Menu Sluiten

Review: Forspoken

Forspoken is absoluut fantastisch.

Forspoken is een spel over bewegen en rennen. Hoofdpersoon Frey begint het spel op de vlucht voor de wet en incassobureaus. Ze zit ook midden in een plan om New York City te ontvluchten met een sporttas vol geld. Te midden van die chaos valt ze in het land van Athia en staat te popelen om de nieuwe, mysterieuze wereld te verlaten waar ze op onverklaarbare wijze over bovenmenselijke vecht- en hardloopvaardigheden beschikt. Van de ene plaats naar de andere komen is Forspoken’s hoogtepunt, en hoewel geen enkel ander element de hoogten bereikt van hoe leuk rennen en klimmen zijn, is Frey’s avontuur niet zonder hoogtepunten.

Helaas maakt Forspoken een slechte eerste indruk. Athia’s omgevingen zien er geweldig uit, net als Frey wanneer ze door de wereld beweegt, maar als je dichtbij inzoomt voor tussenfilmpjes, zie je wat ruwe texturen. De dialogen zijn ook teleurstellend en het vertellen van verhalen is overdreven transparant. Van Frey’s kat, Homer, tot het kleine meisje dat Frey’s hart verovert door haar telefoon in Athia te stelen, de rol van elk personage als middel om Frey menselijk te maken is te duidelijk, en haar frequente en koppige weigering van de oproep van de held wordt te hard gehamerd. Gelukkig verbeteren het verhaal en de dialoog van Forspoken naarmate je dieper komt.

Tegen het einde hield ik van Frey’s overdreven vulgaire en strijdlustige karakter en haar antagonistische relatie met Cuff, haar onzichtbare partner die om haar pols leeft. Ik genoot ook van het uitgezoomde hoofdpad van het verhaal. Geen van de wendingen was bijzonder verrassend, maar ze waren goed uitgevoerd en hielpen te contextualiseren waarom Frey zo boos is en waarom ze zo volhardt om niet de held te zijn, zelfs als alles duidelijk eiste dat ze in die richting ging. Ik was ook blij met waar de game Frey aan het einde verlaat, zowel vanuit het perspectief van de personagerelatie als vanuit het perspectief van de gameplay na de game.

Gevechten zijn altijd middelmatig. Forspoken is een actiespel, maar het zou niet ongepast zijn om het een third-person shooter te noemen, aangezien de meeste vaardigheden van Frey werken als magische geweren. Frey heeft tientallen mogelijkheden om on-the-fly tussen te wisselen, en profiteren van vijandelijke kwetsbaarheden betekent dat je wordt aangemoedigd om dit vaak te doen. Ik vond er een paar waar ik de voorkeur aan gaf, maar succes betekende vaak dat ik moest overstappen op het trage wapen dat ik niet echt wilde gebruiken. Het veranderen van vaardigheden is ingewikkeld; zelfs laat in het spel moest ik pauzeren en nadenken over welke knoppen ik moest vasthouden om toegang te krijgen tot bepaalde wapens.

Het handjevol bazen dat Frey tegenkomt, is over het algemeen ook teleurstellend. Ze hebben interessante ontwerpen en aanvallen die er in beweging geweldig uitzien, maar weinig ruimte laten voor een tactische aanpak. Ik raakte ze meestal gewoon met zoveel magische kogels als ik kon. De eindbaas moedigt een achterstallige strategie aan, en die piek in uitdaging zorgde voor mijn meest memorabele ontmoeting.

Waar het verhaal en de algemene gevechten wisselvallig zijn, is de beweging overal uitstekend. Sprinten door Athia en over gebouwen springen voelt geweldig, en een handvol extra bewegingsmogelijkheden maken het nog soepeler. Een vroege upgrade waarmee Frey ver kan springen met goed getimede knopdrukken, zorgt ervoor dat ze nog sneller en soepeler beweegt. Ik deed mijn uiterste best om elke bewegingsupgrade op te sporen, en ze waren bijna allemaal substantieel en leuk. Die vreugde van beweging integreert in gevechten, waar zelfs als schieten niet geweldig aanvoelt, ontwijken en over vijandelijke hoofden springen dat wel doet.

Verkenning is ook leuk, dankzij een handig automatisch waypoint-nummeringssysteem. Op weg naar een kernbestemming markeerde ik bijvoorbeeld een handvol locaties om onderweg uit te checken en hoefde ik vanwege de cijfers niet veel terug te gaan naar de kaart. Op bepaalde locaties kunt u dit zelfs doen door in de verte te kijken zonder de kaart te betreden. Beloningen zijn ook de moeite waard, door nieuwe mantels en items aan te bieden en zelfs grote stat-boosts alleen voor het vinden van bepaalde plekken.

  • Gameplay
  • Graphics
  • Geluid
  • Replay Value
4

Samenvatting

Het verhaal en de gevechten van Forspoken bereiken niet de hoogten van zijn beweging en verkenning, maar gelukkig vormen die twee laatste elementen het grootste deel van de ervaring. Ik sprintte, vaak letterlijk, door de campagne in ongeveer 15 uur, en nu heb ik een grote wereld vol hoekjes en gaatjes die ik graag wil doornemen en verkennen. Het verhaal zal me niet bijblijven, en ik vermeed vaak gevechten in de open wereld, maar ik vond het heerlijk om Frey door Athia te laten springen en vliegen om al zijn schatkisten en geheimen te ontdekken.

MELD JE AAN VOOR ONZE NIEUWSBRIEF