City of Beats combineert ritme- met roguelike-elementen en het is fantastisch.
City of Beats is ontwikkeld door Torched Hill en uitgegeven door Freedom Games. Ik heb de game op de PC gespeeld via Steam. De titel combineert gevechten met ritmische spelconcepten en maakt gebruik van een rogue-lite-structuur.
Het verhaal neemt spelers mee naar deze door muziek aangedreven stad, bevolkt door androïden. Een machtige en boosaardige cybernetische geest, de Zeitgeber genaamd, heeft tot doel alle anderen te beheersen en de enige manier om het te stoppen is door zijn drie granaten te vernietigen. Elk van hen domineert een sector van de stad. Spelers bewonen een andere androïde en gaan op pad om de stad te redden, geholpen door een kleine ondersteunende cast, waaronder een robothond en een bewust tv-scherm.
Het is een behoorlijk, zo niet origineel cyberpunk-uitgangspunt. Er zijn onderweg een paar kleine verrassingen, maar de focus ligt niet op het verhaal. Het grootste deel van het schrijven van het spel is utilitair en legt concepten goed uit aan spelers en begeleidt hen terwijl ze vechten tegen de Zeitgeber.
De gameplay is volledig opgebouwd rond muziek, vooral de onderliggende beat. Spelers betreden een arena, de soundtrack begint en dan wordt alles, van wapenvuur tot vijandelijke bewegingen, aangedreven door het ritme. Synchroniseren met de beat stelt spelers in staat om te weten wanneer er vuur binnenkomt en wanneer het de beste tijd is om hun eigen aanvallen te lanceren. Het is vaak gemakkelijker om de game sonisch te lezen dan de visuele aanwijzingen te gebruiken die City of Beats ook biedt.
De Android-avatar van de speler kan rennen en elk van zijn wapens gebruikt zowel een normaal als een alternatief vuur. Overcharging is een goede manier om meer schade aan te richten, maar kan de Android ook korte tijd laten braden, waardoor de kwetsbaarheid toeneemt. Vijanden laten middelen vallen, waarvan sommige alleen voor een run worden gebruikt, terwijl andere hardnekkig zijn. Wanneer een arena wordt ontruimd, verschijnt er een grotere beloning, waarbij gamers een upgrade kunnen kiezen om hun wapen, hun grondstoffenverzameling of hun energiebeheer te verbeteren.
De game maakt gebruik van een rogue-lite-benadering, met een bekwame baas aan het einde van een reeks ontmoetingen. Er zijn kooplieden en kansen om wat gezondheid terug te krijgen, maar ze zijn beperkt. Bij de meeste nodes draait alles om gevechten.
Bij overlijden wordt de robotavatar opnieuw samengesteld op een hubplatform. Je kunt altijd in de altijd beschikbare luchttaxi stappen en direct terug naar de strijd. Maar het is een goed idee om verzamelde middelen uit te geven om statistieken te verbeteren, nieuw ontgrendelde wapens te kopen en uitbreidingen te krijgen (alleen toegankelijk na het verslaan van de eerste baasshell). Ik heb de neiging om eerst in extra gezondheid te investeren, maar andere benaderingen zijn zeker haalbaar.
City of Beats biedt tal van potentiële builds en arena’s worden voor elke run procedureel gebouwd. Dit betekent dat spelers leren van elk gevecht, maar er is ook ruimte voor een combinatie van vijanden om dodelijke verrassingen te bezorgen.
Het spel begint relatief eenvoudig, maar het niveau van uitdaging stijgt gestaag. Sommige mini-bazen zullen de speler vrijwel zeker bij de eerste ontmoeting doden. Hetzelfde zal waarschijnlijk gebeuren als je tegen een van de granaten van Zeitgeber aanrijdt. Investeren in permanente stat-boosts maakt dingen gemakkelijker, net als het beheersen van de ontgrendelde wapens.
Spelers hebben ook de mogelijkheid om schadevermindering uit te schakelen in het opties-menu. Het is een geweldig hulpmiddel om te hebben, vooral wanneer het momentum begint te stagneren rond de ontmoeting met de tweede baas. Begin met de optie van 25 procent.
Maak gebruik van de schadevermindering om meer aandacht te besteden aan de soundtrack, gericht op een flow-status. Het vermijden van schade is altijd belangrijker dan het doden van tegenstanders. De verleiding om te rennen om middelen te verzamelen is groot, maar ik vond dat het een beter idee is om ze alleen op te pakken als het veilig is (sommige upgrades helpen daarbij).
City of Beats levert geen rijk gedetailleerde cyberpunkwereld maar weet met beperkte middelen veel te doen. In de met mist gevulde wereld kunnen de ontwikkelaars kleine maar gevarieerde gevechtsarena’s creëren bovenop wolkenkrabbers, waarbij elk stadsdeel zijn eigen details toevoegt. Vijandelijke ontwerpen zijn eenvoudig, met meer details voor de bazen, en stellen spelers in staat hun ogen en oren gericht te houden op het gevecht, ontwijken en schieten op het juiste moment.
De soundtrack van de game is een van de hoogtepunten. Het is futuristisch, vol met synthwave en ontworpen om op te vallen, zelfs wanneer spelers gefocust zijn op het gevecht. Het is op zichzelf erg goed en werkt perfect met de belangrijkste gameplay-loop.
-
Gameplay
-
Graphics
-
Geluid
-
Replay Value
Samenvatting
City of Beats combineert een goede set gameplay-mechanica met sfeer en geweldige muziek. Over de daken rennen, op het laatste moment een geluid opmerken waarmee je een aanval kunt vermijden, en op het perfecte moment terugslaan, is erg leuk en boeiend. De rogue-lite-elementen zijn erg vertrouwd en geven een gevoel van progressie, maar voegen verder niet veel toe.