Vampire – The Masquerade: Swansong biedt een diepgaande RPG-game en een meeslepend verhaal, met onderweg een aantal goed ontworpen puzzels.

Dit verhaal biedt zo’n dicht en meeslepend verhaal dat je naar binnen trekt en je de hele tijd verslaafd houdt. Nadat zich een gebeurtenis heeft voorgedaan die bekend staat als Code Red (in wezen een afslachting van vampiers), stuurt de huidige Prince of the Boston-sekte, bekend als de Camarilla, drie van haar vertrouwde volgelingen erop uit om de waarheid te achterhalen over wat er is gebeurd. Terwijl je de waarheid van de aanval begint te onderzoeken, begint zich een monumentale samenzwering te ontvouwen, waardoor je niemand meer kunt vertrouwen. Het is een duizelingwekkend verhaal vol informatie, of dat nu uit gesprekken met anderen is of documenten die je overal vindt.

Vampire – The Masquerade: Swansong is in het begin overweldigend. Je moet niet alleen wennen aan de spelregels, maar er zijn zoveel karakters om aan te wennen en hun plaats in de hiërarchie, samen met een veelvoud aan locaties, organisaties en verschillende andere termen en praktijken die allemaal integraal onderdeel van het verhaal. Je krijgt een codex waarin meer details worden gegeven, en je bent vrij om het op elk moment te lezen voor de duidelijkheid. Ik vind het echt geweldig hoeveel moeite er in is gestoken, en als grote lezer voelde ik dat het enorm hielp om het ingrijpende verhaal van Big Bad Wolf uit te werken. Gelukkig, hoe verder je speelt en onderzoekt, hoe meer je alles begint te begrijpen, en zoals bij elk goed boek begint het allemaal samen te komen, waardoor je een duidelijk beeld krijgt in je hoofd.

In Vampire – The Masquerade: Swansong speel je als drie afzonderlijke vampiers wiens lot op de een of andere manier met elkaar verstrengeld is. Elk van de drie personages voelt uniek aan om te spelen, dankzij het fantastische werk dat met het verhaal is gedaan. Emem is een sterke en verfijnde vrouw die verschillende nachtclubs in Boston runt. Ze is brutaal en even verleidelijk, maar er is ook een droefheid voor haar die grondig wordt onderzocht. Een van haar krachten stelt haar in staat om van het ene gebied naar het andere te teleporteren, een weerspiegeling van de energie die in haar eigen persoonlijkheid wordt benadrukt. Ze is slachtoffer geweest, maar dat houdt haar niet meer tegen.

Galeb is een trouwe volgeling van de prins, en dat al een tijdje. Hij is slim en kan bovennatuurlijke aanwezigheid voelen om aanwijzingen te vinden over de mysteries die je ontdekt. Hoewel hij normaal gesproken kalm en beheerst is, kan Galeb ook ongelooflijk gewelddadig zijn, en het doorlopen van dat pad bood een interessant element aan de secties wanneer je als hem speelt. Zijn betrokkenheid bij een vrouw die bekend staat als Xu Feng en hoe dat zijn verhaal beïnvloedt, bleef me intrigeren, en het onheilspellende gevoel over bepaalde spoilers gaven me genoeg redenen om door te blijven spelen.

Ten slotte heeft Leysha de kracht om in de toekomst te kijken, hoewel dit geschenk zowel een zegen als een vloek is. Nadat ze tijd heeft doorgebracht op een plek die het Instituut wordt genoemd, wordt ze herenigd met haar dochter Halsey en doet ze haar best om de aanhoudende angst om daar terug te keren op afstand te houden. Leysha’s verhaal is gevuld met verdriet, maar afhankelijk van de keuzes die je maakt, kan er een sprankje hoop zijn. Wat haar krachten betreft, ze kan in zekere zin onzichtbaar worden, en ook het uiterlijk van mensen kopiëren om op verboden plaatsen te komen, wat haar een van de leukste maakt om te spelen.

Vampire – The Masquerade: Swansong is meer een detectivethriller, waar woorden je wapen zijn in plaats van je vuisten. Er is veel dialoog om naar te luisteren, en hoewel het kan worden overgeslagen, kunnen er stukjes informatie zijn die je misschien mist. Naast al het lezen dat je gaat doen, kan het soms traag aanvoelen, maar ik heb persoonlijk genoten van hoe diep het konijnenhol gaat. Als je met mensen praat, kun je je vaardigheden gebruiken om unieke dialoogopties te krijgen die je misschien niet zou hebben gedaan als bepaalde vaardigheden niet worden geüpgraded.

Emem, Galeb en Leysha hebben allemaal een reeks attributen en vaardigheden die kunnen worden verbeterd met ervaringspunten. In gesprekken vertrouw je op overtuiging, retoriek, intimidatie en psychologie om degenen met wie je praat te slim af te zijn. Als deze vaardigheden hoog genoeg zijn, is er een kans dat je succesvol zult zijn. Je moet niet alleen een voldoende hoog niveau hebben in deze spraakvereisten, je focus speelt een enorme rol in dingen. Vertegenwoordigd door een meter blauwe diamanten, elke keer dat je ervoor kiest om een ​​van deze in een gesprek te gebruiken, raken ze uitgeput. Als er een moment komt dat je niet genoeg Focus hebt, zal het nodig zijn om een ​​andere manier te vinden om het gesprek te ‘winnen’.

