Call of Duty Modern Warfare 2 legt de basis voor de toekomst van de serie en doet dat met solide gameplay.

https://www.youtube.com/watch?v=OeVapCrI1pY

Call of Duty is een toffe franchise en voor veel mensen zijn het de driejaarlijkse Infinity Ward-games die de echte Call of Duty-games zijn. Call of Duty: Modern Warfare van 2019  dat het meest met liefde wordt herinnerd. Het is geen verrassing dat Call of Duty: Modern Warfare 2 werd verwacht als de tweede liefde, die arriveert om de dag te redden en wat glorie terug te geven aan deze prestigieuze franchise.

Het verhaal van Modern Warfare 2 speelt zich drie jaar na Modern Warfare af, met Captain Price’s Task Force 141 in gebruik, die zich bezighoudt met wereldwijde bedreigingen. Een van hen is generaal Ghorbrani, de leider van Al-Qatala die (na de openingsscène) snel wordt opgevolgd door een wraakzuchtige Hassan Zyani. Hij werkt samen met een drugskartel met een complot om gestolen raketten op de VS te gebruiken. Natuurlijk is het aan de 141 om hem te stoppen.

De campagne is van een goede lengte en springt tussen Mexico, Amsterdam en fictieve plaatsen zoals Al Mazrah en Las Almas. Een ding dat ik echt leuk vond tijdens mijn run van de campagne was het tempo. Missies voelen erg vloeiend aan, blijven nooit buiten hun welkom, en er is een vakkundig beoordeelde balans tussen de snelle actie en langzamere momenten in missies als ‘Recon By Fire’ en een eerbetoon aan de originele Modern Warfare’s ‘All Ghillied Up’.

Vermengd met de bekende grondbeukende gevechten zijn nieuwere en interessantere mechanica. Bij één missie regisseer je Ghost via CCTV, en er is nog een oproep terug naar eerdere Modern Warfare-games omdat je in een AC-130 wordt geplaatst die dekking biedt aan de rest van de 141. Er is zelfs knutselen in latere levels, terwijl je probeert te overleven tegen extreme kansen.

De moeilijkheidsgraad lijkt iets te zijn toegenomen, dus hoewel vijandige soldaten gemakkelijker worden neergehaald, zullen ze je komen halen op plaatsen waar je ze niet zou verwachten. In één missie sloop ik een bewaker binnen en doodde hem, om even later te worden opgespoord toen een andere bewaker binnenkwam en geen antwoord kreeg. Zelfs volledige stealth-actiegames zien dit soort dingen over het hoofd. Elders kunnen ze reageren om zelfs de kleinste glimp van je te volgen, waardoor sommige segmenten een beetje frustrerend zijn om te overwinnen als je behoorlijk ingesloten raakt. Je moet deze vijandelijke AI respecteren, in plaats van vooruit te rennen zoals in de oudere games.

Naast de terugkerende personages moet ik ook nieuwkomer Alejandro Vargas een compliment geven, een Tier One-lid van de Mexicaanse Special Forces die tijdens de campagne bondgenoten is van Price’s 141. Hij is een fantastische toevoeging aan de selectie en past meteen als een man die bereid is het juiste te doen, ongeacht de kosten voor zijn eigen welzijn. Het bereik en de emotie die zijn acteur Alain Mesa bij de rol bracht, was geweldig!

Een ding waar ik enigszins teleurgesteld over was, was de verminderde rol van Claudia Doumit’s Farah Karim. Ze speelde een vrij grote rol in Modern Warfare 2019, dus het voelde als een beetje zonde om haar te zien gereduceerd tot een beetje verschijning in één missie in het vervolg. Ze had zelfs een belangrijke rol in een deel van het verhaal na de lancering voor Warzone, dus dit voelt als een beetje een misbaksel, omdat ze een geweldig personage was en hier te weinig is gebruikt.

Anders keren de andere personages allemaal met volle kracht terug, duiken ze een beetje dieper in hun persoonlijkheden en ontwikkelen ze enkele van hun relaties. Het was best gaaf om de vriendschap tussen Ghost en Soap te zien bloeien tijdens een aantal missies. Er zijn nu zelfs dialoogopties wanneer personages met elkaar praten. Dit heeft geen invloed op het verhaal of de missies, maar het is wel tof dat je kunt kiezen hoe je in bepaalde situaties reageert.

Grafisch ziet Modern Warfare 2 er niet zo goed uit als het doet. Mijn kaak viel op de grond tijdens de fotorealistische tussenfilmpjes omdat ze er gewoonweg verbluffend uitzagen, en sommige omgevingen zijn sublieme technische pronkstukken. Infinity Ward heeft duidelijk kosten noch moeite gespaard om Modern Warfare 2 er onberispelijk uit te laten zien.

De campagne van Modern Warfare 2, hoewel niet zo goed of baanbrekend als zijn voorganger, is van begin tot eind een serieus leuke spannende rit, en ik zal er zeker nog een keer doorheen rennen om de eerlijk gezegd uitstekende set-stukken te ervaren.

