Hoe Electronic Arts ieder jaar met een nieuwe FIFA komt, brengt Konami ieder jaar een nieuwe Pro Evolution Soccer uit. De game is door de geavanceerde gameplay erg geliefd, maar door het gebrek van de nodige licenties vaak minder populair dan de FIFA-games. Daar probeert Konami dit jaar verandering in te brengen. De uitgever beloofd dat met Pro Evolution Soccer 2019 meer licenties aan de game zijn toegevoegd en dat de gameplay nog altijd even geavanceerd blijft. Weet Konami zijn beloftes na tekomen? Je leest het in deze recensie.

Pro Evolution Soccer is op zijn best als je vooruit speelt richting het doel van de tegenstander met de bal aan je digitale voeten. Het passen en bewegen van de spelers in vernuftig en realistisch, waardoor het makkelijk is om aanvallen op te zetten die van speler naar speler vloeien. Het spel heeft een natuurlijke sierlijkheid die we door en door waarderen, een element dat dit jaar wordt geholpen door verbeterde contextuele animaties en visuele verfijning. Als je het feit kunt vergeven dat veel teams met de onofficiële tenues spelen dan vind je een mooie game vol met kleine details voor voetbalfans.

De meest in het oog springende ‘vernieuwing’ is niet echt op gameplay gericht. In Los Angeles pakte Konami namelijk, enigszins logisch, groots uit met de aanwezigheid van David Beckham in de game. De voormalige vedette van Manchester United, Real Madrid en LA Galaxy werd voor Pro Evolution Soccer 2019 ingescand en is als Legend in de game te vinden, naast andere grote namen als Maradona en Johan Cruijff. Dat laatste is voor Nederlandse gamers natuurlijk interessant, want onze beste voetballer aller tijden zit nog steeds niet in FIFA. Dat maakt voor Pro Evolution Soccer 2019 verder niet meteen veel verschil, maar leuk is het wel.

De individuele spelers geven prima weer hoe goed de gezichten van spelers er in Pro Evolution Soccer 2019 uitzien. Konami heeft altijd gezegd in cycli van drie jaar te werken, waarbij Pro Evolution Soccer 2019 de tweede game is in zo’n cyclus. De lessen van vorig jaar en de ervaring met de FOX Engine, die nu ongeveer vijf jaar voor Pro Evolution Soccer wordt gebruikt, dragen bij aan een steeds mooier wordende game, in ieder geval als het gaat om hoe de spelers eruitzien. We zien ook dit jaar weer wat meer beelden in en rond de stadions, iets dat Konami jaar op jaar ook steeds verder uitbreidt.

De animaties zijn briljant. Nooit eerder heeft digitaal voetbal er zo natuurlijk uitgezien, met realistische bewegingen aaneengeregen met indrukwekkende souplesse. Je ziet spitsen over keepers heen springen, een-tweetje afgemaakt worden met snerpende schoten en worstelingen op het middenveld tussen spelers waar de bal een eigen leven lijkt te leiden. Je krijgt vrijwel totale controle over de actie, maar tegelijkertijd is er het gevoel dat je probeert de bal te temmen en probeert te bedwingen – het is een juxtapositie die je er van weerhoudt achterover te leunen en evenwichtige wedstrijden spannend houdt.

Magische momenten voegen meer realisme en authenticiteit toe aan de actie. Sommige van de grootste sterren in de game spelen nu met een tikkeltje meer individualisme dat ze onderscheidt – een klein beetje, maar precies genoeg – van andere speler op het veld. Het maakt de beste spelers belangrijker en voegt meer pit toe aan dat moment waarop ze de bal krijgen in een aanvallende positie. Aan de andere kant zijn deze flitsen van genialiteit getemperd door volledig aanneembare inschattingsfouten, zowel van de speler als de kunstmatige intelligentie. Het is imperfect, maar daardoor ook authentiek en je ziet regelmatige 50-50 situaties en ballen wegschieten in gevaarlijke gebieden waar aanvallers zich overstrekken of verdedigers die de bal proberen weg te krijgen.

Scheidsrechters zijn wederom een beetje inconsistent, alhoewel ze zeker de ironische drama die je verwacht van een echte official hebben toegevoegd. Belangrijker: ze worden niet echt door iets significants beïnvloed tijdens onze speelsessies en we vervloekten vaker onze eigen fouten dan iets anders. Nog een inconsistentie is de wedstrijdsfeer zelf. Afgezien dat het commentaar onvermijdelijk slecht is, is de sfeer tijdens wedstrijden merkbaar beter dan in eerdere delen. Als je het geluk hebt om een team te ondersteunen dat met Konami samenwerkt dan staat er iets bijzonders te wachten dankzij accurate spreekkoren en levendige nagemaakte stadions.