De sluiting van ontwikkelaar Telltale Games beheerste het gamenieuws de afgelopen week. Het bericht maakte duidelijk dat het niet eenvoudig is om succes te hebben met verhalende, episodische games. Juist de games van Telltale, vooral die rond The Walking Dead, werden hoog gewaardeerd en dienden als voorbeeld voor veel andere ontwikkelaars. Een goed voorbeeld daarvan is het Franse Dontnod, dat in 2015 Life is Strange afleverde, ook zo’n game in episodes waarin het verhaal belangrijker is dan de gameplay. Gelukkig hebben Dontnod en uitgever Square Enix voldoende vertrouwen in de game om een vervolg te maken. De nieuwe game beslaat opnieuw vijf episodes, en de eerste daarvan is inmiddels verschenen.

Kort na het verschijnen van Life is Strange maakte de Franse studio bekend dat hij meer games binnen hetzelfde universum wilde maken. Daar zijn er inmiddels ook al de nodige van verschenen. Dontnod besteedde de ontwikkeling van de prequel Before the Storm nog uit, maar zette zelf de toon voor een volwaardige opvolger met The Awesome Adventures of Captain Spirit. Die gratis game had niets meer van doen met de verwikkelingen rond Max Caulfield en Chloe Price, en hij vormde de opmaat voor de verwikkelingen in Life is Strange 2. Dat betekent overigens niet dat er een verband is tussen wat er gebeurde in Captain Spirit en wat je te wachten staat in Life is Strange 2. Juist niet zelfs, want zoals beloofd is de game een volledig nieuwe game binnen hetzelfde universum.

Er zijn inmiddels drie jaar verstreken sinds de gebeurtenissen in Arcadia Bay. Max, Chloe en Chris Eriksen uit Captain Spirit keren niet terug in de game. Althans, niet in een hoofdrol. Als we Dontnod mogen geloven, zul je referenties aan de voorgaande games tegenkomen in de vijf episodes van dit tweede deel. Dat blijkt ook al direct in de eerste episode. Niet dat je de voorgaande games moet hebben gespeeld om de game te kunnen waarderen. Zeker niet. Het verhaal staat helemaal op zichzelf en de verwijzingen naar de voorgaande games zijn niet essentieel.

In Life Is Strange 2 maken we kennis met de broers Sean (16) en Daniel (9) Diaz, die samen met hun vader Esteban Diaz in de suburbs van Seattle wonen. Roads, de eerste episode van de uit meerdere delen bestaande game, begint door je als speler een blik te geven binnen huize Diaz. Dit wordt gedaan terwijl je als Sean door het huis speurt, op zoek naar essentiële benodigdheden voor een feestje, zoals (natuurlijk) snacks en drank.

Tijdens je zoektocht heb je de mogelijkheid tot interactie met allerlei objecten (en natuurlijk personen) in het huis, iets wat ook in de vorige Life is Strange games een belangrijke rol speelde en gelukkig niet ontbreekt in deze opvolger. Via deze interacties merk je namelijk hoeveel details in de game gestopt zitten. Zo kom je een hoop meer te weten over het leven van de gebroeders Diaz wanneer je eens goed door het huis speurt: bijvoorbeeld wanneer je een stel DVD’s inspecteert en Sean opmerkt dat ze vaak met z’n drieën de hele The Lord of the Rings trilogie kijken. Door al deze details krijg je als speler een sterkere band met de personages, wat in een verhalende game als Life is Strange natuurlijk erg gewenst is.

Terwijl Sean zich voorbereidt op het feestje dat later die avond plaats zal vinden, komt zijn kleine broertje Daniel in de problemen. Wat er precies gebeurt zullen we hier niet verklappen, maar de daarop volgende schokkende gebeurtenissen zorgen ervoor dat de broers samen op de vlucht moeten slaan. En dit moment is eigenlijk waarop Life is Strange 2 ‘echt’ begint.

Een van de dingen die de Life is Strange games zo tof maakt, is de keuzevrijheid die je als speler hebt. Net als in de voorgaande games in de serie krijg je in de eerste aflevering van Life is Strange 2 allerlei verschillende keuzes voorgeschoteld, van kleine keuzes met (op het eerste gezicht) weinig verstrekkende gevolgen, tot belangrijke keuzes die grote gevolgen kunnen hebben.

Op deze manier vormt de game zich helemaal aan jouw manier van spelen, en bovendien zullen andere personages hier ook door beïnvloed worden. Dit geldt natuurlijk voor elk personage in de game, maar willen hier vooral even stilstaan bij de band tussen de twee broers en de invloed die Sean als grote broer op Daniel heeft. Wanneer Sean ervoor kiest om iets te stelen, wat de reden hiervoor dan ook mag zijn, zal Daniel dit oppikken en vervolgens aannemen dat stelen acceptabel is; een denkbeeld dat waarschijnlijk verregaande en ongewenste gevolgen kan hebben. Aan het einde van onze playthrough kwamen we er bijvoorbeeld achter dat Daniel stiekem iets gestolen had, vanwege een keuze die wij eerder in de aflevering hadden gemaakt.