Cities: Skylines 2 is een verbluffende uitbreiding, maar met kinderziektes.

In de wereld van stedenbouwsimulatie maakte Cities: Skylines uit 2015 naam voor zichzelf als een meesterwerk, waarin spelers werden uitgedaagd met gemeentelijke taken en het bouwen van bloeiende steden. Nu, acht jaar later, biedt het langverwachte vervolg, Cities: Skylines 2, een nog diepere en complexere ervaring. Hoewel het spel indruk maakt met zijn immense schaal en talloze nieuwe functies, ontkomt het niet aan enkele kritieke tekortkomingen.

Het begin van het spel is een intrigerende reis. Van het zoneren van districten tot het voorzien van nutsvoorzieningen, het bouwen van functionele wijken en het tevredenstellen van burgers, elke stap voelt betekenisvol. Het progressiesysteem, met ontwikkelingspunten en uitbreidingsvergunningen, biedt een gestructureerde benadering van het stadsbeheer en voegt diepgang toe aan de ervaring.

Naarmate de stad groeit, openen zich nieuwe uitdagingen en mogelijkheden. Iconische gebouwen en moderne problemen zoals vervuiling en congestie voegen complexiteit toe aan het spel, waardoor spelers gedurfde oplossingen moeten bedenken om het leven van hun burgers te verbeteren. De interactie met de in-game sociale media voegt een realistisch en boeiend element toe, waarbij spelers zowel lof als kritiek ontvangen.

Helaas, naarmate de stad uitdijt, blijkt dat Cities: Skylines 2 moeite heeft om gelijke tred te houden met zijn eigen ambitieuze schaal. De visuele en technische prestaties haperen, wat de algehele ervaring verstoort. Vanuit het top-down perspectief voelt de wereld soms plat en levenloos aan.

Een opvallende functie van het spel is de mogelijkheid om in te zoomen op individuele burgers, waarbij je hun achtergrond en levensstijl kunt ontdekken. Dit geeft een persoonlijke touch aan het stadsbeheer en zorgt voor een gevoel van betrokkenheid bij de inwoners.

Helaas, ondanks de vele sterke punten, heeft Cities: Skylines 2 enkele teleurstellende veranderingen ondergaan. Het gebrek aan decoratieve rekwisieten en geanimeerde details in gebouwen en straten doet afbreuk aan de levendigheid van de stad. Bovendien missen de rampen enige impact, waardoor ze minder uitdagend en meeslepend zijn dan gehoopt.

Een van de meest zorgwekkende aspecten zijn de prestatieproblemen. Het spel kampt met fps-dalingen, haperingen en zelfs crashes, vooral naarmate de stad groter wordt. Dit vormt een aanzienlijke belemmering voor de speelervaring en vergt aanpassingen in de instellingen.