Sinds de eerste release van Pokémon Red en Green in 1996, hebben we al heel wat games mogen verwelkomen met de Pocket Monsters in de hoofdrol. Sommigen volgden de originele games op en anderen richten zich op alle andere dingen die Pokémon ook best kunnen. Eén van deze laatstgenoemde titels is het recent verschenen Detective Pikachu. In plaats van de partner te wezen van de persoon die “the best that no one ever was” wil zijn, besluit deze Pikachu juist dat hij mysteries op wil lossen.

Hoewel Detective Pikachu zijn guitige koppie extreem groot op de cover van de game heeft weten te krijgen, is hij niet degene waarmee spelers aan de slag gaan. Nee spelers nemen de rol aan van de goody two shoes Tim Goodman. Een nogal sullige jongen die zo van de set van Back to the Future weg had kunnen lopen, de gelijkenissen met Marty McFly zijn namelijk onmogelijk uit je hoofd te zetten als je ze eenmaal ziet. In ieder geval niet uit het hoofd van deze fan. Anyway, onze Tim is naar de stad Rhyme gekomen. De plek waar het allemaal gebeurt. In deze stad leven Pokémon en mensen meestal in vrede samen. De laatste tijd gebeuren er echter nogal vreemde dingen..

Het is aan jou en Detective Pikachu om deze vreemde dingen te onderzoeken. Tim is namelijk op zoek naar zijn vermiste vader en Pikachu, de voormalig partner van je pa, was de laatste in zijn buurt. Pikachu is natuurlijk niet zoals elke andere Pokémon, naast al zijn skills op het gebied van speurwerk, kan deze ook praten. Wel is Tim de enige die de gele muis kan verstaan, wat misschien ook maar goed is: een Pikachu met een volwassen mannenstem zal vast menig persoon op straat zijn hoofd om laten draaien. Tijdens de zoektocht naar zijn vader, die als een rode draad door de game heen loopt, kom je op een flinke reeks locaties terecht. Daar blijkt al snel dat er toch wel van alles gaande is in de stad, want op elke plek gebeurt er wel iets waardoor de speurneuzen aan de bak moeten. In de allereerste zaak bijvoorbeeld, die waar Pikachu en Tim elkaar ontmoeten, gaat een Aipom er vandoor met een ketting van een jong meisje. Vastbesloten zijn jullie om hem terug te halen, maar daarvoor moet wel wat onderzoek plaatsvinden.

Wat wel een beetje gedwongen aanvoelt, is dat het verhaal volledig lineair verloopt. Je moet dus echt elk stukje bewijs vinden voordat je een gegronde conclusie kunt trekken. Nu is dat op zich wel logisch, maar dit zorgt her en der ook voor frustratie. De moeilijkheidsgraad ligt niet zeer hoog, waardoor je vaak halverwege al door hebt wie het was. Random roepen zoals bij Cluedo kan helaas niet (Het was Rosa Roodhart met een mes in de keuken!), waardoor je soms gedwongen wordt net dat ene stukje bewijs te vinden. Iets wat al snel irritant wordt als het een aantal keer gebeurd. Helaas geldt dit ook voor de rode draad van het verhaal. Het verhaal duurt toch wel een uur of dertien, maar na twee uur kun je wel ongeveer raden waar Tim zijn vader heen is en wat daar allemaal omheen gebeurd is. Dit haalt behoorlijk wat van de spanning weg, wat het verhaal en het spelen ervan uiteraard geen goed doet.

Toch doet Detective Pikachu ook heel veel wel prima. De manier van onderzoek doen werkt namelijk heel simpel, maar is toch divers. In je onderzoek kun je natuurlijk met getuigen praten, maar als je dacht dat enkel mensen getuigen konden zijn, is je deductie hartstikke fout! Pokémon kunnen namelijk ook behoorlijk als helpende handjes dienen. Jij kunt helaas niet met ze praten, maar gelukkig heb je daar een hele fijne partner voor. Het oplossen van sommige puzzels vraagt ook net wat meer denkwerk dan gewoonlijk en de oplossing ligt af en toe zo ver buiten de lijntjes, dat dat het verloop weer ontzettend tof maakt. Een puzzel oplossen, plaatjes aan elkaar verbinden en er uiteindelijk heel triomfantelijk met de eer er vandoor gaan, maakt de voorspelbaarheid van het verhaal in vele gevallen helemaal goed.