Het grootste deel van de Call of Duty-ervaring voor de langste tijd was natuurlijk de multiplayer, en hoewel Modern Warfare 2 zijn best heeft gedaan om voort te bouwen op eerdere versies van Call of Duty, is het niet zonder gebreken.

Modern Warfare 2 voelt gewoon een beetje kaal aan bij de lancering. Er ontbreken basisdingen, zoals opties om de skins en uitvoeringen van operators te veranderen, dingen die aanwezig waren in de laatste Modern Warfare, terwijl het menusysteem ook een onhandige stap terug heeft gedaan, waardoor het spel vaak langzamer gaat of er over het algemeen een beetje slordig uitziet, vooral wanneer het bevriest tijdens matchmaking tijdens het laden. Zelfs als je naar andere modi gaat, kun je je afschrikken, omdat je naar beneden moet scrollen om ze te vinden. Modern Warfare 2019 deed het gewoon veel beter.

De manier waarop je wapens en hulpstukken ontgrendelt, is ook veranderd, waarbij ontgrendelvoorwaarden achter bepaalde wapens zijn gebonden en vervolgens samen worden verpakt op een voortgangsspoor. Ik begrijp waarom dit een goed idee zou kunnen zijn, spelers ertoe aanzetten om van alles een beetje te proberen. Tegelijkertijd willen spelers misschien geen wapens hoeven te gebruiken die ze niet willen, alleen om toegang te krijgen tot enkele van de betere wapens en hulpstukken.

Er is een nieuw element toegevoegd in de vorm van wapenafstemming eenmaal op het maximale niveau, waarmee je kleine aanpassingen kunt maken aan je wapenhulpstukken en de prestatiegebieden van dat wapen kunt verfijnen. Een van de interessantere dingen hier is hoe dicht de optiek zich bij het scherm bevindt wanneer u naar beneden richt. Op het moment van schrijven is de functie uitgeschakeld omdat deze crashes veroorzaakte.

Wat betreft de daadwerkelijke gameplay van moment tot moment, voelt Modern Warfare 2 aan zoals je gewend bent, met een paar veranderingen. In een poging om wat meer realisme aan de gevechten toe te voegen, heeft Infinity Ward de mogelijkheid om te annuleren verwijderd. Door nu te glijden, maakt je personage een dramatische frontduik naar de vloer en stopt hij kort daarna. Een andere verandering is de manier waarop je mantelt, waarbij klimmen nu twee keer drukken op de knop vereist. De eerste hangt je aan de muur of waar je ook op probeert te klimmen, en de tweede druk op de knop brengt je daadwerkelijk omhoog. Het is een vreemde verandering om aan te brengen, omdat ik vaker wel dan niet werd neergeschoten tijdens het klimmen omdat ik vergat dat het nu twee keer drukken is. Ik weet zeker dat ik er met de tijd aan zal wennen, maar op dit moment voelt het een beetje raar.

Er is ook een standaardsuite met traditionele Call of Duty-multiplayermodi, van je standaard Team Deathmatch tot Hardpoint, Domination en de grotere Ground War-modi. Er zijn ook twee nieuwe modi toegevoegd, de eerste is Knock Out, waarin jij en je team het uitvechten over zakken met geld of totdat een van beide kanten volledig is geëlimineerd – heroplevingen zijn hier mogelijk. De tweede is Prisoner Rescue, wat in feite dezelfde modus is, maar in plaats van contant geld, probeer je gevangenen te redden of te voorkomen dat ze worden gered. Beide modi voelen aan als alternatieve versies van Search and Destroy en voelen op hun beurt alsof ze gewoon hetzelfde terrein bestrijken.

Ten slotte zijn er drie coöp-missies om je tanden in te zetten, wat aanvoelt als een uitloper van de hoofdcampagne, waarbij Kate Laswell jou en een vriend op verschillende missies stuurt om te helpen bij de oorlogsinspanning. Je kunt een kit kiezen – Medic, Assault of Recon – met een assortiment veldupgrades, extra’s en killstreaks om in de missies te gebruiken. De Medic heeft bijvoorbeeld toegang tot een pistool dat een neergehaalde teamgenoot onmiddellijk tot leven brengt, maar kan slechts twee pantserplaten gebruiken in vergelijking met het vermogen van de Assault om er drie te stapelen.

De missies zijn over het algemeen leuk, met veel lof voor het hebben van checkpoints, dus je wordt niet helemaal teruggestuurd naar het begin als je allebei sterft. De eerste missie was vrij kort, wat me niet voorbereidde op hoe groot de tweede missie zou zijn, waarbij we voertuigen moesten gebruiken om aan de andere kant van de missiekaart te komen. De derde is dichter bij een horde-modus als je je verdedigt tegen golven van vijanden.

Ergens in de toekomst zal dit worden uitgebreid met een missie voor drie spelers, geïnspireerd door Destiny-achtige Raids om het oplossen van puzzels en veldslagen te combineren. Ze zijn een welkome afleiding van de intensiteit van de multiplayer, maar toch iets dat je met je vrienden kunt doen.