Menu Sluiten

Review: XDefiant

XDefiant is Ubisoft’s poging tot een competitieve multiplayer shooter.

De kernmodi van XDefiant bieden tijdelijk leuke pogingen tot de competitieve multiplayer arena shooter, maar de nieuwste poging van Ubisoft om een stukje van de lucratieve esports-taart te veroveren voelt halfbakken. Kernmodi zoals de oefenmodus en de gerangschikte wachtrij worden op het moment van schrijven afgesloten door constructietape. Dit laat een saaie battle pass over met hoofdkrabbende progressiebeslissingen en standaard wapengebaseerde levelsystemen als de enige tastbare manier om je te belonen voor het spelen van het spel of het goed doen na een individuele match. En met twijfelachtige netcode en ontbrekende hoofdfuncties en -modi, zorgen zelfs de interessante hero shooter-achtige vaardigheden en kleine aanpassingen aan de run-and-gun, low-time-to-kill-formule die is bedacht door Call of Duty er niet voor dat ik terug wil naar XDefiant.

Ubisofts crossover shooter had geen minder interessante eigenschappen kunnen kiezen om samen te kit-bashen. Hoewel elk van de vijf facties die momenteel beschikbaar zijn in de game een coole benadering van de gameplay toevoegt, zijn het niet bepaald de supersterren waar je aan denkt als je Ubisoft hoort. In plaats daarvan stappen spelers de arena’s binnen als onbekende personages uit Ded Sec (Watch Dogs), The Cleaners (The Division), Libertad (Far Cry), Echelon (Splinter Cell) of The Phantoms (Ghost Recon). Er is geen Sam Fisher of Dani Rojas die je herkent of waar je enthousiast over wordt omdat je hun game leuk vond. Elke factie heeft drie speelbare personages (waarvan je er twee of meer in elke factie moet ontgrendelen), maar ze hebben geen onderscheidende eigenschappen tussen hen, afgezien van wat cosmetische dingen.

De gevechten zijn snel, met een korte time-to-kill om elk schot te laten tellen en bijna niet-bestaande respawn-timers die je constant terugduwen om het doel te achtervolgen en die K/D-ratio op te krikken met zijn hyperrealistische arsenaal aan wapens en apparaten. Het hoogtepunt hier is XDefiant’s selectie van 14 maps, elk met veel slim aangelegde lanes en chokepoints, met open gebieden en nauwe gangen op verschillende plekken om verschillende speelstijlen aan te moedigen en te belonen.

Als je genoeg kills in één leven krijgt, ontgrendel je een coole ultra-vaardigheid om je team te helpen in de strijd en wat extra kills of extra tijd op het doel te stapelen. Hier beginnen de dingen te veranderen ten opzichte van het bekende: Ultras, naast een minder krachtige maar nog steeds nuttige secundaire vaardigheid en een nuttige passieve vaardigheid, variëren op basis van de factie die je kiest. Elke factie is gebaseerd op een organisatie of groep van een ander Ubisoft-eigendom en heeft zijn eigen set specialiteiten en vaardigheden. Je kunt er op elk moment tijdens een spel tussen wisselen, zodat je je strategie kunt aanpassen op basis van de taak die voorhanden is.

Stel je voor dat je Domination speelt, maar het andere team heeft een sluipschutter in een perfecte zichtlijn om jou en je teamgenoten één voor één uit te schakelen, waardoor je het punt niet kunt veroveren. Het opzetten van een van de Mag Barriers van de Phantoms kan helpen om wat sluipschuttervuur lang genoeg te absorberen zodat je team een betrouwbare houvast kan krijgen en terug kan vuren. Maar hoe tactisch deze vaardigheden ook kunnen zijn, de basisopstelling van XDefiant doet niet genoeg om strategisch spel aan te moedigen in plaats van simpelweg het doel te bestormen en te proberen het vijandelijke team te verslaan tot de scorelimiet is bereikt.

Dat spelletje quickdraw voelt echter niet altijd goed. XDefiant’s netcode en hit detection zijn er ver naast; ik kan je niet vertellen hoe vaak mijn spel een schot op een tegenstander heeft geregistreerd als een hit, alleen om ze me te laten doden en het spel me te laten weten dat ze volledige gezondheid hadden nadat ik was neergehaald. Zelfs met een bekabelde verbinding en de beste ping in mijn lobby, ben ik door muren heen geschoten terwijl ik bewoog en zelfs gedood terwijl ik me verstopte achter dekking die mijn hele lichaam zou moeten blokkeren.

  • Gameplay
  • Graphics
  • Geluid
  • Replay Value
3.5

Samenvatting

Het is nog maar een week geleden dat ik XDefiant voor het eerst installeerde, maar ik denk niet dat ik het zou missen van mijn harde schijf. Hoewel de gameplay in de kern leuk genoeg is, is het spel kaal vergeleken met de meeste andere shooters, inclusief de gratis versies, met zelfs de meest basale modi zoals team deathmatch en free-for-all of functies zoals een pingsysteem of skill-based matchmaking nergens te vinden. De maps zijn goed gemaakt, dat zeker, maar zonder rang om naar te streven, dagelijkse missies die me vragen om tien hele matches te spelen en heel weinig om naar uit te kijken in de battle pass, begrijp ik niet waarom dit spel meer aandacht zou krijgen dan andere, afgezien van het feit dat het gratis is.

MELD JE AAN VOOR ONZE NIEUWSBRIEF