De FIFA-franchise heeft met succes een breed scala aan tegenstanders geconfronteerd, denk aan Pro Evolution Soccer. En toch zijn er tekenen in het nieuwe deel van FIFA dat EA Sports bang is gemaakt door concurrentie. In deze review lees je of FIFA 20 de moeite waard is of niet.

Als je een terugkerende speler van vorig seizoen bent, zul je je waarschijnlijk herinneren dat de gameplay-verbeteringen vooral draaiden om betere controle en finesse aan de aanvallende kant van de bal. Schijnbaar in directe reactie hierop, bevat het nieuwste deel veel meer verfijnde bedieningselementen op de verdedigende helft van het veld.

Hoewel velen dit zullen vieren als een genereuze stap in de richting van gelijkheid aan beide kanten van het veld, was ik persoonlijk niet zo’n fan. Waarom vraag je dat? Botweg gezegd, was ik liever een koppig luie verdedigende speler. Voor mij was er niets beters dan zonder gedachten door aanvallers te kunnen komen zonder een tweede gedachte aan tact of vaardigheid. Mijn wereld stortte vorig seizoen in, terwijl personagemodellen plotseling doordrongen waren van het vermogen om om me heen te steigeren als een agressief druppelende ballerina. Ik was in staat om tot op zekere hoogte te volharden, zich er niet bewust van worstelend om de overhand te houden, maar nu zijn de zaken voor het ergste veranderd.

Een van de grootste vorderingen bestaat uit het nerfen van de gebruikelijke “eenvoudige knop” die eerder werd gebruikt om de verdediger van een verdediger automatisch tussen de speler en de keeper te houden. Van ons wordt nu verwacht dat we daadwerkelijk een lichaam handmatig positioneren, terwijl we ons in de “defensieve afbraak”-positie bevinden. De sleutel wordt het vinden van een manier om de oppositie weg te leiden van het doel. Tegelijkertijd is het ook van cruciaal belang om dicht genoeg bij de heup van de tegenstander te blijven zodat dit het zicht beïnvloedt en de kansen van de speler om de rots met succes te dumpen naar een teamgenoot. Bovendien doen AI-personages die niet bij de bal zitten ook een aanzienlijk beter werk met wat voorheen veel minder belemmerde passerende banen was.

Nu aanvallers meer mobiliteit hebben dan ooit tevoren, had het alleen zin om op deze manier te compenseren, om een ​​spreekwoordelijk evenwicht in de kracht te herstellen. Dat gezegd hebbende, defensie is nu veel minder pick-up-and-play vriendelijk dan voorgaande seizoenen. Voor degenen die gepassioneerd zijn over de authenticiteit van hun simulaties, is dit een zeer welkome aanvulling op FIFA is al een diepe stal met diepgaande mechanics. Het is ook vermeldenswaard dat degenen die eerder cirkels rond de oppositie passeerden voordat ze stakingen thuis dichtsloegen alsof ze een bowlingbaan runden, dit in de toekomst niet kunnen exploiteren. Ongeacht de moeilijkheidsgraad profiteren AI-spelers volledig van deze nieuw geïntroduceerde tools. Wees bereid om een ​​beetje meer vernederd te worden dan je gewend bent.

Zoveel als ik hou van toegenomen concurrentie en zelfs een lichte boost in de tactiek van AI-spelers, er was iets dat de formule zo-een beetje negatief beïnvloedde. De snelheid waarmee het spel traditioneel wordt gespeeld, voelt dit seizoen iets langzamer aan. Nu zeg ik niet dat de gameplay langzamer is dan in framerates of animatiekwaliteit. In dit geval heb ik het meer over de feitelijke stroom van de actie. Dit is mogelijk een bijproduct van verbeterde fysica, maar het voelt alsof er meer wrijving wordt toegepast op de bal terwijl deze in beweging is. Dit leidt tot gevallen waarin passen die eerder een teamgenoot zouden hebben geleid, waardoor ze de bal perfect in de pas konden ontvangen, nu gemakkelijker uit de vaart raken. Deze impact wordt nog verder benadrukt, hoe groter de afstand tussen zender en ontvanger.

Naast de standaardactie op het traditionele veld, introduceert EA de grootste nieuwe modus van dit jaar eigenlijk tal van nieuwe manieren om deel te nemen aan een ruwere voetbalervaring. Volta, deze nieuwe stand-alone modus, is gecentreerd rond de nu niet zo ondergrondse cultuur van straatvoetbal. Herinner je je FIFA Street al lang geleden? Het is in wezen dat, alleen met meer structuur, realisme en entertainment om op te starten.

Met zowel mannelijke als vrouwelijke personages, kan Volta op verschillende manieren worden gespeeld, met de hoofdverhaalcampagne eruit springen, vooraan en in het midden. In navolging van de trend van de meest recente Madden, is ‘The Journey’, dat eerder een verhalende hoeksteen van de franchise was, nergens te vinden. In plaats van de meer meeslepende enkelvoudige verhaalboog van Alex Hunter, worden spelers getrakteerd op een bondige, zo niet sterk cliché verhaallijn van aspirant-voetballers die willen slagen op mondiaal niveau. Gelukkig duurt de hoofdcampagne slechts een handvol uren en maakt dan plaats voor de online modus om in de schijnwerpers te stappen.

De straatgame zelf was een beetje een mengelmoes. Hoewel de modus gefixeerd lijkt op flitsende bewegingen en exotische afwerkingen, kunnen de rechtbanken die mogelijkheid zelfs dramatisch beperken. Op sommige van de kleinere 3v3-velden laat de claustrofobische instelling niet veel ruimte voor freestyle. Toegegeven, dit opent iets meer wanneer je doorgaat naar de 5v5-arena’s, maar in het begin voelt het bijna alsof de game zelf niet begrijpt wat het speciaal maakt.

Een laatste element dat nogal wat aandacht kreeg, zijn de persconferenties na de wedstrijd. Zeker, soms is de dialoog ongeveer zo houten als een buiksprekerpop, maar het heeft eigenlijk consequenties die verder gaan dan alleen het interview. Het is leuk om te zien dat deze elementen invloed hebben op de algehele stroom van een carrière en zelfs van tijd tot tijd worden teruggeroepen. Nogmaals, deze zijn verre van game changers, maar babystappen in de goede richting zijn veel beter dan de stagnatie die de afgelopen jaren in de loopbaan was opgetreden.