Review: Tony Hawk’s Pro Skater 3 + 4

De Tony Hawk’s Pro Skater-serie staat bekend om het toegankelijk maken van skateboarden voor een breed publiek én het binnenbrengen van alternatieve jeugdcultuur in de huiskamers van miljoenen spelers. Met Tony Hawk’s Pro Skater 3 + 4 brengt ontwikkelaar Iron Galaxy twee geliefde klassiekers samen in één pakket. Het resultaat is een gameplay-ervaring die trouw blijft aan het origineel, met opgepoetste visuals en soepelere besturing. Toch laat deze remake op cultureel vlak wat steken vallen.

Zodra je de game opstart, voelt het alsof je twintig jaar terug in de tijd gaat. De nostalgie spat ervan af en de visuele upgrade doet de herinneringen aan de PlayStation 2-versies bijna eer aan – zij het met een flinke roze bril. De omgevingen zien er geweldig uit, al steken de houterige NPC’s daar wat vreemd bij af.

Wat direct opvalt, is dat het spelen nog steeds even verslavend is. De bekende structuur van runs van twee minuten per level blijft intact en biedt de ideale manier om je tricks te oefenen, high scores te behalen en verborgen objecten te verzamelen. Dat ritme – eerst de score halen, daarna de S-K-A-T-E-letters zoeken – blijft simpelweg onweerstaanbaar.

Toch is deze remake meer dan een visuele oppoetsbeurt. Nieuwe muziek, skaters en merken zijn toegevoegd om de game relevant te houden in 2025. Die toevoegingen voelen echter vooral als commerciële keuzes, eerder dan een bewuste poging om de culturele betekenis van THPS te eren. De originele impact van de games op muziek, mode en jongerencultuur komt daardoor nauwelijks uit de verf.

De grootste verandering zit in de manier waarop Tony Hawk’s Pro Skater 4 is aangepakt. In het origineel was dit deel een belangrijke stap richting openwereldgameplay en een ander soort carrièremodus. Die evolutie is in de remake echter teruggedraaid. De vier-minuten-doelenstructuur maakt plaats voor dezelfde tweeminutensessies als in de eerdere games, waardoor deel 4 aanvoelt als een uitbreiding van deel 3, in plaats van een aparte titel met een eigen identiteit.

Hoewel het een gemiste kans is op narratief vlak, levert de gekozen aanpak wél veel plezier op. De levels van THPS 4 zijn uitstekend aangepast aan het ritme van de eerdere games en zitten vol nieuwe geheimen, verzamelobjecten en upgrades. Ook de drie compleet nieuwe levels passen perfect in het rijtje en zorgen voor frisse afwisseling.

Je kunt verschillende gameplaymodifiers inschakelen – zoals een oneindige balans tijdens manuals of het uitschakelen van vallen – waardoor de game toegankelijk is voor zowel veteranen als nieuwkomers. Toch blijft de klassieke tweeminutenstructuur de kernervaring.

De multiplayermodus biedt de broodnodige afwisseling na de carrièremodus. Je kunt het opnemen tegen andere spelers in verschillende modi, waarbij het uiteindelijk draait om wie de hoogste score weet neer te zetten. De toevoegingen H-A-W-K (waarbij spelers letters verstoppen voor elkaar) en Free Skate (vrij rondrijden met anderen) zijn leuke ideeën, maar de afwezigheid van level voting en playlist-keuze voelt als een gemiste kans. Alles verloopt willekeurig, waardoor je als speler weinig invloed hebt op het verloop van de sessies.