Horizon Forbidden West is nu eindelijk speelbaar op pc.

Laten we eerlijk zijn: toen Horizon Zero Dawn voor het eerst werd aangekondigd, had Guerilla Games ons allemaal bij “robotdinosaurussen”. Vanaf dat eerste shot van wat leek op een stamlid dat met pijl en boog tegen een gigantische mechanische T-Rex vocht, waren de meesten van ons onmiddellijk aan boord. Dus toen het spel daadwerkelijk werd gelanceerd en bleek dat de robotdinosaurussen niet slechts een gimmick waren, maar onderdeel van een volledig uitgewerkte, meesterlijk vormgegeven post-post-apocalyptische wereld, laten we zeggen dat het de weinige sceptici het zwijgen oplegde. bleef. En dan het vervolg, Horizon Forbidden West, gebouwd op die sterke basis, met nieuwe mechanica, nieuwe personages, nieuwe bedreigingen en natuurlijk een geheel nieuwe sandbox om in te spelen. En nu heeft Horizon Forbidden West het origineel gevolgd door naar PC via Steam, en het is op de een of andere manier zelfs mooier dan het was.

Kijk, graphics zijn niet alles. Soms is de gameplay het enige dat telt, maar als je een game als Horizon Forbidden West hebt met een meeslepend verhaal, bijna perfecte mechanica, en die er ook nog eens zo goed uitziet? Dat is een geweldig recept. Ik ga deze recensie voorafgaan door te zeggen dat ik de pc-versie niet op een monsterinstallatie heb gespeeld. Mijn pc is nu een paar jaar oud en kon Forbidden West nog maar net op hoge instellingen draaien en de framerate behouden. Uiteindelijk gaf ik toe en verlaagde ik de resolutie een paar stappen, maar het zag er nog steeds ongelooflijk goed uit. Op de een of andere manier werkt het ook uitzonderlijk goed op Steam Deck met de juiste instellingen, hoewel het je batterij behoorlijk snel zal decimeren.

Het verhaal vergezelt hoofdrolspeler Aloy in haar zoektocht om te voorkomen dat weer een nieuwe gebeurtenis op uitstervingsniveau de ontluikende menselijke beschaving vernietigt, die nu hun best doet om naast de machines te bestaan, de bewuste, dierachtige robots die de facto de beheerders van de aarde werden nadat mensen de aarde hadden beschermd. zichzelf wegvegen. Ze is op zoek naar Gaia, een AI-programma dat de geheimen bevat om de mensheid te redden, maar altijd een paar stappen achter antagonist Silens lijkt te staan, gespeeld door wijlen de grote Lance Reddick. Het verhaal van Forbidden West is goed verteld, met oprechte passie gespeeld door de stemmencast en helder gepresenteerd, zonder te verzanden in jargon.

Het is echter nog steeds een spel, en dus moet je voorbijgaan aan het feit dat Aloy op de een of andere manier in staat is om meer dan een half dozijn wapens in haar leren broek op te bergen, of dat ze het grootste deel van wat ze in het laatste spel heeft verzameld, is kwijtgeraakt. op een bepaald punt tussen avonturen. Een korte montage laat zien hoe ze aan verschillende kliffen bungelt, dus het is eerlijk om te zeggen dat ze deze waarschijnlijk ooit heeft laten vallen. Het maakt hoe dan ook niet uit, want in Forbidden West ontgrendel je met een snelheid van knopen nieuwe uitrusting en upgrades.

Aloy is een vindingrijk type, en wat ze niet zelf in elkaar kan zetten, kan ze naar verkopers en ambachtslieden in de hele gamewereld brengen om voor haar op te knappen. Je kunt verschillende pantsersets upgraden en ze aanpassen met kleurstoffen, of speciale verbeteringen aan je uitrusting toevoegen om specifieke statistieken en vaardigheden te verbeteren. Deze vaardigheden werken in synergie met de vele wapentypen van Aloy, zoals haar Hunter Bow, Spike Thrower en Boltblaster. De eerste is het standaard wapen van Aloy, dat ook verkrijgbaar is in de smaak ‘Sharpshot’ voor precisiemoorden of in de ‘Warrior’-stijl, wat in wezen een booggeweer is, terwijl de rest van haar wapens meer situationeel zijn.

