Marvel’s Guardians of the Galaxy is een fantastische game.
Het verhaal volgt de Guardians die een quarantaineruimte binnengaan om zoveel mogelijk rijkdommen te vinden voor winst. Op de gebruikelijke Guardians-manier veroorzaakten Star-Lord en zijn bende buitenbeentjes een kettingreactie die de melkweg in beroering brengt, waardoor de Guardians hun rotzooi opruimen en de enigen zijn die kunnen voorkomen dat de hele melkweg wordt vernietigd.
Degenen die bekend zijn met de strips weten hoe belangrijk de Nova Corp en de Church of Universal Truth spelen in de Guardians of the Galaxy-stripboeken, en dat is hier niet anders, aangezien ze centraal staan in een enorm conflict. Fans zullen ook blij zijn met de constante knikken en vermeldingen van Marvel-personages die het universum overspannen in plaats van alleen de machtigste helden van de aarde.
Het verhaal zelf is niet lineair zoals men zou denken. Specifieke momenten in het spel verlopen op dezelfde manier, maar hoe je die momenten bereikt, hangt van jou af. Er zijn momenten in de game waarop je beslissingen een grote invloed hebben op de manier waarop gebeurtenissen zich ontvouwen. Je keuzes zijn niet alleen van invloed op het soort dialoog dat je met je teamgenoten zult voeren, maar ook op welke scènes en hoe ontmoetingen zich in de toekomst zullen voordoen. Sommige van deze beslissingen zie je aankomen, maar sommige zijn zo minimaal dat je pas aan het einde van het spel ziet waar ze toe leiden.
Guardians of the Galaxy onthoudt elke beslissing die je neemt. Aan het begin van het spel krijg je een optie waarbij Drax Rocket oppakt en zegt dat hij hem over een opening kan gooien om toegang te krijgen tot een brugmechanics. Rocket protesteert woedend tegen deze beslissing, maar het is uiteindelijk aan jou om te beslissen of Drax Rocket wel of niet moet gooien. Je beslissing zal Rocket gedurende het spel beïnvloeden en veel schertsgesprekken over de situatie oproepen. Dit soort beslissingen spelen zich gedurende het hele spel af, waarbij Rocket je beslissing constant ter sprake brengt, vooral in gevallen waarin hij je aan de kant probeert te krijgen tijdens een ander kritisch gesprek.
Degenen die de Guardians kennen via strips of films, weten wat ze kunnen verwachten van Star-Lord, Drax, Groot en Rocket Raccoon. Het dynamische en constante geklets van het team is de kern van de franchise, en het is een ontmoedigende taak om die dynamiek precies goed te krijgen. Gelukkig is Eidos Montreal verder gegaan dan het beheersen van die dynamiek. Guardians of the Galaxy bevat enkele van de beste teksten die ik dit jaar heb meegemaakt. Er is geen enkel moment stilte in de twintig uur die ik nodig had om het spel uit te spelen. Het geklets bouwt tegelijkertijd voort op de wereld en de personages, en veel over de Guardians en de verschillende planeten die je verkent, is door organische groei.
Ik hou ervan om de Guardians elkaar constant naar de keel te zien kijken en dan te zien hoe hun dynamiek en liefde voor elkaar groeien naarmate hun doelen op één lijn komen te liggen. Zelfs Rockets absolute egoïsme, waar ik in het begin een hekel aan had, leerde ik begrijpen door zijn optreden. Geloof me als ik je vertel dat achter alle grappige dialogen de dingen behoorlijk zwaar kunnen worden.
Gevechten zijn een écht geweldig en elk personage speelt een belangrijke rol, waarbij elk van de Guardians net zo nuttig blijkt te zijn als de volgende. Je bestuurt in de eerste plaats alleen Star-Lord, en in het begin was het iets dat ik in twijfel trok. Waarom alleen Star-Lord? Het simpele antwoord is dat het verhaal vooral over hem gaat.
Dit valt misschien niet goed bij veel fans die misschien naar binnen willen en dingen willen vernietigen met Rocket of vijanden willen vernietigen met Gamora, en dat is begrijpelijk. Maar voor mij is het misschien wel de beste beslissing die de ontwikkelaars hebben genomen om de game op één personage te vergrendelen.
Gevechten zijn simpel, maar hebben een aantal complexe mechanics die beter dienen als commando’s in plaats van over te schakelen naar een ander personage en het zelf te doen. Star-Lord kan tijdens gevechten commando’s geven aan zijn teamgenoten en ze volgen die bevelen zonder twijfel op.
Elk personage heeft vier vaardigheden om te ontgrendelen en hun aanvallen passen bij elk personage naar beste vermogen. Groot kan bijvoorbeeld zijn wijnstokken gebruiken om vijanden op hun plaats te houden, terwijl Gamora een geweldig aanvallend personage is dat efficiënt afzonderlijke vijanden kan uitschakelen. Leren om deze vaardigheden te gebruiken tegen specifieke vijanden is een must om te overleven.
Tegenstanders variëren in vorm en grootte, en elk heeft unieke zwakheden. Tijdens een ontmoeting werd ik bijvoorbeeld geconfronteerd met een krachtige brute vijand. Mijn blasters hadden niet veel invloed op hem en ik leerde dat ik eerst de vijand moest laten wankelen. Gelukkig heeft Drax een vaardigheid die een tegenstander enorm laat wankelen, maar hij wordt kwetsbaar wanneer hij te dicht bij de vijand komt. Daarom is de sleutel om Groot te gebruiken om de vijand met zijn wortels vast te houden of dat Gamora de vijand afleidt met snelle aanvallen, zodat Drax een opening heeft om zijn wankelende vermogen te gebruiken.
Dit zijn het soort combinaties waar je bij bijna elke ontmoeting op moet letten als je het jezelf wat makkelijker wilt maken. Het is ook de reden waarom het hebben van een opdrachtmenu beter werkt voor deze game dan het overschakelen naar verschillende karakters. Vanuit het oogpunt van de ontwikkelaar, het moeten bouwen van geheel nieuwe mechanics voor vijf enorm verschillende personages.
Enkele ongelooflijke momenten die zich tijdens gevechten voordoen, zijn de tagteam-finishers die je kunt behalen. Wanneer sommige vijanden wankelen en bijna verslagen zijn, kun je een teamaanval uitvoeren om de vijand af te maken. Deze aanval is leuk om te doen, maar wordt repetitief als je elke Guardian deze met dezelfde aanvalsanimatie ziet uitvoeren. De tag-bewegingen worden geactiveerd wanneer je een melee-aanval uitvoert en een andere Guardian naast je staat; jullie tweeën voeren dan een stijlvolle filmische finisher uit. Mijn favoriet hiervan is om Star-Lord een tegenstander in de lucht te laten uppercutten, alleen om Drax erin te laten springen en bovenop de vijand te laten vallen met een elleboogdruppel, ze op de grond te duwen of hem naar boven te laten rennen en laten vallen de vijand in de lucht te trappen.
Puzzels spelen een belangrijke rol bij het verkennen, maar geen van hen is bijzonder moeilijk. Het verkennen van de verschillende locaties en planeten die je bezoekt is perfect gemaakt. Ik vond het heerlijk om rond te kijken naar verborgen richels en doorgangen waar ik vandoor kon gaan om verzamelobjecten te vinden, zoals persoonlijke spullen om aan mijn teamgenoten te geven om meer te weten te komen over hun verleden en om nieuwe kostuums te vinden om uit te rusten.
De verschillende locaties zijn prachtig om naar te kijken, en elk is zo uniek met zijn vegetatie en monsters. De planeet van Lady Hellbenders is gevuld met uitgestrekt groen begroeid en mysterieuze mensachtige sculpturen. Je kunt ook ruimteschepen en de enorme ruimtehaven ‘Knowhere’ verkennen, die zich in de schedel van een gigantisch hemels wezen bevindt.
De soundtrack is simpelweg geweldig. Hoewel de game een originele soundtrack heeft, zijn de gelicentieerde nummers uit de jaren 80 gewoonweg perfect. Ik had nooit gedacht dat het luisteren naar White Wedding van Billie Idol een geweldig strijdlied zou opleveren, maar Guardians of the Galaxy bewees dat je van elk rocknummer uit de jaren 80 je strijdlied kunt maken.
Hoe graag ik ook wil dat het spel perfect is, er zijn enkele problemen. Ik kwam een aantal problemen tegen tijdens tussenfilmpjes dat als ik de ondertitels had ingeschakeld, karakters sommige delen van het gesprek zouden overslaan om de ondertitels in te halen die naar de volgende zin zijn gegaan. Daarnaast kwam ik ook enkele problemen tegen waarbij een personage zou verdwijnen, of een deel ervan zou verdwijnen zoals hun hoofd. Dit probleem kwam in de tweede helft van het spel; gelukkig loste een snelle reset van het controlepunt het snel op.
Samenvatting
Eidos Montreal heeft een van de beste superheldengames tot nu toe gemaakt. Hun aandacht voor het bouwen en karakteriseren van de wereld zou door veel studio’s moeten worden gevolgd. Het spannende gevecht, dat actie-RPG-elementen combineert met strategische spelercommando’s, en adembenemende beelden en animaties, is een lust voor het oog. Maar wat deze titel echt onderscheidt, is het fantastische schrijven, niet alleen voor de Guardians zelf, maar voor elk personage dat je tegenkomt. Als je nog geen fan van de franchise was, zou Marvel’s Guardians of the Galaxy van gedachten kunnen veranderen.