Review: Marvel’s Spider-Man (PC)

Marvel’s Spider-Man Remastered het is een meesterwerk en deze PC-port maakt het alleen maar beter.

Spider-Man van Insomniac Games was onmiskenbaar een van de beste game-releases van 2018. Net als zoveel andere exclusieve Sony-titels, had Marvel’s Spider-Man die vertrouwde gepolijste glans van een goed ontworpen open wereld en een solide verhaal om in te verdwalen. Eerlijk gezegd, er is weinig anders dat Insomniac zou kunnen doen om een ​​toch al geweldige game nog beter te maken, en hoewel dat geldt voor de PC-port, weerhoudt dat er zeker niet van dat het een verdomd fijne ervaring is.

Marvel’s Spider-Man mag dan misschien niet omgaan met een verlies van vertrouwen in de oude Webhead, het is zonder twijfel een klasse A-klassieker. Het was zelfs zo succesvol dat ze het onmiddellijk remasterden voor de nieuwe generatie, en nu, in navolging van God of War, Horizon Zero Dawn en Death Stranding eerder exclusieve voetsporen, komt het eindelijk ook naar PC.

Thematisch en verhalend is dit dezelfde Marvel’s Spider-Man die sinds 2018 beschikbaar is. Als je het meesterwerk van Insomniac al hebt ervaren op PS4 of PS5, is er hier weinig om je naar binnen te trekken, behalve (misschien) de opname van The City That Never Sleeps DLC, die in nog drie hoofdstukken nieuwe misdaden en uitdagingen toevoegt, en nog meer manieren om verkleedpartijen met Spider-Man te spelen.

Ik zeg ‘weinig om je naar binnen te trekken’, maar dit is een verhaal dat me tegen het einde van mijn originele playthrough deed bluffen, en gedurende mijn tijd met de PC-versie ben ik opnieuw gegrepen — het is gewoon zo goed. Net als het herlezen van mijn favoriete stripverhaallijnen, zie ik mezelf keer op keer terugkeren naar Marvel’s Spider-Man. Ik ben er zeker van dat een behulpzame ziel ook de originele Peter Parker zal herschrijven, hoewel het net zo goed is dat Thomas de Stoomlocomotief dit lot kent.

De schoonheid van zijn aankomst op PC betekent dat er nog meer opties zijn om terug te keren naar de strijd, inclusief het feit dat het is gecertificeerd voor Steam Deck. De laatste keer dat ik een draagbare Spidey-game speelde, was de PS Vita-versie van The Amazing Spider-Man, en de mogelijkheid om de volwaardige versie van Marvel’s Spider-Man te spelen met een (meestal) stabiele framesnelheid en een behoorlijk grafisch niveau trouw is ongelooflijk. Simpel gezegd, als je een Steam Deck hebt, zou je Marvel’s Spider-Man moeten spelen.

Laten we het dan over opties hebben. Met het juiste scherm kun je het spel pushen met ondersteuning voor ultrabreed, 300 Hz, 4K, hoewel je wat serieuze power nodig hebt om daar het beste van te maken. Je kunt een doelframesnelheid instellen en vervolgens kiezen uit verschillende opschalingsopties, waaronder Temporal Injection van Insomniac Games, NVIDIA DLSS en AMD FSR 2.0, die je zullen helpen bij het proberen dat doel te bereiken.

De optie Temportal Injection werkte perfect voor mij, hoewel DLSS de voorsprong heeft om dingen stabiel en stijlvol te houden. Hoe dan ook, als je door New York slingert, loopt het spel buitengewoon goed. Op Steam Deck kun je vrij gemakkelijk een minimale framesnelheid van 30 fps targeten (hoewel je geen framesnelheidslimiet instelt buiten vsync en systeeminstellingen), en de dynamische schaling van de resolutie helpt om dingen over het algemeen ten noorden van dat doel te houden. Ik kon het ook testen met zowel een GeForce RTX 3060 in een laptop als RTX 3070ti op mijn pc, en ze waren in staat om vergelijkbare resultaten te produceren als de PS5-versie, zij het met verschillende resolutiedoelen en enkele zo nu dan dan een frame drop.

Een Intel Core i3, 8 GB RAM en een bescheiden GTX 950 geven je toegang tot de PC-versie van Marvel’s Spider-Man, hoewel dat misschien minder een verrassing is gezien de oorsprong van de game op de PlayStation 4. In het ideale geval ga je naar GTX 1060 territorium en een Core i5, maar dat was bescheiden in 2018, laat staan ​​in 2022. Als je op zoek bent naar mooie dingen zoals ray-tracing, heb je natuurlijk iets nieuws nodig.

Er zijn ook een aantal mogelijkheden om dingen uit te schakelen, zodat knutselaars hun ervaring kunnen maximaliseren door bewegingsonscherpte, lensflare, bloei, vignet, filmglare en chromatische aberratie te verwijderen. Er zijn ook de verwachte opties voor schaduwdetail, textuurfiltering, omgevingsocclusie, kwaliteit van weerdeeltjes en die oude tanker van prestaties, haarkwaliteit. Al met al is er hier heel wat om mee te spelen, en uiteindelijk doet het verwijderen van veel van deze grafische details weinig af aan de kwaliteit van het spel, of het algehele uiterlijk.

Marvel’s Spider-Man blijft een van de beste videogames voor superhelden die in het afgelopen decennium zijn uitgebracht, niet in de laatste plaats dankzij Yuri Lowenthal’s toegewijde en gepassioneerde optreden als Peter Parker, en de algehele luchtige toon die ervoor zorgt dat spelers zich goed voelen in de loop van zijn looptijd van 20 uur.