je bijna te veel verschillende combinaties van aanvallen vormen. Van elementaire melee-aanvallen tot het gooien van Gil naar een vijand, je kunt veel tijd steken in het bedenken van nieuwe acties. Maar als je van dit systeem profiteert, kun je het spel gemakkelijk breken met buff Materia dat geen einde heeft, maar dat laat ik aan de gidsen over.

Er zijn winkels, maar je moet missies voltooien om ze te ontgrendelen. Missies zijn toegankelijk via een Save Point en vereisen dat je een monster verslaat. Nadat je een missie hebt geselecteerd, word je overgebracht naar een kerker om het doelwit te vinden en te verslaan. Degenen die eerder hebben gespeeld, zullen zich herinneren dat je de muren kunt omhelzen en bijna alle ontmoetingen kunt vermijden, en dat is hier niet veranderd. Een nieuwe optie is om een ​​gevecht te hervatten als je sterft, wat een uitstekende toevoeging is, gezien het feit dat sommige van deze vijanden Death-aanvallen hebben die je in één klap kunnen vernietigen.

Laten we het hebben over dat rare roulettewiel dat tijdens elk gevecht ronddraait. Kortom, je geeft 10 SP uit om aan het wiel te draaien, dit gebeurt allemaal automatisch, maar uiteindelijk krijg je een goede draai die overeenkomt met de gezichten en cijfers van personages. Afhankelijk van je relatie met het personage kan dit natuurlijk vaker gebeuren, zelfs nog meer als je speciale Materia hebt om de kansen te vergroten.

Als je de personages matcht, mag je een Limit Break gebruiken, wat hetzelfde is voor Summons. De aanval van elk personage is uniek, maar je kunt ook een spin krijgen die je onbeperkte MP of AP geeft voor een beperkte tijd of je meters “breekt” om je meer HP, MP of AP te geven dan je limiet. Verder wordt SP gebruikt om Materia te fuseren, wat kan beperken hoe sterk je je uitrusting maakt.

Wat betreft de geremasterde inspanning, grafisch is dit een geheel nieuwe game. Het lijkt op Final Fantasy VII Remake . Toch zul je er vaak aan worden herinnerd dat je een ouder spel speelt als je willekeurig doorsnijdende raketten speelt of een stealth-missie probeert te doorstaan, wat je nooit meer doet. Deze momenten halen je misschien uit de moderne ervaring, maar de verbeteringen die aan de gevechten zijn aangebracht, houden je geïnvesteerd omdat het uitzonderlijk soepel en responsief is. Een toegevoegde Buster Sword-houding voert een harde aanval uit en vergroot Zack’s vermogen om het Buster Sword te hanteren.

  • Gameplay
  • Graphics
  • Geluid
  • Replay Value
4.5

Samenvatting

Crisis Core: Final Fantasy VII Reunion  is een briljant voorbeeld van wat een remaster zou moeten zijn. Het is dezelfde game die ik me herinner, maar de bijgewerkte graphics, besturing en gevechten maken het zoveel meer. Je voelt je misschien vermoeid door de respectieve missiestructuur, maar er is zoveel voor nieuwe en oude fans om van te genieten in deze release, en ik ben blij dat het de aandacht heeft gekregen die het verdient. Dit is een must-play game voor iedereen die echt het ongelooflijke verhaal van Final Fantasy VII wil begrijpen en wat het zo geweldig maakt.

MELD JE AAN VOOR ONZE NIEUWSBRIEF