Review: Atlas Fallen

Atlas Fallen bedenkt het wiel niet opnieuw, maar presteert goed op bijna alle fronten.

Atlas Fallen introduceert spelers aan een uitgestrekte wereld en voorziet hen van plezierige hulpmiddelen voor verkenning. Naarmate je dieper graaft en jezelf onderdompelt in het verhaal, verbetert de algehele ervaring. Deze positieve ontwikkeling wordt echter verstoord door eentonige ontmoetingen met vijanden. Het gevecht mist intensiteit, maar de bewegingsmechanismen zijn tot in de perfectie uitgewerkt.

Het fundament van Atlas Fallen wordt gevormd door de spelwereld, een intrigerende sci-fi fantasiewoestijn geregeerd door de grillige god Thelos, die de bevolking onderdrukt met behulp van de gigantische Wachter die vanuit de lucht neerkijkt. Helaas is deze wereld onvoldoende benut en blijven de beloofde verkenning en diepte uit.

Het verhaal, de tweede ‘wasbeer’ in dit scenario, lijdt aan overmatig schrijven en een onduidelijke toon. Hoewel het potentieel heeft, komt het nooit echt tot bloei door inconsistente stemacteurs en een verspreid plot. Een humorloze geest, Nyaal, draagt niet bij aan de emotionele band tussen spelers en protagonisten.

Het derde ‘wasbeertje’, het gevechtssysteem, is bedoeld als het glanzende hoogtepunt van Atlas Fallen. Maar net als de rest van het spel, ontbreekt het aan precisie en coherentie. Het flashy vechtmechanisme is verwarrend en hectisch, waardoor spelers vaak meer op knoppen drukken dan strategisch spelen.

Hoewel er momenten van opwinding zijn in de gevechten, is de algehele ervaring onbevredigend. De inconsistenties en technische problemen, zoals framedrops en texture-pop-in, dragen bij aan de algehele chaos.

Het is niet allemaal somberheid in Atlas Fallen. Tussen de gevechten door biedt de mogelijkheid om de wereld te verkennen en verborgen schatten te ontdekken en uitdagingen op te lossen enige afwisseling. Helaas wordt dit potentieel ongedaan gemaakt door lege ruimtes en gebrek aan gestructureerde gameprogressie.

Al met al is Atlas Fallen een ambiteus project dat helaas de belofte niet kan waarmaken. Hoewel het enkele momenten van plezier biedt, worden die al snel verdrongen door technische problemen, ongeïnspireerd verhaal en verwarde gameplay. Als een complete ervaring valt het spel kort en blijft het steken in de val van zijn eigen ambities.

 

  • Gameplay
  • Graphics
  • Geluid
  • Replay Value
3.5

Samenvatting

Atlas Fallen introduceert spelers aan een uitgestrekte wereld met vermakelijke verkenningsinstrumenten. Terwijl de onderdompeling in het verhaal de ervaring verbetert, verstoren monotone vijandige ontmoetingen deze positieve voortgang. Het gevecht mist intensiteit, maar de bewegingsmechanismen zijn subliem. Ondanks momenten van opwinding, wordt Atlas Fallen belemmerd door technische problemen en een onsamenhangend spelontwerp. Het spel, hoewel ambitieus, valt uiteindelijk kort en struikelt over zijn eigen ambities.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *