Final Fantasy X diende als model voor de generatie van Japanse rollenspellen. Final Fantasy X-2 verving gewicht met eigenzinnigheid en fungeerde als een viering van zijn nalatenschap. Beide zijn integraal onderdeel van een onzinnig verhaal en emblematische redders van Square, en vervolgens de operatie van Square-Enix na het millennium. Hoe worden deze spellen zo belangrijk gespeeld als ze bedoelden; De kracht van hun impact wordt niet ontkend, zelfs als hun technische nieuwigheid met de tijd is vervaagd. Dit is altijd waar wanneer een klassieker wordt geremastered. De collectie verscheen recentelijk voor de Nintendo Switch en Xbox One.

Final Fantasy X kwam op een moeilijk moment Square. Het was de derde genummerde Final Fantasy in drie jaar en was geschikt om het sieraad te zijn in Square’s Westelijke kroon op mainstream gaming. Tegelijkertijd was het bedrijf van Square gek van de spectaculaire mislukking van Final Fantasy: The Spirits Within , een van de grootste box office-bommen van 2001. Het geliefde bedrijf dat niet veel geld kon verliezen aan een misleide portfolio-uitbreiding. Een goede ontvangst van The Bouncer , het beat-up van PlayStation 2-debuut in Square, was een nieuwe insinuatie van naderend onheil. Beiden verlieten Final Fantasy X , net als de originele Final Fantasy jaren daarvoor, als het apocryphale make-or-break-point voor het hele bedrijf.

Destijds voldeed Final Fantasy X aan zijn hype. Turn-based veldslagen dienden als een verfrissende en verrassend strategische afwijking van het Active Time Battle-systeem dat we kenden en waarvan we hielden. Belachelijke eigennamen als “Shoopuf”, “Moonflow”, “Farplane” en “Machina” waren gesproken dialogen in het Final Fantasy- spel! -Met een recht gezicht en werden integrale en gerespecteerde termen van de nieuwe overlevering van Final Fantasy X. De uitgestrekte kalme gebieden, de magische intensiteit van de Macalania-boomtoppen en de aardse, organische huiselijkheid van Guadosalam waren schepen om onze geest naar een andere wereld te brengen. Zelfs de beruchte lachende / schreeuwende scène van Tidus en Yuna definieerde het grillige temperament van Final Fantasy X. Als een volgende generatie showcase van kunst en richting, was het een schijnwerper op de kracht van de geoefende verbeelding. In die tijd deed niemand het beter dan Square.

Hoe goed Final Fantasy X in 2019 werkt, is een onderwerp naar persoonlijke smaak. Objectief is dat de game achttien jaar oud is. Tekens emoteren overdreven met hun handen, het schrijven zit vol met onzinplotpunten en vermoeide idiomen, en het tempo, vooral tijdens de openingsuren, lijkt niet in een groef te komen. Je kunt het verval zien terwijl het op zoek gaat naar een wonder, behalve het verouderingsproces. Zoals met elk postmodern perspectief, komt aanpassing met de tijd. Voor elke beruchte overmaat, zoals het letterlijk (letterlijk) ontwijken van honderd keer of het doden van tien van elk monster, is Final Fantasy X snel te beantwoorden met zijn zorgvuldig uitgebalanceerd vechtsysteem, vertederend Summoner Roadtrip-verhaal en, natuurlijk, het onhoudbare bastion van positiviteit bekend als Rikku.

De Xbox One-versie van Final Fantasy X ontvangt de toevoegingen en verbeteringen voor 2014 van de PlayStation 3-remaster. De belangrijkste onder hen zijn de bult in resolutie en de optie voor een gearrangeerde soundtrack. De voormalige ziet er geweldig uit voor de delen van Final Fantasy X die veelhoekige achtergronden gebruiken. Hoewel deze verzameling Xbox One X-verbeteringen en een 4K-resolutie weergeeft, is gebleken dat deze niet is opgenomen in de huidige versie van het spel. De nieuw gearrangeerde soundtrack is onderhevig aan persoonlijke smaak. Het is anders gemengd en maakt gebruik van live-instrumenten, maar het is niet synchroon met wat ik me herinner. Dissonantie verdwijnt gelukkig met de tijd.

Inhoudsuitbreidingen van de International- en PAL-versie van Final Fantasy X worden in deze verzameling toegevoegd. Het meest aanwezig is de toegang tot een nieuwe lay-out van het Sphere Grid, het inspannende pad van Final Fantasy X door middel van personage-upgrades. Dit is niet iets dat je doet tijdens een eerste reis – de kans om een ​​verkeerde afslag te nemen is uitzonderlijk hoog – maar het biedt een nieuw perspectief op de ontwikkeling van personages. Ook inbegrepen zijn optionele gevechten tegen de legendarische Dark Aeons, ervan uitgaande dat de belachelijke Yunalesca-strijd geen juiste test van je geduld was. Recht naar een apart deel van het pakket is Eternal Calm, een vertelsequentie van twintig minuten na het spel die is opgebouwd met behulp van gevestigde activa. Eternal Calm is overbodig, maar het vormt netjes de tafel voor Final Fantasy X-2.

Hoewel het gevecht het monster van bewezen ideeën van Frankenstein is, was de manier waarop Final Fantasy X-2 exploratie en progressie benaderde radicaal anders dan die van zijn leeftijdsgenoten. Het was samengesteld uit een duidelijke point-to-point-missie in plaats van een lineair verhaal. Een luchtschip, dat op dat moment beperkt was tot de derde act van Final Fantasy , is vanaf het begin verkrijgbaar en biedt directe verkenning van bijna alle inwoners van Spira. Nadeel is dat 80% van de omgevingen assets en locaties rechtstreeks van Final Fantasy X recyclen en remixen. De meesten hergebruiken echter doelen en vijanden om samen te smelten met de verhaallijnen van X-2 . Geholpen door nieuwe minigames (Gunner’s Gauntlet is bijzonder verslavend) en nieuwe spins op oudere afleidingen (Blitzball), een nieuwe Game + -optie en de beruchte Vai Infinite 100-verdiepingen toren, het is duidelijk dat Final Fantasy X-2 lang gebouwd is relatie tussen product en speler. Want wat we allemaal veronderstelden was een cynische inbreng van geld in de goede naam van Final Fantasy, de kwaliteit van de inhoud van X-2 was nogal een verrassing.