Destiny 2: The Witch Queen ziet vol met niet alleen nieuwe, maar ook goede content.

https://www.youtube.com/watch?v=PYM7KDrx_Ho

De Witch Queen-uitbreiding zit boven aan de troon als het gaat over extra content voor Destiny, boven zowel The Taken King als Forsaken. De eerste ontstond in een tijd dat de originele Destiny in een soort slijk zat en echt van de spinnenwebben blies. Forsaken deed hetzelfde voor het vervolg. Het oorspronkelijke plot van Destiny 2, over een invasie van de Cabal op de aarde, is nu grotendeels vergeten. Bungie heeft de afgelopen zes jaar gebouwd aan een verhaal dat voor het eerst werd geïntroduceerd met The Dark Below en werd voortgezet in The Taken King.

Voor de leek kan Destiny’s optocht van buitenaardse agressors redelijk uitwisselbaar zijn. Maar voor fans is het de Hive die altijd als de primaire antagonisten is aangekondigd. In de loop der jaren heeft de Vanguard, de militaire macht die Guardians bewaakt, traint en inzet ter verdediging van de aarde en de reiziger, bondgenoten gemaakt van de tragische gevallenen en nobele cabal. De machine-achtige Vex volgen hun eigen agenda’s die alleen in en uit het verhaal weven.

Intelligent, oorlogszuchtig en meedogenloos, de Hive stonden centraal tijdens The Dark Below in 2014. De overlevering die hen omringt is diep en fascinerend, en presenteert hen als meer dan alleen hersenloze veroveraars. The Taken King, Oryx, gaf Destiny zijn eerste echte schurk en echte, geloofwaardige dreiging. Nu is het verhaal zo gegroeid dat de verhaallijn van de Red War nu als een terzijde voelt.

Hoewel The Witch Queen geen einde maakt aan de lopende saga van het Licht versus de Duisternis, voelt het wel als een bepalend hoofdstuk in het verhaal. De zus van Oryx, Savathun, is een drijvende kracht geweest in Destiny 2 sinds de Shadowkeep-uitbreiding, maar haar invloed reikt verder dan dat. Bungie bouwt al jaren aan dit hoofdstuk, op zowel subtiele als niet-zo-subtiele manieren. 2021 was ontegensprekelijk het beste jaar in de geschiedenis van Destiny, ondanks dat er geen grote uitbreidingslancering was.

Na Beyond Light begon Bungie de relatie tussen het licht en de duisternis te onderzoeken. Het concentreerde zich op de welwillende Traveler en de dreigende zwarte piramideschepen die in ons zonnestelsel verschenen. Savathun manipuleert al eeuwenlang gebeurtenissen en personages, en het komt eindelijk tot een hoogtepunt in The Witch Queen.

Savathun heeft “het licht gestolen”. Haar Lucent Brood kan het Traveler’s Light gebruiken om krachten op te roepen die functioneel identiek zijn aan die van de Guardians, inclusief de belangrijkste kracht van allemaal: onsterfelijkheid. Hive Ghosts kunnen hun gastheren doen herrijzen en ze terugbrengen, tenzij je ze op tijd kunt bereiken en ze in je hand kunt verpletteren.

De actie van minuut tot minuut is net zo indrukwekkend en kleurrijk als ooit, maar The Witch Queen heeft meer te bieden dan extra Destiny-schietgalerijen. Het mysterie in de kern van de uitbreiding is meeslepend: hoe heeft Savathun het licht genomen? Heeft ze het gestolen voor snode doeleinden? Betekent dit dat ze de Duisternis de rug heeft toegekeerd? En nog belangrijker, wat zegt dit over de Traveler? De mensheid geloofde dat het was gekozen om het Licht te dragen, maar als het eenvoudig kan worden ingenomen en opnieuw kan worden gebruikt, hoeveel keuzevrijheid heeft de Traveler dan echt?

