Review: AI Limit

AI Limit is een waardige toevoeging aan het Soulslike-genre.

AI Limit is een game die er geen geheim van maakt dat het een volwaardige Soulslike-ervaring wil bieden. Vanaf het eerste moment is duidelijk hoeveel inspiratie de Chinese indie-studio SenseGames heeft gehaald uit de games van FromSoftware. De invloed van titels als Dark Souls, Elden Ring en Bloodborne is overduidelijk, maar ook elementen uit anime-achtige Soulslikes zoals Code Vein en actiegerichte titels als NieR: Automata en Scarlet Nexus zijn terug te vinden.

Toch stelde ik me de vraag of AI Limit niet té afhankelijk zou zijn van zijn voorgangers zonder een eigen identiteit te ontwikkelen. Gelukkig blijkt na een volledige playthrough dat de game, ondanks de vele herkenbare elementen, zijn eigen plek in het genre weet te veroveren. AI Limit is verre van perfect, maar biedt genoeg plezier en uitdaging om als een waardige Soulslike door het leven te gaan.

Elke Soulslike-game wordt onvermijdelijk vergeleken met de FromSoftware-titels, en AI Limit speelt hier handig op in door zijn inspiratie openlijk te tonen. De typische gameplay-elementen zijn allemaal aanwezig: kampen die functioneren als bonfires, vijanden die kristallen (souls) droppen, shortcuts via ladders en liften, en een beperkt aantal genezingen tussen rustpunten door.

De checkpoints zijn over het algemeen gul geplaatst in vergelijking met oudere Soulsborne-titels, waardoor de game minder frustrerend aanvoelt. Dit kan een tweesnijdend zwaard zijn: enerzijds maakt het de game toegankelijker, anderzijds kan het voor doorgewinterde spelers soms te vergevingsgezind voelen.

Toch is AI Limit simpelweg een plezier om te spelen. De game heeft een delicate balans tussen eerbetoon en imitatie, waarbij genoeg unieke aspecten worden toegevoegd om relevant te blijven.

Het gevechtssysteem van AI Limit voelt onmiddellijk vertrouwd aan, met lichte en zware aanvallen, wapenvaardigheden, spreuken, ontwijkrollen en parry-mogelijkheden. Gelukkig zijn deze kernmechanieken perfect uitgewerkt, waardoor het vechten soepel en bevredigend aanvoelt. Dit is cruciaal voor een Soulslike-game en SenseGames heeft deze basis uitstekend neergezet.

Een unieke toevoeging is de Sync Rate-meter, een percentagebalk die invloed heeft op de schade die je uitdeelt. Van 100% tot 80% blijft je schade optimaal, maar zodra dit percentage daalt, wordt je effectiviteit steeds minder. Onder de 40% verlies je zelfs de mogelijkheid om spreuken te gebruiken, en bij 0% kun je tijdelijk bevriezen, waardoor je een makkelijk doelwit wordt.

Deze mechanic voegt een interessante laag strategie toe aan de gevechten. Je moet voortdurend balanceren tussen aanvallen en verdedigen om je Sync Rate op peil te houden. Dit voorkomt dat spelers simpelweg vijanden van een afstand bestoken met spreuken en moedigt een agressievere speelstijl aan.

Daarnaast bieden de verschillende wapens genoeg variatie om experimenteren aan te moedigen. Ze schalen op basis van Strength, Technique (Dexterity) en Spirit (Intelligence), vergelijkbaar met de klassieke Soulslike-statistieken. Bovendien heeft het hoofdpersonage Arissa een prothetische arm met vier unieke vaardigheden, waaronder een schild, een parry, een snelle stap en een krachtig spookachtige klauw die extra schade toebrengt. Vooral deze laatste voelt ietwat overpowered, maar is desondanks ontzettend leuk om te gebruiken.

AI Limit valt aan de makkelijkere kant van het Soulslike-spectrum. De meeste vijanden kunnen eenvoudig gestaggerd worden en de meerderheid van de bazen, inclusief de eindbaas, zijn relatief eenvoudig te verslaan. Er zijn geen stamina- of equip load-beperkingen, wat de game toegankelijker maakt.

Toch zijn er enkele onverwachte moeilijkheidspieken, met name bij een handvol mid- en late-game bazen. Voor nieuwkomers in het genre kunnen deze gevechten als onoverkomelijke obstakels voelen, terwijl hardcore Soulslike-fans het grootste deel van de game misschien te makkelijk vinden. Dit plaatst AI Limit in een lastige positie: het is niet toegankelijk genoeg voor beginners, maar ook niet uitdagend genoeg voor ervaren spelers.

Ondanks deze inconsistentie blijven de moeilijkere bazen uitstekend ontworpen en voelen ze fair aan. Als je faalt, weet je altijd precies wat je fout deed en hoe je jezelf kunt verbeteren. Dit maakt het overwinnen van deze uitdagingen bijzonder bevredigend.

AI Limit speelt zich af in een post-apocalyptische sci-fi-wereld waarin de mensheid grotendeels is uitgestorven. Overlevenden vechten tegen mechanische vijanden, Necros (vreemde wezens ontstaan uit een substantie genaamd Mud), en een gevaarlijke religieuze sekte met goddelijke krachten.

Het verhaal wordt grotendeels op indirecte wijze verteld via omgevingsverhalen, computerschermen en itembeschrijvingen, vergelijkbaar met de Soulsborne-games. Dit werkt prima, maar spelers die een directere verhalende ervaring zoeken, zullen mogelijk teleurgesteld zijn. De thema’s van AI Limit, zoals het bestaan van kunstmatige intelligentie en de menselijke overlevingsdrang, zijn interessant, maar vragen enige inspanning om volledig te doorgronden.

Visueel weet AI Limit een intrigerende sfeer neer te zetten. De wereld is aanvankelijk kil en troosteloos, maar wordt gaandeweg steeds surrealistischer. De levels zijn lineair, maar goed ontworpen, met verborgen paden en optionele bazen die de moeite waard zijn om te ontdekken.

AI Limit is geen AAA-game en dat is merkbaar in de technische afwerking. Tijdens mijn 18 uur durende playthrough ondervond ik vier crashes, een bug waarbij een level verkeerd inlaadde, een niet-reagerende AI-metgezel tijdens een baasgevecht en sporadische frame drops op de PS5.

Geen van deze problemen was gamebrekend, maar ze kunnen soms frustrerend zijn. Dit ruwe randje maakt duidelijk dat AI Limit een AA-game is met een beperkter budget, wat vooral merkbaar is in de soms houterige voice acting en minimalistische soundtrack.