Final Fantasy VIII werd voor het eerst uitgebracht in 1999 voor het originele Playstation-systeem. De plot draait om Squall Leonhart, een jonge huurling wiens eerste opdracht een toevallige ontmoeting met Rinoa Heartilly inluidt en hem in een wereldwijd conflict brengt met de krachtige Sorceress Ultimecia.

Destijds introduceerde het nieuwe functies in de franchise, waaronder het Junctioning-systeem, magische delen in plaats van MP voor spellcasting en aanpasbare summons en wapens. Het was ook de eerste in de serie die vooraf gerenderde achtergronden gebruikte, gemengd met 3D-modellen en realistisch geproportioneerde karakters. Met andere woorden, dit was een  Final Fantasy- game met veel primeurs. En dan zijn we nu in 2019, ik ben eindelijk in staat om mijn prachtige jeugdherinneringen helemaal opnieuw te beleven met Final Fantasy VII Remastered . En eerlijk gezegd? De game houdt het extreem goed vol.

Final Fantasy VIII Remastered is een soort wonder, omdat men geloofde dat de broncode voor de originele versie verdwenen was. Square Enix verraste ons echter niet alleen met die aankondiging tijdens hun E3 2019-presentatie, maar leverde vervolgens een nog grotere verrassing: dat de game een visuele facelift zou krijgen.

De nieuw geremasterde personagemodellen zijn veruit de grootste aantrekkingskracht van deze heruitgave, omdat het duidelijk is dat niet alleen je party-leden maar elk ander personage in de game bevredigend zijn. Het is nogal grappig omdat ik vaak vergeet hoe veel beter de personages eruitzien totdat ik een aangename blik krijg tijdens een van de weliswaar erg coole schoten die vaak komen tijdens overwinningsposities. Het zijn ook niet alleen de hoofdrolspelers. Elke NPC’s, Guardian Forces, monster en bossen hebben een grafische revisie gekregen. NPC-gezichten duidelijk zien en ze daadwerkelijk herkennen, laat echt zien hoe sterk en onderscheidend hun persoonlijkheid is, en hoeveel dat opviel in de PlayStation 1-dagen, ondanks dat hun gezichten een warboel van pixels waren.

Andere visuele aanrakingen zijn vernieuwde wapenmodellen, verbeterde anti-aliasing, FMV’s met 1080p, bijgewerkte spel- en opdrachteffecten, bijgewerkte en opnieuw geschaalde achtergronden en bijgewerkte tekstlettertypen. Als bonus voor kwaliteitsverandering van het leven, zijn de laadtijden aanzienlijk verbeterd omdat de laadtijden voor gebieds- en scènetransitie vrijwel onmiddellijk zijn.

De soundtrack geeft net zo’n euphorisch gevoel als de PlayStation 1-versie. Final Fantasy VIII heeft een fantastische soundtrack die geen verbeteringen behoeft, vooral omdat deze verbeteringen de neiging hebben afbreuk te doen aan de charme en compositie van het origineel.

De gameplay van Final Fantasy VIII Remastered is vrijwel onaangetast. Deze beslissing heeft natuurlijk zijn voor- en nadelen; het positieve is dat voor degenen die Final Fantasy VIII voor de zoveelste keer spelen, het comfortabel vertrouwd aan zal voelen, wat prima werkt omdat de bedieningselementen meestal intuïtief en ongecompliceerd zijn.

Het belangrijkste nadeel van deze methode zijn echter de weinige maar opvallende hangups die voortkomen uit vroege acht-weg bewegingsmechanics. Zo wordt het vaak voorkomen dat je aan de randen van een klif hangt, vooral wanneer je scherpe bochten maakt. Een goed voorbeeld hiervan gebeurt in de Dollet-missie, waar deze randen gemeengoed zijn en je echt kunnen verpesten tijdens de beruchte achtervolgingsscène.

Er is ook een algemeen onnauwkeurig aspect van de beweging dat een merkbaar effect heeft op de interactie met objecten en andere mensen. Dus je probeert je hoofdpersoon voor iemand of iets te plaatsen en ze zullen erdoorheen knippen of niet onder de juiste hoek staan ​​die je nodig hebt om de interactie te initiëren.