De nieuwe Hearhstone: United in Stormwind is een mooie toevoeging aan een geweldige game.

Blizzard heeft hun nieuwste Hearthstone-uitbreiding, United in Stormwind, uitgebracht. Net zoals Forged in the Barrens voor veel spelers een terugkeer naar de oorsprong van de Horde kenmerkte, is de Alliance teruggekeerd naar hun hoofdstad, Stormwind, voor hun avontuur.

Vergeleken met de beslissing om de Standard-set opnieuw op te starten tijdens de uitbreiding van dit jaar, voelt United in Stormwind heel eenvoudig aan qua ontwerp. De ontwerpers van Hearthstone besloten een paar specifieke concepten in de gameplay te introduceren.

Het eerste nieuwe sleutelwoord zijn de ruilbare kaarten. Ze stellen een speler in staat om een ​​kaart met het kaartspel te ‘ruilen’, waarbij hij enkele mana uitgeeft in ruil voor het terugplaatsen van de kaart in het kaartspel en het trekken van een nieuwe kaart. Hoewel dit mechanics eenvoudig is, biedt het spelers veel flexibiliteit bij het spelen van kaarten. De bibliothecaris is bijvoorbeeld een minion met drie aanvallen/vier gezondheid die de kaart van een tegenstander tot zwijgen kan brengen. Hoewel stiltes nuttig zijn, zijn ze alleen nuttig in specifieke contexten. De mogelijkheid hebben om die kaart in je kaartspel te ruilen, geeft spelers enige flexibiliteit om ervoor te zorgen dat ze krijgen wat ze nodig hebben.

Het is ook geen monteur die de gameplay ingrijpend verandert. Hoewel een snelle hertekening het spel kan helpen, zijn de kaarten die eraan vastzitten (zoals de 0 mana Provoke, die vijandelijke handlangers dwingt een selecte minion aan te vallen) een beetje koddig van ontwerp.

Het andere centrale element in deze uitbreiding draait om de nieuwe Questline-kaarten. Questlines zijn waar spelers een reeks van drie fasen van mini-quests moeten vervullen die zijn ontworpen om hun quest naar de toegewezen Mercenary voor hun klasse te versterken. Hierdoor krijgt de speler een assortiment aan bonussen voor de rest van het spel.

Of het nu gaat om het onderzoeken van claims van een verrader met de Rogue Scabbs of het verdedigen van het Dwarven District met de Hunter Tavish, elke klasse heeft een reeks taken om te voltooien. Sommige zijn vrij eenvoudig, zoals schade oplopen tijdens je beurt of schadespreuken gebruiken. Anderen vereisen specifieke builds, zoals het piratendek van de Warrior.

Hoewel deze quests onmiskenbaar leuk zijn, zijn ze in zekere zin ook beperkend. In het geval van de Demon Hunter’s questline, moeten spelers de nadruk leggen op snelle trekkingsmechanismen en goedkope kaarten, anders verliezen ze een hoop kaarten. Dat gezegd hebbende, de uitbetalingen kunnen in sommige gevallen enorm en game changing  zijn en in andere gevallen teleurstellend. De Priest-quest geeft spelers bijvoorbeeld de mogelijkheid om een ​​kaart in het kaartspel te schudden die, indien getrokken, hun tegenstander zal doden. Het enige probleem is dat om daar te komen zeven verschillende kaarten van toenemende mana-tellingen moeten worden gespeeld om er te komen.

Maar dat maakt het leuk. Het bouwen van een kaartspel dat in de eerste paar ronden perfect aan de criteria van een quests kan voldoen, is een uitdaging en leidt vaak tot de-escalatie van spelers die de voorkeur geven aan Aggro-speelstijlen. Het kan het spel ook enorm in uw voordeel veranderen, afhankelijk van uw trekking. Door verhandelbare kaarten in de hand te hebben, worden die kansen nog beter.

In mijn playthrough genoot ik het meest van de Warrior-, Mage- en Warlock-missies, terwijl ik vond dat de anderen ontbraken. De questlijn van de Druïden was bijzonder teleurstellend.

De laatste unieke toevoeging van deze uitbreiding zijn de Equipment Kits and Mounts. Elke klasse krijgt een mount-kaart en een wapen dat een buff- of bonuseffect biedt. Hoewel de game in eerdere uitbreidingen met soortgelijke kaarten heeft geëxperimenteerd, is dit de eerste keer dat alle klassen hun versie ontvangen. In sommige gevallen bieden ze grote lichamen om het bord te vullen, terwijl andere je spreuken veel sterker kunnen maken. Uw resultaten kunnen variëren.

Wat moeilijk te bepalen blijft, is hoe dit de meta van Hearthstone verandert. In de eerste paar dagen dat ik speelde, merkte ik dat de meeste spelers die nog steeds betrokken waren, aangetrokken werden door de op de questline gerichte decks. Ze bieden eenvoudige mechanica om hun deckbuilding op te focussen, een leuke touch voor diegenen die niet bereid zijn dagen en weken te experimenteren.