Review: WWE 2K23

Uiteindelijk heeft WWE 2K23 voor elk wat wils.

WWE 2K23 doorbreekt niet het patroon van het grote herdebuut van vorig jaar, maar biedt kleinere verbeteringen en toevoegingen aan de elementen die werkten. overal. Hoewel er nog wat knikken zijn om uit te werken, is 2K23 een respectabele opvolger.

Qua besturing is 2K23 identiek aan de vernieuwde opzet van de vorige game, maar is het iets soepeler. Legacy-problemen blijven echter bestaan, zoals hoe kieskeurig het oppakken van wapens aanvoelt. Ik ben ook steeds meer gefrustreerd geraakt door het moeten indrukken van meerdere omkeerknoppen vanwege het vaak vervelende raadspel om af te leiden welke input je tegenstander zou kunnen raken. Ik geef de voorkeur aan een enkele, universele teller, aangezien het bepalen van de timing alleen al lastig genoeg is. Met een leuk vleugje toegankelijkheid kun je nu kiezen of je voor pinfalls knoppen moet indrukken om te ontsnappen of om de “stop de naald” -minigame uit WWE 2K-games uit het verleden te worden.

WarGames is het grote nieuwe wedstrijdtype en het bootst getrouw het plezier en de chaos van de echte versie na. Buiten dat, keren de gebruikelijke aanbiedingen terug zoals je ze herinnert, hoewel een robuustere tutorial beter werkt om spelers aan boord te krijgen of op te frissen voor de verschillende nuances van het gevecht. De selectie is deze keer indrukwekkend diep, ziet er geweldig uit en is grotendeels up-to-date. Ik ben ook geen noemenswaardige technische problemen tegengekomen – altijd een goed teken voor deze serie. Over het algemeen is de gameplay niet significant veranderd, dus als je 2K22 leuk vond, glijd je meteen naar 2K23. Als je dat niet hebt gedaan, is het onwaarschijnlijk dat dit bericht je van gedachten zal doen veranderen.

De Showcase-modus in documentairestijl heeft een leuke draai, waardoor je de carrière van coverster John Cena kunt herbeleven zoals verteld door zijn grootste verliezen. Dit is een vleziger aanbod dan de Rey Mysterio Showcase van vorig jaar, aangezien je Cena zult verslaan met een breed assortiment van zijn grootste rivalen, van Edge tot The Rock tot Brock Lesnar. Het algemeen kader blijft ongewijzigd; je kunt doelen voltooien, zoals het uitvoeren van bepaalde bewegingen om extra goodies te ontgrendelen, zoals tijdperkspecifieke versies van worstelaars. Dit kan aanvoelen als werk, maar de beloningen zijn over het algemeen de moeite waard, vooral als je een doorgewinterd lid van de Cenation bent.

Ik heb genoten van Cena’s vertellingen waarin hij zijn tegenstanders prijst terwijl hij bespreekt wat hij van deze nederlagen heeft geleerd, hoewel ik het luisteren naar het commentaar van het onderwerp mis tijdens de overgangen halverwege de wedstrijd naar real-life videobeelden. Door deze clips in relatieve stilte te bekijken, wordt hun effectiviteit afgezwakt. De generieke muziek die tijdens deze wedstrijden wordt afgespeeld, is ronduit slecht, en het is nog erger dat je deze niet kunt uitschakelen in de modus zelf. Toch biedt Showcase een behoorlijk leuke trip down memory lane en eindigt met een heerlijk gekke en onverwachte wending die het bijna de moeite waard maakt om alleen maar te zien.

Ik had een betere tijd met MyRise in vergelijking met vorig jaar, dat twee afzonderlijke verhaalcampagnes biedt. Ofwel als nieuw ondertekende indie-lieveling of als prospect van de tweede generatie, bieden beide verhalen totaal verschillende, door keuzes gedreven verhalen die variëren van dom tot kribbig met humoristische inside-jokes voor slimmere fans (zoals executive VP Shawn Michaels die beweert dat WWE een “geweldige staat van dienst” van het herverpakken van supersterren onder nieuwe gimmicks). Hoewel dit avontuur zich op dezelfde manier ontvouwt – chat backstage met supersterren om deel te nemen aan hoofd- en zijmissies terwijl je vecht op je social media-feed – is MyRise dit jaar een sterker pakket.

MyGM blijft een leuke time-sink die nieuwe matchtypes en andere opties biedt om het door jou gekozen merk te helpen opbouwen. Extra GM’s (waaronder Xavier Woods en Tyler Breeze voor UpUpDownDown-fans), modifiers die de loop van een seizoen veranderen, plus de mogelijkheid om tegen meer spelers te spelen, zijn ook leuke bonussen. Ik ben nooit een grote fan geweest van de Universe-modus in sandbox-stijl, en hoewel het nu uitgebreide verhalende controle biedt voor het sturen van de carrière van een superster, is het niet genoeg om mijn interesse lang vast te houden. MyFaction, waarin je supersterteams verzamelt, bouwt en aanpast via een ruilkaartspelformaat, is vrijwel hetzelfde, maar omvat wel competitief online spelen. Zoals met al het andere, versterken kleinere aanpassingen hun respectieve modi op een manier die hun bestaande fans zou moeten plezieren, maar misschien niet genoeg is om nieuwe aan te trekken.

Het creëren van supersterren is een betrouwbare traktatie, en de toegenomen aanpassingsmogelijkheden en het grotere aantal superster-saveslots verbeteren dit. Fotografische face-mapping is een leuke bijkomstigheid waarmee je, hoewel lastig om mee te werken, bestaande worstelaars opnieuw kunt creëren met een grotere nauwkeurigheid dan ooit. Het uploaden of downloaden van aangepaste afbeeldingen naar een online database is een fluitje van een cent; Ik vind het leuk om mijn eigen supersterren te maken, maar ik krijg nog meer kick door duizenden creaties van de community te bekijken en te downloaden. Het creëren van aangepaste arena’s (die nu online kunnen worden gebruikt), ingangen, video’s en kampioenschappen verschilt niet veel van vroeger, maar het blijven vermakelijke manieren om mijn creativiteit te ontwikkelen.

Op het moment van schrijven is het online spelen helaas een beetje een ramp. Tijdens de vroege lancering van de game voor Icon- en Deluxe Edition-spelers heb ik nog nooit een wedstrijd gespeeld waarbij de verbinding met mijn tegenstander(s) niet onmiddellijk werd verbroken en vervangen door een AI. Hoewel dat een soepele oplossing is om spelers in de game te houden, is het onvermogen om te spelen zonder onderbreking valt erg tegen. Vanaf de lancering zijn de zaken niet veel verbeterd, dus ik hoop dat het snel zal worden opgelapt.

  • Gameplay
  • Graphics
  • Geluid
  • Replay Value
4

Samenvatting

De meer incrementele toeters en bellen van WWE 2K23 betekenen dat het technisch gezien een algeheel sterker pakket is dan 2K22. In tegenstelling tot vorig jaar profiteert het echter niet van de roze opwinding om na een jarenlange afwezigheid weer een grote worstelsimulatie te spelen. De overeenkomsten met zijn voorganger zorgen ervoor dat 2K23 meer formeel dan speciaal aanvoelt, maar het zet nog steeds het algehele positieve traject van de serie voort. Net als kijken naar een terugkerende legende die nacht na avond hun grootste hits speelt, de nieuwigheid is vervaagd, maar ik ben nog steeds blij dat ze terug zijn – voor nu.

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

U kunt de inhoud van deze pagina niet kopiëren