Redfall is echt een opwindende ervaring, maar voelt al snel repetitief aan.

De eerste paar uur van Redfall was ik verslaafd. Het vuurgevecht voelde strak aan, de wereld was interessant en het verhaal was veelbelovend. Helaas, naarmate de tijd verstreek en ik steeds meer zag van wat het te bieden had, begonnen de scheuren te vertonen. Arkane staat achter enkele van de beste first-person-titels ooit, met een cv met Deathloop, de Dishonored-serie en Prey, maar dit past er gewoon niet tussen. Deze coöperatieve vampier-plunderaar-shooter voelt onevenwichtig en onvoltooid aan, van willekeurige buitdruppels tot slechte AI, er zijn problemen bij elke beurt.

Dat wil niet zeggen dat Redfall niet leuk is, want er zijn momenten dat het geweldig aanvoelt. Er is een vrijheid in hoe je de wereld verkent op beide beschikbare kaarten. Er zijn bijvoorbeeld meerdere manieren om in te breken in een huis, via het dak, een zijraam of door de achterdeur te lockpicken. Met verschillende opties kun je spelen hoe je wilt. Eenmaal binnen is er overal kennis te vinden, samen met sektetassen en munitiekratten die willekeurige items zoals toiletpapier en horloges kunnen bieden voor geld dat aan een hele reeks dingen kan worden uitgegeven, tot nieuwe wapens met verschillende gradaties van zeldzaamheid.

De vuurgevechten en bewegingen zijn soms ook leuk, hoewel er niet een enorm scala aan wapens lijkt te zijn om uit te kiezen. Pistolen, aanvalsgeweren, jachtgeweren en sluipschuttersgeweren zijn je belangrijkste wapens, maar er is een UV-pistool dat vampiers tijdelijk bevriest, en een ringwerper die enorme schade aanricht en soms zelfs overweldigd aanvoelt. Terwijl je deze allemaal gebruikt zoals je wilt, met drie beschikbare slots om je favoriete wapens in te steken, kun je Redfall op je eigen manier opnemen. Het grootste probleem in gevechten is de AI van de vijand, die eerlijk gezegd behoorlijk verschrikkelijk is.

Soldaten en sekteleden zouden niet bewegen als een kogel van mijn sluipschuttersgeweer een doelwit in de buurt zou raken. Als ik een bende vijanden tegenkwam, zouden ze daar gewoon blijven staan ​​of in de tegenovergestelde richting rennen (en soms naar mij toe) zonder een enkele kogel af te vuren. Andere keren fungeerden ze als kogelsponsen en waren ze dood na een enkel schot, of liepen ze behoorlijk wat schade op voordat ze dood neervielen. Het was nooit duidelijk hoe krachtig ze waren, zelfs toen ik levelde, want ook al groeide mijn gezondheid in hitpoints, ik zou nog steeds vergelijkbare delen van de gezondheidsmeter verliezen. Het gebrek aan opwinding bij het bevechten van standaardvijanden bood nooit een spannende ontmoeting, en zelfs toen ik grotere groepen stilletjes wilde uitschakelen, viel het gebrek aan stealth-opties tegen.

Natuurlijk kan ik gehurkt een gebouw binnengaan, en ik zou zeker achter iemand kunnen sluipen. Het probleem was dat ik ze er niet stilletjes uit kon halen. In plaats daarvan sloeg ik ze gewoon in hun achterhoofd alsof ik een raam of een paar houten planken insloeg, waardoor vijanden in de buurt mogelijk veel gemakkelijker werden gewaarschuwd dan wanneer ik het reeds genoemde sluipschuttersgeweer zou afvuren. Vampiers bieden meer variatie in hun ontwerp en aanvallen, en een tijdje weet je dat elk schot telt, maar als je het juiste wapen (of die OP-stake launcher) hebt, beginnen ze hun angsttactiek te verliezen. Als je door veel van hen wordt overweldigd, kun je ze niet ontlopen. Ik zou uiteindelijk door het grootste deel van Redfall rennen en ze zouden niet stoppen met achtervolgen, wat betekent dat ik zou moeten vechten als ik ooit wat rust en stilte wilde krijgen.

