Review: One Piece: World Seeker

De One Piece-serie gaat al lang mee, met de manga die zijn duizendste hoofdstuk inluidt, dat soort langdurig succes zou altijd videogames tot gevolg hebben. Recent verscheen One Piece: World Seeker. In deze recensie lees je of de game het succes van de manga kan naleven.

One Piece is een Japanse manga die sinds 1997 gelanceerd is, met een fanbase die bijna vergelijkbaar is met Dragon Ball’s. Het verhaal volgt de reis van Monkey D. Luffy terwijl hij de wereld afreist om de schat van Gold Roger te vinden, de enige man die de mantel van Pirate King verdient. Luffy is een bijzonder vreemde piraat omdat hij niet kan zwemmen, dit is niet omdat hij nooit de moeite heeft genomen om te leren zwemmen, maar hij is fysiek niet in staat om zich onder te dompelen in waterlichamen omdat hij een mysterieuze vrucht at die bekend staat als de Gum Gum-vrucht, die verleende zijn lichaam het vermogen om zich uit te strekken als rubber. Tijdens zijn reis wordt hij vergezeld door een bonte bemanning met een zwaardvechter die drie zwaarden gebruikt, een archeoloog, een skeletmuzikant en een dierenarts.

One Piece World Seeker legt hier niets van uit en gaat ervan uit dat de speler al fan is van de franchise met een grondige kennis van de serie. Ontwikkelaar Ganbarion heeft in het verleden verschillende One Piece-titels ontwikkeld en dit is de eerste die een enkelvoudige kaart gebruikt in tegenstelling tot podia die zijn verbonden via een enkelvoudige hubmap. De titel plaatst zichzelf in de serie tijd vóór de huidige boog in de manga. De Straw Hat Pirates komen zichzelf in een gevangenis in de lucht te infiltreren op zoek naar geruchten die daar verblijven. Nadat het plan verkeerd is, bevindt hun kapitein Luffy zich op een eiland genaamd Prison Island en ontmoet hij Jeanne, de dochter van de vorige leider van het eiland. Prison Island was 12 jaar geleden verwikkeld in een conflict dat eindigde met de dood van Jeanne’s moeder. Het conflict heeft het eiland getekend tot het punt waarop zijn bewoners in twee facties uiteenspatten, één pro-marine en één anti-marine. Luffy moet zijn bemanning verzamelen en zijn nieuwe vriend helpen de problemen van het eiland op te lossen als een groter conflict opdoemt.

Het eiland is relatief groot, met verschillende steden, maar geen van hen is zo levendig als de intro van de game (die ook de trailer van de titel aankondigde) zou je doen geloven. Het is meer een Zelda-achtige wereld dan een wereld in GTA-stijl. Helaas, in tegenstelling tot Zelda-titels, de bewoners buiten Jeanne en de antagonist van het spel, zijn Isaac, de directeur van het eiland, relatief onwaarschijnlijk. Met namen als Anti-Navy Fred en Pro-Navy Rose is het moeilijk om de problemen van het Prison-eiland in de gaten te houden. Het eiland doorkruisen kan een beetje een hele klus zijn, naast het te voet puffen; Luffy kan zijn elastische ledematen gebruiken om zichzelf van punt tot punt voort te stuwen. Deze beweging, de Gum Gum Rocket genaamd, kan alleen op bomen en door de mens gemaakte structuren klikken, wat betekent dat de luchtweg niet zo vloeiend is als in games zoals de Batman: Arkham-spellen. De lay-out van het eiland verhindert vrijwel dat je van het eiland “vliegt”; je zult een heleboel starts en stops maken. Het helpt ook niet dat de sluipschuttervijanden nooit een schot zullen missen als ze zien dat je door de lucht vaart en geen verlengde vluchtsessies meer zult stoppen. Met het tegoed van de game kun je rond het eiland rennen en zelden een laadscherm tegenkomen.

De spelmissies houden meestal in dat je van punt A naar punt B gaat, in gesprek bent met mensen, mariniersoldaten of piraten slaat. Af en toe zal er een bossgevecht plaatsvinden met een genoemd personage uit de serie. Omdat het spel je nooit uit de open wereld haalt, zal het spel onzichtbare grenzen bieden die, als je te ver afdwaalt, tot een nederlaag leiden. Dit leverde me een frustratie op omdat verschillende bazen in het spel me verschillende keren uit de lucht lieten gaan waardoor ik de missie niet kon uitvoeren. Naast gevechten, zijn er missies die je vragen middelen van het hele eiland te verzamelen, meestal worden deze verzamelbronnen vertegenwoordigd door glitters in de wereld en weet je wat ze bevatten totdat je ze hebt verzameld. Misschien is het meest piraatachtige wat het spel je laat doen de missies van de schatkaart. Met een referentiebeeld moet je het gebied bepalen waar de schat begraven ligt. Deze schat bevat meestal blauwdrukken voor apparatuur en kostuums, items die kunnen worden gemaakt met materialen die in de wereld worden gevonden.

In tegenstelling tot andere Ganbarion One Piece-titels is het enige speelbare personage de kapitein van de Straw Hat Pirates, Luffy. Hoewel dit betekent dat de rest van de crew gedegradeerd is naar quest en cutscenes, betekent dit dat de ontwikkelaars de moveset van Luffy een beetje robuuster kunnen maken dan zijn vorige Ganbarion-uitstapjes. Spelers kunnen schakelen tussen twee stijlen, een die zich richt op snelheid en de ander op kracht. Hoewel de enige keer dat stijlen er echt toe doen, is wanneer je vecht tegen luchtfotovijvers waarbij de snelheidsstijl meer de voorkeur heeft en de krachtstijl effectievere afgeschermde vijanden lijkt. Luffy kan ook worden geüpgraded via een vaardighedenboom, waardoor hij toegang krijgt tot extra bewegingen voor elke stijl en extra superbewegingen die kunnen worden gebruikt wanneer hij zijn trekbalk voldoende opbouwt. In een zeer ongebruikelijke beweging, put de spanningsbalk feitelijk uit als je niet actief aanvalt, dus als vijanden slim genoeg zijn om bij je weg te blijven, zal elke hoop op het gebruik van een super beweging verloren gaan.

De vreemdste modus in dit spel is de Free Battle-modus. Opnieuw vergeleken ze eerdere Ganbarion-releases, ze hadden modes waarmee je tegen een menselijke speler kon spelen met de optie om te spelen als de Straw Hats, maar ook de bazen die je in de hoofdgame hebt verslagen. De Free Battle-modus in dit spel laat je eenvoudig een luffy op basisniveau besturen en neemt drie standaard Navy-soldaten aan die niet kunnen worden uitgeschakeld. Het opnemen in de titel heeft gewoon geen zin en ik controleerde na elke patch of de modus echt leuk werd gemaakt.

 

  • Gameplay
  • Graphics
  • Geluid
  • Replay Value
4

Samenvatting

Ik vergelijk One Piece World Seeker met een filler arc of een film voor de serie. Het is niet-canon, maar het kan toch een plezierige ervaring zijn. Het spel leunt zwaar op de speler om bekend te zijn met de serie en kan een afslag zijn voor degenen die niet bekend zijn met de serie. Dit is een bekwame titel, maar het schiet tekort in wat de teaser-trailer beloofde. Heel erg zoals Dragon Ball die een reeks titels had die in het midden lagen, gaf het IP uiteindelijk een titel vrij die universele lof ontving. Ik stel me voor dat op een dag One Piece die release ook zal krijgen, World Seeker is absoluut een stap in de goede richting.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *