Chernobylite is een solide spel met een doordacht verhaal, plezierige personages, gedenkwaardige angsten en een geweldig ontwerp.

Hoe ver zou jij gaan om de liefde van je leven te redden? Dat is de vraag die indirect wordt gesteld in Chernobylite, een survival-horror van The Farm 51. Oorspronkelijk uitgebracht in vroege toegang een tijdje geleden, krijgt Chernobylite eindelijk een volledige release.

In de game speel je Igor, een wetenschapper die voorheen in Tsjernobyl was gestationeerd. Igor is teruggekeerd naar de legendarische plek om zijn vermiste vrouw Tatyana te vinden. Dit is zonder twijfel een sterk fictieve versie van de beroemde donkere zone. De titulaire Chernobylite is een donkergroen kristal dat onder andere een echt portaalgeweer aandrijft. Mutanten en monsters besluipen de bossen en de NAR-milities hebben hun intrek genomen om op de snelwegen en ruïnes te patrouilleren.

Aanvankelijk arriveert Igor met twee huursoldaten, Olivier en Anton. Tijdens het onderzoek van de site komen Igor en Olivier door een bizarre aanval vast te zitten in een oud pakhuis. Het plan is simpel: voltooi de missie, vind Tatyana, ontsnap levend.

Chernobylite neemt verschillende omwegen weg van de standaard survival-horrorroutes. Ja, je moet materialen, munitie, kruiden en ingrediënten verzamelen. En ja, er zijn angstaanjagende monsters op de loer in de schaduw. Maar Chernobylite balanceert de overlevings- en horrorelementen zodanig dat overleven zelden als een karwei voelt en de angst zelden beklemmend.

Dit komt deels omdat je nooit echt alleen bent. De hoofdlijn van het verhaal is dat Igor en Olivier andere overlevenden moeten vinden en rekruteren, zoals een spion en een sluipschutter, om een ​​team op te bouwen dat bekwaam genoeg is om de nabijgelegen laboratoria en bases te infiltreren. Zodra je mensen hebt geworven, breng je ze terug naar het magazijn, waar je een verscheidenheid aan werkstations en voorzieningen moet bouwen.

Je maakt wapens, bepantsering, genezingsvoorwerpen, gasmaskers en munitie. Je installeert bedden, werkbanken, kruidentuinen en miniboerderijen. En tussen deze momenten van lichtzinnigheid en huizenbouw, ga je op missies in de wildernis. Elke ochtend krijg je verschillende missies voorgeschoteld. Sommige zijn missies met een kritiek pad, terwijl andere bedoeld zijn om voorraden te verzamelen, interessegebieden te onderzoeken of de NRA te saboteren.

Eerst moet je teamleden toewijzen om op de missies te gaan. Ze hebben allemaal een percentage van succes of mislukking, en het kiezen van de verkeerde persoon voor de baan kan rampzalige gevolgen hebben. En dan bedoel ik niet alleen in termen van het verliezen van de middelen waar je ze voor hebt gestuurd. Elke negatieve actie kan een ernstig nadelig effect hebben op het fysieke en mentale welzijn van het individu. Dit kan op zijn beurt leiden tot afwijkende meningen en verlating of, erger nog, de dood.

Maar de kleine groep die je langzaam opbouwt, is een troost. Sommige uitstapjes naar buiten kunnen schrijnend zijn, aangezien Igors mentale toestand langzaam begint te ontrafelen. Hallucinaties, beesten, zelfs zijn eigen acties, verminderen zijn geestelijke gezondheid en gezondheid. Met een kleine geigerteller kun je ophopingen van straling volgen die je ernstig ziek kunnen maken of zelfs kunnen doden, maar die vaak leiden tot nuttige buit en materialen. Gasmaskers helpen, maar je hebt ook filters nodig.

Wapens die door de NRA worden gebruikt, zijn DNA-gecodeerd, dus je zult oude wapens moeten vinden die je kunt upgraden en aanpassen. Munitie is schaars en monsters hebben een tijdje nodig om te doden, dus je zult creatief moeten zijn. Val alleen vijanden aan als het moet, en dood soldaten stilletjes. Deelnemen aan vuurgevechten is een goede manier om gedood te worden.

Gelukkig kunnen jullie bondgenoten hun wijsheid doorgeven ten koste van vaardigheidspunten. Als je een level omhoog gaat, verdien je punten die je kunt inwisselen voor training. Je kunt leren hoe je stil kunt bewegen, beter kunt richten, sneller kunt bewegen, wapens sneller kunt herladen en nieuwe uitrusting en items kunt maken. Het is een cool systeem dat duidelijk maakt hoe belangrijk het is om met je bondgenoten om te gaan en ze in leven te houden. Het is nogal wat om erop uit te gaan en je eigen leven te riskeren om kruiden en munitie te vinden om je bondgenoten te beschermen. Soms heb je dialoogkeuzes die van invloed zijn op relaties, dus let op wat er wordt gezegd. Igor is soms een beetje een benauwde klootzak, ondanks zijn moed, en het is gemakkelijk om mensen van streek te maken.

Er gebeurt veel met verschillende menu’s, maar zelfs als je op een controller speelt, is het behoorlijk intuïtief. Je hebt een grote inventaris en kunt items toewijzen aan quickslots voor gebruiksgemak. Op het verkeerde moment zonder munitie komen te zitten kan rampzalig zijn, maar er zijn handelaren in de wildernis die specifieke goederen zullen ruilen, zoals medicijnen ruilen voor voedsel of munitiematerialen.

Esthetisch is Chernobylite soms behoorlijk indrukwekkend. Blozend zonlicht baant zich een weg door verwarde boomtakken, terwijl dikke mist rivieroevers geheel opslokt. Sommige gebieden hebben een zekere schoonheid, terwijl de details in verlaten gebouwen en met graffiti bedekte muren een sterk gevoel van plaats creëren. Je een weg banen door dicht gebladerte kan absorberend en zenuwslopend zijn. Je gieger-teller stelt je in staat om met zijn puls naar individuele itemtypes te zoeken, maar als je plotseling een gele of rode richtingspijl ziet, pauzeer je. Dit betekent dat er een vijand in de buurt is en dat je je maar beter kunt voorbereiden om te sluipen of je een weg uit de problemen te vechten.

Als er iets is, kan het schieten beter zijn. Toegegeven, Igor is geen getrainde soldaat en zijn onhandigheid draagt ​​bij aan de spanning, maar het voelt soms onnauwkeurig. En missies kunnen je overstelpen met aandachtspunten op het kompas. Hoewel dit opzettelijk kan zijn, omdat je eigen nieuwsgierigheid je ergste vijand kan zijn. De dood komt hoe dan ook gemakkelijk, terwijl geneeskrachtige items en remedies zeldzaam en kostbaar zijn.

Chernobylite verraste me. Ik ging, misschien onterecht, met lage verwachtingen naar binnen. Ik dacht dat het weer een doorsnee jump scare fest zou worden met irritante overlevingselementen. In plaats daarvan is het een vreemd doordacht avontuur bevolkt door interessante personages. De monsters zijn niet zo eng als ze zouden moeten zijn, en een deel van het schrijven kan in de richting van cheesiness gaan, maar dit zijn vrij kleine klachten. Het centrale mysterie van een raadselachtige stalker, de vermiste vrouw van Igor, en hoeveel van wat er gebeurt zelfs echt is, zijn haken genoeg om je vooruit te helpen. Een advies: speel het in het Russisch met Engelse ondertitels. Het stemwerk klinkt gewoon authentieker.