Er zijn ook verkenningsvaardigheden die je kunnen helpen om misschien een slot te openen of een beveiligingssysteem te hacken, maar nogmaals, dit vereist Focus. Sommige van deze obstakels kunnen worden overwonnen door door documenten te kijken of aanwijzingen te vinden waar een toegangscode of slotcombinatie zou kunnen zijn. Zoals veel van Vampire – The Masquerade: Swansong, krijg je constant keuzes over hoe je verder moet gaan, waarbij elke beslissing kan leiden tot mogelijk ernstige gevolgen als ze niet zorgvuldig wordt gedaan. Kennis is ook macht, en door goed opgeleid te zijn en de kracht van deductie te hebben, zullen zich andere hindernissen voordoen. Je succes op missies levert meer ervaringspunten op die je aan deze vaardigheden kunt besteden, dus grondig, geduldig en voorzichtig zijn levert vaak meer op.

Naast deze vaardigheden heb je iets dat Disciplines heet. Vampiergerichte vaardigheden die ook kunnen worden verbeterd. Zoals eerder vermeld, kan Emem teleporteren, maar hierdoor raakt haar hongermeter vol. Galeb kan items scannen om bovennatuurlijke wezens te onthullen en zijn onderzoek voortzetten, waarbij hij opnieuw zijn hongermeter vult. Leysha kan de vermomming van iemand kopiëren, maar het zal haar hongeriger maken. Er zijn ook dialoogopties waarbij Disciplines kunnen worden gebruikt, zoals het overweldigen van iemands geest, vergelijkbaar met het vertellen van een Stormtrooper dat dit niet de droids zijn waarnaar hij op zoek is . Zodra die meter vol is, word je het beest, en het hele punt van de maskerade (je identiteit verbergen voor stervelingen) wordt overbodig.

Om je honger te stillen, kun je nietsvermoedende slachtoffers eten door hun bloed te drinken, maar als je het te veel doet, neemt je achterdocht toe. Stealth is de sleutel bij het spelen van Vampire – The Masquerade: Swansong. Het kan vrij eenvoudig zijn om je bedoelingen en je vampierkarakter geheim te houden, maar zo voorzichtig mogelijk zijn is veel belangrijker dan niet. Tijdens missies zijn er bepaalde documenten te vinden, en als je ze terugvindt, kan dat vermoeden laag worden gehouden. Door je als een fluisteraar in de wind te gedragen, krijg je verbeteringen in je vaardigheden, dus het loont de moeite om voorzichtig te zijn, waar je ook bent.

Door deze vaardigheden en Disciplines succesvol te gebruiken, kun je ze blijvend verbeteren door middel van Talenten. Als je bijvoorbeeld een zoektocht voltooit zonder een bepaald aantal keren op een prooi te jagen, krijg je een extra verhoging van je hongermeter. Er zijn ook specifieke karaktereigenschappen die je kansen op het verkrijgen van informatie door middel van gesprekken vergroten. Sommige verbale uitwisselingen veranderen in confrontaties, en ze zullen je intelligentie testen om er zeker van te zijn dat je de juiste dingen zegt. Tussen deze verhitte discussies door wemelt Vampire – The Masquerade: Swansong van de puzzels, en ze vereisen dat je aandacht schenkt aan alles wat je leest en ziet.

Het algemene uiterlijk van Vampire – The Masquerade: Swansong is prachtig, met een aantal strakke omgevingen en veel detail op de kleinste plaatsen, maar sommige gezichtsanimaties laten een beetje te wensen over. De meeste personages zien er dood uit achter de ogen en hun mond komt niet overeen met wat ze zeggen. Er zijn ook wat ruwe overgangen tussen scènes en laadschermen, maar voor het grootste deel vond ik de manier waarop het eruit zag geweldig. Ik had ook een paar glitches waarbij hoofden onhandig bewogen en kleren in elkaar bloedden, maar niet genoeg om het als een probleem te beschouwen.

Vampire – The Masquerade: Swansong is een politieke thriller die zich afspeelt op de achtergrond van een oorlog tussen vampiers en stervelingen in het hart van Boston. De samenzweringen en mysteries hielden me aan het gissen, en elke keer dat ik een nieuw stukje informatie vond, kon ik niet wachten om te zien hoe het alles beïnvloedde. Er waren tijden dat ik vrij gemakkelijk iets had kunnen missen omdat ik een andere verhaaloptie koos, en sommige hiervan waren enorm. Al vroeg deed Leysha een enorme ontdekking over de bedoelingen van de prins, en ik had het gemakkelijk kunnen missen als ik gewoon mijn taken had uitgevoerd als een gehoorzame dienaar. Het is enorm en heeft een complex vaardigheidssysteem, maar het wordt gemakkelijker te begrijpen naarmate je er meer tijd aan besteedt.