Review: Yooka-Replaylee

De wederopstanding van de klassieke 3D-platformer blijft een fascinerend fenomeen. Dankzij onafhankelijke ontwikkelaars is het genre niet langer een nostalgische herinnering, maar een levendige speeltuin vol creativiteit. Toch weten niet alle pogingen even goed te landen. Yooka-Laylee uit 2017 was zo’n titel die veel beloofde maar zijn eigen erfenis niet volledig waarmaakte. Het was een liefdesbrief aan Banjo-Kazooie, maar met logge besturing, lege werelden en ondermaatse balans tussen nostalgie en vernieuwing.

Nu probeert ontwikkelaar Playtonic Games het opnieuw met Yooka-Replaylee, een complete heruitvinding van dat oorspronkelijke avontuur. En dit keer slagen ze erin om niet alleen hun fouten recht te zetten, maar ook om te laten zien wat 3D-platformers vandaag de dag nog steeds zo bijzonder maakt.

Het verhaal van Yooka-Replaylee blijft trouw aan zijn roots, maar krijgt een frisse, charmante invulling. Yooka en Laylee, het kleurrijke duo van kameleon en vleermuis, keren terug in hun zoektocht naar de “Pagies”, magische bladzijden uit een boek dat alles wat erin geschreven wordt tot leven brengt. Natuurlijk staat de kwaadaardige zakenman Capital B opnieuw klaar om daar misbruik van te maken, en voor je het weet, werk je onbewust voor de vijand.

Hoewel het verhaal geen diepe emotionele lagen heeft, weet het zijn toon perfect te treffen. De humor is luchtig en de dialogen zitten vol zelfbewust sarcasme en subtiele verwijzingen naar de gloriedagen van de jaren ’90-platformers. Yooka fungeert als de nuchtere tegenhanger van de chaotische Laylee, en hun dynamiek zorgt voor aanstekelijke komische momenten.

Waar Yooka-Laylee destijds struikelde over logge besturing en een gebrek aan ritme, blinkt Yooka-Replaylee juist uit in vloeiende gameplay. Vanaf het begin krijg je vrijwel je volledige moveset, en dat werkt verrassend goed. Rollen, vliegen, klimmen, springen, elk element voelt strak en responsief aan.

De werelden waarin je deze vaardigheden gebruikt zijn compact maar rijk gevuld met geheimen, uitdagingen en slimme puzzels. In plaats van enorme, lege levels, kiest Playtonic nu voor meer focus en ritme. Elke wereld zit vol kleine ontdekkingen, of het nu gaat om verborgen platformsecties, lastige races, of grappige transformaties die tijdelijk je vaardigheden veranderen.

Het beste compliment dat je een platformer kunt geven, is dat de besturing na een paar minuten vanzelfsprekend aanvoelt. Yooka-Replaylee bereikt dat moeiteloos. De camera werkt soepel mee, de physics zijn strak, en elke sprong geeft dat bevredigende gevoel van precisie waar fans van Mario 64 of A Hat in Time van smullen.

Het verzamelen van Pagies, munten en andere glimmende voorwerpen blijft de kern van het avontuur, maar dit keer voelt het nooit als een verplichting. Elk item dat je oppakt heeft betekenis, of het nu een nieuwe vaardigheid ontgrendelt of toegang biedt tot een geheime kamer.

Een handige toevoeging is de nieuwe fast-travel NPC, die tegen betaling hints geeft over de locatie van ontbrekende Pagies. Het is een slimme balans tussen toegankelijkheid en uitdaging: wie alles zelf wil ontdekken, kan dat nog steeds, maar de optie om hulp in te schakelen voorkomt frustratie.

De verschillende opdrachten die je tegenkomt, variëren van korte puzzels tot minigames in klassieke stijl, zoals de uitdagende mijnkar-segmenten of retro-geïnspireerde zijmissies met personages als Rex. Elk element voegt net genoeg variatie toe zonder de flow te breken.

Niet alles in Yooka-Replaylee blinkt even fel. De Tonics en cosmetische upgrades die je kunt kopen bij NPC’s voelen soms overbodig. De ene helft bestaat uit visuele veranderingen die nauwelijks indruk maken, terwijl de andere helft krachtige gameplaymodifiers bevat die beter als toegankelijkheidsopties hadden gewerkt. Het voelt daardoor als een gemiste kans om het beloningssysteem echt boeiend te maken.

Gelukkig maakt de presentatie veel goed. Grafisch is Yooka-Replaylee een feest van kleur en energie. Elke wereld heeft zijn eigen karakter, van tropische ruïnes tot mistige industriële torens, allemaal met een levendige stijl die uitnodigt tot verkennen. De muziek van legendarische componisten David Wise en Grant Kirkhope is de spreekwoordelijke kers op de taart. Hun orkestrale melodieën roepen onmiddellijk herinneringen op aan de gouden Rareware-tijd, maar klinken fris genoeg voor een moderne context.

Yooka-Replaylee is niet zomaar een remake, maar een zorgvuldig heruitgevonden avontuur dat toont wat passie en zelfreflectie kunnen opleveren. Playtonic heeft duidelijk geleerd van zijn eerdere fouten en levert nu een game af die trouw blijft aan zijn inspiratiebronnen zonder erin vast te blijven hangen.

De soepele besturing, doordachte wereldstructuur en charmante presentatie maken dit tot een van de sterkste moderne 3D-platformers in jaren. Ja, er zijn kleine minpunten, zoals de minder inspirerende Tonics en een paar technische foutjes, maar ze verbleken bij het totaalplaatje.