Dit jaar markeert het twintigjarig jubileum van de NBA 2K-franchise, waarvan onlangs werd bevestigd dat het de best verkochte basketbalsimulatietitel van de 21e eeuw was met meer dan tachtig miljoen verkochte exemplaren. NBA 2K19 heeft dit jaar een behoorlijke hindernis te overwinnen, want hoewel NBA 2K18 tijdens de lancering grotendeels door critici werd geprezen, voelden veel fans zich begrijpelijkerwijs overweldigd door de enorme hoeveelheid aanwezige microtransacties, waarvan er vele aanwezig waren in de vernieuwde MyCareer-modus. 2K probeert hier verandering in te brengen.

Iedereen die bekend is met de NBA 2K-serie weet wel wat het spel te bieden heeft. Het is daarom belangrijker om te weten wat er nu is verbeterd ten opzichte van vorig jaar. Qua gameplay is er in principe niet heel veel veranderd, maar het is wel meteen duidelijk dat de AI van de spelers is verbeterd. Dit geldt zowel voor als ze in de aanval of verdediging zijn. De game is daardoor een een stuk uitdagender dan voorheen en er wordt ook meer van de speler verwacht wil je de overwinning behalen. Dit maakt de instapdrempel van de game weer iets hoger dan die al was, maar de diehards zullen hier van smullen. Een andere verbetering die direct opvalt is The Neighborhood 2.0. Deze hub-wereld voor de MyPlayer-modus werd vorig jaar geïntroduceerd, maar hierin moest je veelvuldig langdurig slenteren om verschillende winkels te bezoeken of om een online modus te kunnen spelen. Nu is dit veel compacter gehouden en alles is binnen een vierkante map gestopt, waardoor je nog sneller en beter hetgeen kan vinden wat je zoekt.

MyCareer is en blijft één van de belangrijkste modi van NBA 2K19. In de game maak je je eigen personage aan en beleef je een verhaal. Deze neemt je mee naar China en de G-League voordat je in de NBA terecht komt. Tussendoor wordt er een best wel aardig verhaal verteld, maar die haalt wel het tempo er uit. Gelukkig kun je cutscenes gewoon overslaan en ben je dus sneller in de potjes. Die potjes beginnen overigens nog wel in de kleedkamer, maar ook dit is te skippen om sneller om op het veld te staan. Hierdoor ben je meer tijd kwijt met gamen en minder met wachten.

Als je puur kijkt naar wat er beter is aan NBA 2K19 op het gebied van gameplay ten op zichte van zijn voorganger, dan is daar niet een duidelijk antwoord op te geven. De ontwikkelaar maakt al een paar jaar gebruik van dezelfde engine en lijkt daar alles uit te hebben gehaald. De game ziet er nog altijd goed uit, maar verwacht geen grote verbeteringen. Gevoelsmatig zijn de animaties wel iets beter, waardoor alles soepeler loopt.

Het grootste kritiekpunt bij NBA 2K18 was de wat stijle leercurve en dat is in 2K19, helaas, nog steeds het geval. Er is niets mis met een wat lastigere game. Sterker nog, we juichen dit alleen maar toe. Echter moet het leren van het spel wel wat toegankelijker zijn dan een ouderwetse lijst met knoppencombinaties. Neem bijvoorbeeld FIFA, waarin je alle belangrijke elementen van het spel kan leren via interactieve oefeningen, die je ook nog eens op allemaal verschillende niveaus kunt doen. Zoiets ontbreekt volledig in NBA 2K19, wat eigenlijk onacceptabel is in een spel van deze grootte. In plaats daarvan krijg je meerdere lijsten met een korte en soms onduidelijke uitleg voor verschillende soorten worpen en verdedigingstechnieken.

Nu was NBA 2K18 een goed spel, maar zoals je in de inleiding al hebt kunnen lezen kreeg het toch aardig wat kritiek te verduren. Dit kwam doordat er heel erg werd aangedrongen op micro-transacties. Zo zat er aan alles wat je kon aanschaffen of veranderen aan je zelf gemaakte atleet in de MyCareer-modus een prijskaartje. Zelfs het veranderen van je haar kostte zogenaamde ‘VC Points’. Ook het levelen van je personage was een tergend lange grind, doordat je voor de gespeelde wedstrijden maar heel weinig in-game valuta kreeg. Micro-transacties waren hier natuurlijk de ‘geweldige’ oplossing voor en dat viel verkeerd bij gamers en pers. 2K heeft hier echter maar gedeeltelijk van geleerd. Zo kan je nu gratis je haar veranderen, maar kleding of tatoeages zijn erg duur. Je krijgt nu iets meer VC Points als je het spel speelt, maar nog steeds geldt dat gamers die extra geld neerleggen meteen een flink hoger level hebben dan jij. Zo zag ik weer personen rondlopen die al bijna level 90 waren terwijl ik slechts level 62 was. En dat is natuurlijk een oneerlijke strijd als je online tegen elkaar wilt spelen. Nu kan je natuurlijk level verschillen verwachten als een game al een aantal weken in de winkels ligt, maar niet op de dag dat hij is uitgekomen.

De MyCareer-modus valt dus iets positiever uit dan vorig jaar als het gaat om micro-transacties, vooral omdat het minder een lange grind is. Dit is echter weer opgevoerd in een andere modus, namelijk MyTeam, oftewel de Ultimate Team-modus van de basketbalserie. Om de verschillende packs te kunnen kopen moet je echt flink aan de bak. De verleiding om echt geld te spenderen om zo betere spelers en dergelijke te krijgen is daardoor heel erg groot. Nu hoor ik jullie al denken: maar de Nederlandse wet heeft er toch voor gezorgd dat je geen packs meer kunt kopen met geld? Nou, dat klopt wel en ook weer niet. Je kunt packs kopen met MyTeam-punten, die je verdient door de modus te spelen, maar je kunt ook VC Points gebruiken. En ja, VC Points mogen wel verkocht worden voor echt geld, want hier weet je exact wat je krijgt en dat is dus geen gokken. Het is dus niet mogelijk om packs te kopen met echt geld, maar wel kun je punten kopen waarmee je alsnog deze packs kunt kopen. Het komt dus in principe op hetzelfde neer en het toont aan dat de wet gemakkelijk te omzeilen valt, zonder dat uitgevers dat financieel voelen.