Review: Atelier Yumia: The Alchemist of Memories & the Envisioned Land

Atelier Yumia: The Alchemist of Memories & the Envisioned Land is een frisse start voor de Atelier-serie.

De Atelier-serie heeft zich jarenlang vastgehouden aan een specifieke stijl en sfeer. Maar al in de eerste uren van Atelier Yumia: The Alchemist of Memories & the Envisioned Land is duidelijk dat er veel veranderd is. De stijl is scherper, de toon iets serieuzer, en – misschien wel het meest schokkend – de hoofdrolspeelster heeft niet eens een gigantische alchemie-ketel! Dit leek in eerste instantie een breuk met de knusse, slice-of-life sfeer waar de serie bekend om staat, maar tientallen uren, honderden gevechten en duizenden alchemiesessies later kan ik met zekerheid zeggen dat dit een fantastische stap voorwaarts is voor de franchise.

Waar de vorige drie delen in de serie een trilogie vormden rondom alchemist Ryza, heeft Atelier Yumia een compleet nieuwe setting en hoofdpersoon. Dit voelt meer als de wisseling tussen Final Fantasy-titels dan een traditionele Atelier-game. Hoewel enkele bekende elementen en iconische wezens behouden blijven, is Yumia een totaal ander soort alchemist in een totaal andere wereld. In haar tijd is alchemie verboden, nadat het in het verleden volledig uit de hand liep en een hele regio verwoestte. Officiële geschriften over alchemie zijn vernietigd en generaties zijn opgegroeid zonder enige kennis van de kunst, wat leidt tot argwaan en angst wanneer het onderwerp ter sprake komt.

De Atelier-games draaien vaak om een excentriek buitenbeentje, maar Yumia’s situatie is veel schrijnender. Juist daarom is het des te inspirerender om haar ondanks alles te zien glimlachen en grappen. Haar reis, waarbij ze haar metgezellen langzaam voor zich wint, voelt des te betekenisvoller. Hoewel er uiteraard schurken, magische artefacten en oude ruïnes in het verhaal zitten, draait de kern om het herontdekken van een verloren beschaving en het verbinden van het heden met het verleden. Dit thema van historische verkenning en gemeenschapsopbouw maakt de game enorm meeslepend en emotioneel bevredigend.

Laten we eerlijk zijn: de Atelier Ryza-trilogie perfectioneerde de combinatie van actie en turn-based gevechten. Atelier Yumia bewijst dat dit geen toevalstreffer was. Gust heeft opnieuw een uniek en inventief gevechtssysteem gecreëerd dat snelle actie combineert met strategische diepgang.

De gevechten spelen zich af in een cirkelvormige arena, waarin vijanden zich in het midden bevinden en jouw team hen omringt. Je hebt verschillende aanvallen toegewezen aan de vier actieknoppen en kunt vrij bewegen of aanvallen ontwijken. Daarnaast kun je naar een buitenste ring stappen, waar je aanvallen veranderen in krachtige afstandsversies met unieke eigenschappen. In het begin voelt het als een button-mashfestijn, maar na verloop van tijd beginnen de systemen perfect in elkaar te klikken. Je leert hoe je vijanden kunt verdoven door de juiste aanvalseigenschappen te gebruiken, hoe je teamleden strategisch wisselt en hoe je alchemie-items slim inzet om zelfs de moeilijkste gevechten te winnen. Het resultaat is een dynamisch en bevredigend gevechtssysteem dat een welkome afwisseling vormt tussen de rustige alchemie- en exploratiemomenten.

Exploratie en alchemie hebben ook een grote transformatie ondergaan. Dit is de meest open Atelier-game tot nu toe, met gigantische gebieden om te verkennen. Van steile kliffen tot ondergrondse tunnels en uitgestrekte velden, er valt altijd iets nieuws te ontdekken. Dorpen en kampen zijn verspreid over de kaart, waardoor je constant redenen hebt om rond te reizen. En met hulpmiddelen zoals zip-lijnen, driedubbele sprongen en zelfs een alchemie-aangedreven motorfiets voelt de wereld verkennen heerlijk dynamisch.

Het alchemiesysteem zelf heeft ook een visuele upgrade gekregen. In plaats van traditionele mengmethodes, zwaait Yumia met haar lichaam om kristallen vol herinneringen en essenties te combineren. Dit geeft een prachtige visuele flair aan het proces zonder de kerncomplexiteit van alchemie te verliezen. Sommige bekende elementen, zoals stat-boosts van materialen, zijn verplaatst naar speciale tools zoals de Trait Blender, wat het systeem intuïtiever maakt zonder in te boeten aan diepgang.