Review: Romancing SaGa 2: Revenge of the Seven

Er zijn maar weinig RPG’s die zo’n tijdloze aantrekkingskracht behouden als de klassiekers uit het gouden tijdperk van Square Enix. Romancing SaGa 2 was destijds al een buitenbeentje, en met Revenge of the Seven heeft Square Enix het lef gehad om dit gewaagde concept in een volledig nieuwe vorm te gieten. Het resultaat is een bijzondere mix van oud en nieuw: trouw aan zijn complexe oorsprong, maar met genoeg moderne verfijning om een nieuwe generatie spelers te boeien.

Toch is dit geen remake voor iedereen. Romancing SaGa 2: Revenge of the Seven blijft een grillig en ambitieus spel dat durft af te wijken van conventie, soms met briljante resultaten, soms met frustrerende keuzes.

In tegenstelling tot traditionele RPG’s waarin je één held en zijn gezelschap volgt, vertelt Romancing SaGa 2 een verhaal dat zich uitstrekt over generaties. Jij bent niet één held, maar een hele dynastie van heersers die het rijk van Avalon moeten verdedigen tegen de beruchte Zeven Helden. Wanneer één monarch sterft, neemt de volgende de troon over en zet het verhaal zich voort, een concept dat vandaag de dag nog steeds verfrissend aanvoelt.

Deze nadruk op opvolging maakt van Romancing SaGa 2 een waar strategisch epos. Je keuzes bepalen niet alleen hoe jouw koninkrijk zich ontwikkelt, maar ook welke gebieden je bevrijdt, welke bondgenoten je rekruteert en hoe de geschiedenis zich ontvouwt. De game laat je los in een open structuur waarin vrijheid centraal staat. Jij bepaalt wie regeert, welke missies je aanpakt en hoe je jouw nalatenschap vormgeeft.

Diezelfde vrijheid is zowel de grootste kracht als de grootste uitdaging van de game. Het ontbreken van vaste hoofdpersonages betekent dat emotionele diepgang soms ontbreekt. Toch ontstaat er, juist door dat generatiesysteem, een subtiel gevoel van continuïteit, het idee dat je iets groters opbouwt dan enkel een heldendaad.

De gevechten in Romancing SaGa 2 blijven trouw aan hun oorsprong, maar zijn grondig gemoderniseerd. De 3D-remake brengt elke strijd tot leven met vernieuwde animaties, verbeterde effecten en een handig overzicht in de vorm van een turn timeline, waarop precies te zien is wanneer vijanden en bondgenoten aan zet zijn. Dit systeem voegt strategische diepte toe: je kunt gevechten plannen, verdedigingen timen en krachtige combo’s beter benutten.

Het Formation-systeem geeft je bovendien controle over de positie en rol van je teamleden. Tanks vooraan, genezers achteraan, elke formatie heeft invloed op hoe effectief je vecht. Het voelt meer als het aansturen van een troepenmacht dan een traditioneel RPG-team.

Tegelijkertijd introduceert de game een controversiële, maar thematisch passende mechaniek: permadeath. Personages die hun levenspunten (LP) volledig verliezen, verdwijnen voorgoed uit je leger. Het klinkt streng, maar het past naadloos bij het thema van nalatenschap en opvolging. Elke dood voelt betekenisvol, en het dwingt je om tactisch te denken in plaats van roekeloos te spelen.

De progressiesystemen van Romancing SaGa 2 zijn even uniek als onvoorspelbaar. Personages groeien door vaardigheden te gebruiken in plaats van standaard ervaringspunten te verzamelen. Een boogschutter wordt beter in boogschieten door zijn pijl te spannen, niet door willekeurig monsters te verslaan. Dit maakt het systeem logisch, maar ook beperkend.

Daarnaast groeit de moeilijkheidsgraad mee met jouw ontwikkeling: hoe sterker jij wordt, hoe sterker je vijanden worden. In theorie zorgt dat voor balans, maar in de praktijk kan het demotiverend zijn om te merken dat je vooruitgang ook je tegenstanders sterker maakt.

De meest opvallende (en frustrerende) mechaniek is het Glimmer-systeem. Nieuwe vaardigheden worden willekeurig ontgrendeld door bepaalde aanvallen vaak te gebruiken. Hoewel het idee van spontane inspiratie interessant is, voelt het systeem onvoorspelbaar en soms oneerlijk. Het maakt experimenteren onduidelijk, wat haaks staat op de verder diepgaande strategische mogelijkheden.

Visueel is Romancing SaGa 2: Revenge of the Seven een prachtig eerbetoon aan het Super Nintendo-tijdperk. De ontwikkelaars achter de Trials of Mana-remake hebben opnieuw laten zien hoe je een klassieker naar moderne hardware brengt zonder zijn ziel te verliezen.

De 2D-sprites zijn overtuigend vertaald naar 3D-modellen, met veel aandacht voor detail in omgevingen en belichting. De wereld oogt levendig, en hoewel de stijl niet het realisme van bijvoorbeeld Final Fantasy VII Remake bereikt, straalt het een eigen charme uit. De volledig georkestreerde soundtrack en degelijke stemacteurs tillen het geheel naar een hoger niveau en brengen de grandeur van het koninklijke thema tot leven.

Romancing SaGa 2: Revenge of the Seven is een game die niet bang is om zijn eigen pad te volgen. Het combineert de experimentele geest van oude RPG’s met moderne toegankelijkheid, zonder zijn identiteit te verloochenen. De nadruk op vrijheid, opvolging en strategische planning maakt dit een zeldzaam voorbeeld van een remake die durft te vernieuwen terwijl ze respect toont voor haar oorsprong.