Metroidvania-games staan erom bekend dat ze spelers op meerdere manieren tegelijk laten vastlopen. Links zit een muur die je nog niet kunt doorbreken, boven wacht een baas die je keer op keer verslaat, en onderaan lonkt een gebied waar de omgeving je genadeloos afstraft zodra je een stap zet. Hollow Knight: Silksong omarmt dit principe volledig en transformeert het tot een kunstvorm.
Je kruipt dit keer in de huid van Hornet, een elegante maar meedogenloze krijger die sneller, wendbaarder en veelzijdiger is dan de ridder uit het eerste deel. Haar mogelijkheden – zoals een eindeloze dash, een diagonaal neerwaartse aanval en de vaardigheid om zachtjes neer te zweven – zorgen voor een geheel nieuwe dynamiek. Dit voelt in eerste instantie als een uitdaging, maar eenmaal onder de knie verandert Hornet in een dodelijke dansende rapier die zich door de meest verraderlijke situaties weet te manoeuvreren.
Wat direct opvalt is de wereld zelf: een handgetekend universum vol grotten, verlaten steden en bizarre flora en fauna. Elke omgeving ademt een poëtische mix van schoonheid en dreiging. Een bedwants oogt als een oorlogsmachine, terwijl een schimmig kerkje aanvoelt als een plek vol vergane rituelen. De sfeer wordt versterkt door een meeslepende soundtrack die balanceert tussen melancholie en speelsheid, alsof je een vergeten sprookjesboek openslaat.
Maar Silksong is meedogenloos. Vijanden doen vaak twee keer zoveel schade als je verwacht, bosses beschikken over aanvallen die je zonder genade straffen, en de bekende rustbanken zijn schaars – en soms moet je er zelfs voor betalen. Dit levert frusterende momenten op: ellenlange terugwegen naar een baas, runbacks die je geduld op de proef stellen, en platformsecties die je vloekend opnieuw en opnieuw moet proberen. Toch is dit geen willekeurige moeilijkheidsgraad; de wreedheid is doelbewust, bijna speels. Het spel daagt je uit om een “Stuck Strategie” te ontwikkelen: weet je even niet verder? Dan ga je dwalen, experimenteren, sterker worden – en ineens zie je een opening die je eerder over het hoofd zag.
De vele bazen zijn hoogtepunt én struikelblok. Waar sommige gevechten te lang doorslepen, schitteren anderen als choreografieën waarin je samen met de makers een dans opvoert. Van een robotmier die je wegvaagt met lavagolven tot een duet van tragische balletdansers: Silksong geeft zijn gevechten karakter, pathos en flair.
-
Gameplay
-
Graphics
-
Geluid
-
Replay Value
Samenvatting
Hollow Knight: Silksong is zowel prachtig als wreed, een spel dat je net zo vaak laat vloeken als glimlachen. De moeilijkheidsgraad is hard, soms oneerlijk, maar altijd bewust en met een knipoog. Het is een game die niet iedereen zal voltooien, maar wie zich eraan overgeeft ontdekt een wereld die even schitterend als meedogenloos is. Team Cherry heeft met een klein team een werkstuk afgeleverd dat weigert concessies te doen – en dat is precies wat Silksong zijn unieke ziel geeft.