Voor een studio die prat gaat op slimme mechanica en eersteklas vijandelijke AI, belemmerden deze problemen het grootste deel van mijn plezier. Solo spelen is maar zo lang leuk. Je kunt niet schakelen tussen de vier personages, dus als je eenmaal aan de campagne begint, zit je eraan vast totdat het klaar is. Gelukkig koos ik Jacob, die geweldig is met een sluipschuttersgeweer en voor verkenning, maar door samen te werken met vrienden en te zien hoe cool sommige van hun vaardigheden zijn, betekende dat ik mijn jaloezie niet kon lessen en met de rest van de personages kon spelen.

Als je in co-op speelt, is Redfall wel even leuk. Door elkaars vaardigheden uit te spelen en een band op te bouwen, krijg je kleine verbeteringen in gevechten, maar hier was ik getuige van de grootste bugs van allemaal. De framerate daalde aanzienlijk toen een toren (een kolossale vampier) verscheen op de rug van een golf van rode bliksem, en mijn vriend verdween zelfs en liet alleen een drijvend geweer in zijn kielzog achter. In de singleplayer zag ik tonnen textuur-pop-ins terwijl ik me een weg baande over de kaart, en vrijwel elke keer dat ik van wapen wisselde, laadden de texturen op mijn geweer niet meteen in. 30 fps werkt prima, maar voor een titel die uitkomt op Xbox Series X, zou je verwachten dat 60 fps klaar is bij de lancering. Mijn co-op-partner ondervond ook ergere bugs, waaronder het verdwijnen van zijn handen en het vastzitten aan de geometrie, die alleen werd verholpen door snel weg te reizen.

Missies zijn relatief saai in Redfall. De meeste hoofdmissies bestaan ​​uit hierheen gaan, de vampiers doden, dit item vinden en vertrekken. Er zijn andere dingen te doen, zoals het opruimen van vampiernesten die je naar het hart van de vampiers brengen in een poging om een ​​indrukwekkende buit te bemachtigen, en zijmissies kunnen worden geactiveerd vanuit een repetitief proces om veilige huizen te ontgrendelen. Elk onderduikadres heeft één missie om te voltooien, en vervolgens een onderbaas, die veel te gemakkelijk te sturen lijkt, waar je hun schedel oppakt om een ​​reden die vanaf het begin duidelijker had moeten zijn.

Loot lijkt ook nogal onevenwichtig. Er lijkt geen regelmaat in te zitten, waardoor je al vroeg een wapen van een hoger niveau zou kunnen oppikken en dan urenlang niets kunt zien. Er zijn aanpassingsopties voor de inzet die is gekoppeld aan wapens die nodig zijn om vampiers, rugzak- en outfit-cosmetica kwijt te raken, maar nogmaals, ik heb er lange tijd niet veel gevonden en er is geen duidelijkheid op de kaart om je te laten zien waar deze goede drops kan gebeuren. Als je op de kaart tikt, moet je voor elke missie waypoints plaatsen, aangezien deze niet verschijnen tijdens het spelen. Deze kleine details zouden de kwaliteit van leven enorm ten goede komen, maar met alle andere problemen is het iets anders om toe te voegen aan de lijst met aanwezige problemen.

Het is jammer, want er zijn momenten waarop je de problemen vergeet die Redfall heeft om te genieten van waar Arkane bekend om staat. Er zijn een aantal geweldige plekken om te ontdekken, en een deel van het levelontwerp, hoewel niet op hetzelfde niveau als de recente Deathloop, zorgt ervoor dat je wilt verkennen. Het is gewoon dat de problemen waarmee ik te maken kreeg maar al te vaak opduiken, of het nu gaat om de slechte AI van de vijand of om technische problemen die bepaalde gameplay-momenten verpesten.