PlayerUnknown’s Battlegrounds, ook wel afgekort tot PUBG, telt inmiddels meer dan dertig miljoen geregistreerde spelers en is misschien daarom een succes te noemen. Of PUBG ook echt een succes is lees je in deze recensie.
Dit genre van games is nog vrij nieuw en is afgeleid van de Japanse film Battle Royale, waarin 42 leerlingen van een schoolklas op een eiland worden gezet. Het doel? Overleven en als laatste overblijven.
In PUBG ga je niet met je rugtas vol boeken en 41 klasgenoten het avontuur van leven of dood aan voor een paar dagen, maar doe je dit met 99 mensen die je (tenzij je met een groepje vrienden gaat spelen) niet kent voor ongeveer 30 minuten. Mensen van over de hele wereld worden op een eiland geplaatst en vanaf dan is het nagelbijten en nadenken over een tactiek om te overleven. Verslavend, zo bleek al dankzij het succes op PC. Rondsluipen en niet gezien worden door de tegenstander is dan ook van groot belang in de game.
Je ‘survival of the fittest’ missie wordt mogelijk gemaakt doordat je een breed arsenaal aan wapens kan gebruiken om tegenstanders een enkeltje hiernamaals te geven. Daarnaast staat er met een beetje geluk een voertuig in de omgeving waarbij je het geluk naar eigen hand kan zetten. Sowieso loont het om flink uren te maken en de omvangrijke map goed te leren kennen en te weten wat de mogelijkheden zijn.
De spanning in PUBG bouwt zich, na een vroege piek, op naar een zenuwslopende climax. In het begin ren je het dichtstbijzijnde gebouw in, in de hoop een halve seconde eerder een pistool door te laden en de naast je gelande concurrent door het hoofd te schieten. Als je de eerste paar minuten overleeft, volgt een rustigere periode. Veel tijd van de ongeveer dertig minuten durende rondes besteed je aan uitrusting zoeken – in huizen, op de nog warme lichamen van je slachtoffers en de periodiek vallende rode kisten met speciale buit – en richting de witte cirkel trekken, voordat de blauwe cirkel je inhaalt. Mocht dat gebeuren, dan loopt je gezondheid geleidelijk terug. In het begin valt die schade nog mee, maar naarmate de cirkel verder krimpt is een verblijf buiten de blauwe cirkel al na enkele seconden dodelijk.
PUBG heeft eigenlijk alles. Je kunt in je eentje erin duiken en je complete eigen weg uitstippelen, of veel plezier hebben met een goed communicerend groepje. Het ene potje heb je de grootste lol, terwijl je in het andere potje het meest intense stukje gameplay beleeft dat je ooit hebt meegemaakt. PUBG is op z’n best als jij en nog een paar andere spelers over zijn in een heel klein gebied, maar je elkaar niet kunt zien. Ook het wegrennen van de kleiner wordende cirkel, het maken van uitstekende headshots en net je favoriete gear vinden behoren tot de hoogtepunten.
Het geluid in de game moet ook niet onderschat worden, want dat geeft alles wat je doet een extra lading. Kogelschoten hoor je al van kilometers ver, zodat je precies weet in welke richting andere spelers te vinden zijn. Ademloos kun je verscholen zitten terwijl je de voetstappen van de vijand op het grind, de trap of de vloer om je heen hoort. Snel duik je weg als er een voertuig op komst is voordat je deze ziet, of kijkt iedereen omhoog als er een vliegtuig langskomt dat een kist met vette loot laat vallen.
Samenvatting
Met PUBG mogen we een multiplayer game verwelkomen die tactisch, verfrissend, origineel en enorm spannend is. En elk potje is weer anders, wat de game zeer interessant houd. Het is jammer dat de game nog in het preview program zit, maar reken maar dat deze game alleen maar beter gaat worden. PUBG is een ruwe, ongepoetste diamant die je als shooterfan zonder twijfel in huis moet halen.