De Call of Duty-franchise is sterker dan ooit!

Voorlopig hebben we duidelijk alleen de kans gehad om Modern Warfare 2 in de multiplayer-modi te spelen – de campagne zal bombastisch en explosief zijn, dat weten we zeker, waarvan we tot de release moeten wachten om het mogen uit te proberen.

De multiplayer-bèta heeft echter een behoorlijk dikke set content aangeboden om uit te testen, die allemaal een voorproefje geven van hoe Modern Warfare 2 dingen wil veranderen.

Maar eerst het voor de hand liggende voorbehoud: dit is nog steeds een first-person shooter (buiten een paar modi in third-person voor een leuke draai), en het is nog steeds absoluut brutaal snel en meedogenloos in zijn time-to-kill en niveau van concurrentie.

Dat gezegd hebbende, zal iedereen met uren in Modern Warfare 2019, Black Ops Cold War en Vanguard (de laatste drie COD-releases die een paar jaar teruggaan) onmiddellijk een aantal grote verschillen zien als ze Modern Warfare 2 spelen.

Om te beginnen is dit een langzamere Call of Duty, waarbij snelle bewegingsopties zoals het annuleren van sliden zijn weggenomen om ervoor te zorgen dat spelers bewuster moeten zijn als ze door de aangeboden kaarten sluipen.

Met een nieuwe dolfijnduikbeweging kun je jezelf in de strijd werpen, maar het vertraagt ​​het afvuren van je wapen, net als het vallen in een liggende positie, wat betekent dat je niet hetzelfde niveau van kluchtige beweging rond de plaats zult zien als jij speelt. Een nieuwe richel-hang-monteur voelt zich ondertussen eerlijk gezegd overbodig, maar kan op bepaalde momenten in de greep komen.

Dit is echt allemaal geweldig – beweging liep uit de hand in COD, en we kijken uit naar deze vertraging van de dingen die naar Warzone 2.0 komen , die kort na de release van Modern Warfare 2 zal volgen.

Het zorgt voor een langzamere en meer doordachte aanpak, waardoor een deel van de spanning terugkomt die alleen Modern Warfare 2019 de afgelopen jaren echt heeft weten te bereiken, vooral in modi zonder respawn-mechanics.

Dit wordt aangevuld door een nieuw terugslagmodel dat echt interessant is, hoewel de wapens wennen zijn, net als Modern Warfare uit 2019, is het de aanzienlijke visuele terugslag die echt opvalt. Schieten met een zwaar machinegeweer voelt en ziet er net zo zwaar en veerkrachtig uit als je zou aannemen dat het in het echte leven is (of in ieder geval veel dichterbij).

Modern Warfare 2, in zijn huidige build, is een beest dat veel realistischer aanvoelt dan de meeste shooters die je tegen kunt komen, zij het een die dat realisme bewust ondermijnt met zijn snelle actie en modi. Dit is echter een grote vooruitgang en we zijn benieuwd hoeveel ervan bewaard is gebleven tot aan de definitieve release.

Als het spel langzamer speelt en wapens meer controle vereisen, komt een groot deel van de vergelijking neer op een volledig nieuwe 3D-audio-engine die Infinity Ward heeft gebouwd.

Na jaren van inconsistente audio in de multiplayer van Call of Duty en (in het bijzonder) Warzone, is dit misschien het licht aan het einde van een lange tunnel — een mooie generatiesprong in kwaliteit.

Waar je voorheen in het algemeen hoopte mensen door dezelfde gang als jij te horen rennen, of wanneer ze dezelfde kamer binnenkwamen als jij, introduceert Modern Warfare 2 een wereld van echoënde stappen en duidelijke aanwijzingen.

Je hoort iemand door de kamer boven je kruipen, en dan hoor je ze overgaan op een marmeren trap in een poging je in een hinderlaag te lokken – soms kun je hun exacte positie volgen alleen al door dat geluid. Het is absoluut een stap voorwaarts en verklaart waarom de minimap opnieuw mensen die niet-gedempte wapens schieten niet als rode stippen laat zien.

Het moet niet worden onderschat – zoals het er nu uitziet, is dit een heroriëntatie die audio boven de kaart plaatst in termen van tactisch belang, iets dat een farce was in Vanguard, maar perfect werkt nu de audio van de game echt geweldig is.

Zelfs afgezien van het tactische gebruik, zijn de ongelooflijke pittige en krachtige geluidseffecten ook gewoon indrukwekkend vanuit een meeslepend oogpunt, met een huiveringwekkend karakter dat het gebruik van sommige wapens visceraal plezierig maakt.

Een andere plaats van verandering voor Modern Warfare 2 komt in de vorm van het dopamine-injecterende progressiesysteem, dat een beetje ingewikkelder is dan het vroeger was.

Waar je met de meeste Call of Duty-games een level omhoog kunt gaan terwijl je speelt, nieuwe wapens kunt ontgrendelen naarmate je hoger komt en bijlagen voor individuele wapens terwijl je ze gebruikt, ligt het hier genuanceerder.

Je zult nog steeds een level omhoog gaan en wapens verdienen, maar sommige wapens worden alleen ontgrendeld door een gerelateerd wapen gedurende een bepaalde tijd te gebruiken of door te doden (althans zo lijkt het te werken in de bèta).

Deze ontgrendelbomen bieden je een secundaire reeks doelen om na te jagen terwijl je speelt, hoewel ze een beetje warrig zijn als je begint.

Als je eenmaal wat hulpstukken voor een wapen hebt ontgrendeld, kun je ze met een nieuw geüpgraded Gunsmith-systeem precies zo uitrusten als je wilt, en het is zo gedetailleerd als elke liefhebber zou kunnen vragen. We zijn vooral blij om te zien dat we terug zijn op maximaal vijf attachments, waardoor de absurde overkill van Vanguard’s aanpak wordt weggenomen.

Nogmaals, dit is een terugdringing van overdaad die het spel op de lange termijn goed zou moeten doorstaan, als het werkt zoals bedoeld, en we zijn ook opnieuw verheugd om de invloed ervan op Warzone 2.0’s hopelijk minder laserbeam-achtige vuurgevechten te zien.

Modern Warfare 2 vormt een heel mooi geheel, met uitstekende nieuwe audio en een meer betrokken progressiesysteem dat het ijzersterke vuurgevecht vergroot.