Deze vragen voegen echt gewicht toe aan het verhaal van Destiny. De afgelopen twaalf maanden waren rijk aan verhalen in vergelijking met elk ander jaar in de franchisegeschiedenis, en de ontwikkelingen in The Witch Queen zorgden ervoor dat er nog groter en beter zou komen. Een bewijsbord stelt je in staat om het mysterie samen te stellen terwijl je speelt, en de campagne weeft samen met de rituele activiteiten van Season of the Risen, het vijftiende seizoen van Destiny 2. Het introduceert een nieuw wapenbouwsysteem en een nieuwe patrouilleruimte vol geheimen en activiteiten.

De Tangled Shore-patrouilleruimte is verdwenen, gewelfd door Bungie om ruimte te maken voor meer inhoud in de toekomst. Ik vind het bijvoorbeeld jammer om het te zien verdwijnen. De Tangled Shore was een van mijn favoriete bestemmingen om te grinden en had een paar behoorlijke stakingen en locaties. Maar zijn vervanger, Savathun’s Throne World, is verbluffend. Het is het meest levendige en gevarieerde Destiny-landschap sinds de oerwouden van Venus. Het combineert op wonderbaarlijke wijze buitenaardse topografie met de broeierige Hive-dreiging van Oryx’ Dreadnought.

Als een verhalende campagne blinkt The Witch Queen uit. Dit is zonder twijfel de beste en meest meeslepende verhaallijn die we hebben gezien. Savathun is een ongelooflijk genuanceerd personage. Hers is een verhaal dat niet alleen eb en vloed met haar acties, maar ook repercussies heeft die nog jaren voelbaar zullen zijn.

Het gaat natuurlijk niet alleen om het verhaal. Zoals gewoonlijk introduceert Destiny 2: The Witch Queen ook een handvol nieuwe activiteiten. Maar zoals bij elke nieuwe monteur die aan Destiny wordt toegevoegd, zal het even duren om te weten of het echt werkt. Bij de eerste inspectie werkt het nieuwe wapenbewerkingssysteem erg goed. Je moet het potentieel van een wapen vrijspelen voordat je het kunt strippen voor onderdelen. Die onderdelen breng je vervolgens aan op nieuwe wapens. Het stelt je niet alleen in staat om je eigen God-rollen te bouwen, maar geeft je ook een echte reden om wapens te gebruiken die je normaal niet zou gebruiken.

De Glaive voelt leuk om te gebruiken, maar zoals met elk nieuw wapenarchetype, zal het ook een tijdje duren om zijn plaats in de “meta” te vinden. Daarover gesproken, kleine wijzigingen in de Gambit-activiteit, hoe afspeellijsten werken en hoe sommige leveranciers je inspanningen belonen, zullen enige tijd niet volledig worden geanalyseerd. Void 3.0 is de eerste van Bungie’s grote ontwerprevisies. Het brengt de Void-subklasse in overeenstemming met de Stasis-subklasse die is geïntroduceerd in Beyond Light. Het zal nog even duren voordat we de voor- en nadelen van de aanpassingen volledig doorzien. Destiny 2 zal blijven veranderen en evolueren, maar nu voelt het alsof we allemaal eindelijk in dezelfde richting trekken.

Niet-fans zullen waarschijnlijk niet weten waar ze moeten beginnen met Destiny 2: The Witch Queen, en eerlijk gezegd, dat voelt niet als een slechte zaak. Er is zoveel gebeurd sinds we acht jaar geleden wakker werden in de Cosmodrome, en je kunt er niet eens veel meer van zien of spelen. Maar met The Witch Queen voelt het alsof Bungie dat ook een beetje accepteert.

Beyond Light voelde als een campagne ontworpen als een nieuw startpunt voor nieuwkomers, maar dat is niet het geval met de nieuwe uitbreiding. The Witch Queen voelt als iets dat is gebouwd voor de veteranen, voor de al lang bestaande fans. Het is zowel een culminatie van jarenlang verhaal als een opmaat naar iets veel groters, en ik kan niet wachten om te zien waar Bungie ons in de toekomst mee naartoe neemt.