Dragon Ball: The Breaker is gemaakt op basis van creatieve ideeën, maar slaagt niet altijd om deze goed uit te voeren.

Dragon Ball: The Breakers betreedt onbekend terrein voor de franchise: een rijk dat meer dan herkenbaar zal zijn voor enthousiaste Dead by Daylight-spelers. Deze 1v7 multiplayer-game is echter meer dan alleen een reskin van zijn inspiraties. Hoewel het hapert in verschillende spelmechanics, gebruikt het de geliefde manga- en anime-eigenschap om de formule op te fleuren.

De twee modi van de game, Survivors en Raider, hebben unieke elementen waardoor ze opvallen. Elke wedstrijd bestaat uit zeven burgers die proberen de aanval van beroemde Dragon Ball-schurken te overleven. Teamwerk is de sleutel om te overleven, en als gevolg daarvan schittert het eerste in offline coöp. Aan de andere kant stelt Raider je in staat om op heerlijk wrede wijze totale kaartvernietiging of kersenplukoverlevenden te veroorzaken. Als zodanig schittert het zowel online als offline.

De barebones-tutorial geeft echter weinig tot geen context aan de verschillende functies, waaronder de Raider-modus. De gimmick van het verzamelen van alle zeven drakenballen, waarmee je Shenron kunt oproepen en een wens kunt doen, wordt bijvoorbeeld nauwelijks uitgelegd. En voor de Raider kun je eigenlijk onkwetsbaar willen worden.

Hoewel de modi door de bijna onoverwinnelijkheid misschien onevenwichtig lijken, is het eigenlijk een slimme manier om overlevenden te dwingen de vijand samen aan te pakken, waardoor pogingen om solo aan te vallen worden ontmoedigd. Helaas zorgen de besturing en de onhandelbare camera ervoor dat de ervaring zijn potentieel niet bereikt.

Dragon Chase is bijvoorbeeld een modus waarin je tijdelijk de krachten van bepaalde Z-Fighters activeert. Als je in gebruik bent, vraag je je misschien af ​​of de vijand Shenron heeft opgeroepen en een kapotte camera wenste. In feite wordt het cameraprobleem benadrukt in alles wat met gevechten te maken heeft, inclusief de Raider-modus. Gelukkig, en ironisch genoeg, zijn er maar heel weinig gevechtssequenties in deze titel.

In één oogopslag kunnen valuta’s zoals TP, Spirit Syphons, Zeni en de onredelijk dure premium cosmetica de nadruk leggen op roofzuchtige microtransactietactieken. Dagelijkse en wekelijkse uitdagingen moedigen echter aan om te spelen in plaats van te betalen om te winnen. Dat gezegd hebbende, kan de sleur onnodig lang worden, zelfs als je gewoon wat nieuwe kleding voor je personage wilt kopen.

The Breakers is een ervaring die meerdere pogingen vereist, niet alleen om het niveau van je personage te verhogen, maar ook om de besturing te doorgronden, de kaart te onthouden en de beste manier om je tijd te beheren. Zodra je een bepaald niveau van expertise hebt bereikt, zie ik dat het leuker wordt dan alleen maar rondrennen met een pistool op dozen en hopen niet binnen de eerste 5 minuten dood te gaan, maar dit is een symptoom van onervarenheid en kan gemakkelijk worden verholpen met een aanzienlijke hoeveelheid uren besteed aan het materiaal.