De Tripcaster kan bijvoorbeeld elementaire struikeldraden creëren die razende machines hinderen of beschadigen, en de Spike Thrower slingert enorme stokken dwars door haar doelwitten. Je kunt niet één van elk wapentype tegelijk uitrusten, omdat er zo veel zijn, dus je zult moeten nadenken over welke wapens je op een bepaald moment nodig hebt. Elementaire effecten zijn hetzelfde, omdat verschillende machines sterk of zwak zijn tegen bepaalde soorten schade.

Met een uitgebreid vaardighedensysteem dat bestaat uit zes uitgebreide vaardighedenbomen kun je de vaardigheden van Aloy aanpassen, waarbij je je concentreert op specifieke vaardigheden zoals Hunter, Trapper of Machine Master, of generaliseren over de zes. Het is sowieso mogelijk om alle bomen maximaal te benutten, maar gedurende het grootste deel van het spel zul je keuzes moeten maken over waar je vaardigheidspunten wilt toekennen.

Misschien wel het sterkste element van Horizon Forbidden West is de wereld zelf. Na een paar uur de hangende verhaalwortel te hebben gevolgd, word je losgelaten, kun je bepaalde dieren hacken om als rijdieren te fungeren, en begiftigd met een zweefvliegtuig dat is genomen uit het lijk van een idioot die probeerde te neuken met Aloy’s stront. Hierdoor kan Aloy van hoge richels en kliffen springen en veilig naar haar bestemming glijden, wat de wereld aanzienlijk opent. Er zijn overal interessante plaatsen, en Guerilla Games maken het de moeite waard om elk hoekje van de kaart te verkennen.

Clusters van machines worden op de kaart gemarkeerd, zodat je weet waar je op zoek moet gaan naar specifiek upgrademateriaal, terwijl er overal nederzettingen zijn vol met mensen die hulp nodig hebben, nieuwe verkopers, side-quests en minigames. Het is een wereld vol leven, zowel organisch als mechanisch, met dichte bossen, met sneeuw bedekte bergen, dorre, meedogenloze woestijn en donderende watervallen. Je kunt snel reizen als je dat wilt, maar de wereld die Guerilla heeft gecreëerd vraagt ​​erom ontdekt en getemd te worden.

Horizon Forbidden West is op zichzelf een fantastisch spel dat zelden een stap verkeerd zet. De wereld is adembenemend, de gevechten betoverend goed. Er staan ​​simpelweg zoveel tools tot je beschikking dat je binnenkort op zoek gaat naar Thunderjaws, alleen maar om die grote oude robo-rexen te laten zien wie de baas is. Het verhaal beweegt zich ook in een bevredigend tempo, waarbij je door verhaalmissies schiet, maar je de mogelijkheid geeft om op je gemak te gaan verkennen en zijmissies te voltooien wanneer je maar wilt. Vaak sluiten deze sidequests aan bij het hoofdverhaal, terwijl Aloy de verschillende stammen helpt territoriale geschillen en religieuze dilemma’s te overwinnen.

De pc-versie wordt ook geleverd met de Burning Shores DLC die het verhaal van Aloy uitbreidt en nieuwe wapens en vijanden aan de mix toevoegt. Het is moeilijk te zeggen of dit de “betere versie” is, aangezien hij er beter uitziet op krachtigere platforms, maar de next-gen haptiek van de DualSense-controller van de PS5 mist, die aantoonbaar elke game die er volledig gebruik van maakt naar een hoger niveau tilt, zoals Forbidden West doet op Sony’s machine. Maar als je geen PS5 hebt maar wel een pc, dan is deze versie absoluut een aanrader. Het lijdt geen twijfel dat Horizon Forbidden West een game is die je moet spelen, en op de pc is het op de een of andere manier nog mooier dan voorheen.