Freedom Wars Remastered is een nostalgische terugkeer naar de Panopticon.
Freedom Wars Remastered brengt de dystopische, Monster Hunter-achtige actiegame van de PS Vita naar de PS5 en PS4. Hoewel deze remaster een flinke visuele en technische upgrade biedt, blijft het spel duidelijk worstelen met de beperkingen van zijn handheld-oorsprong. Het resultaat is een game die zowel nostalgie oproept als frustraties veroorzaakt.
De wereld van Freedom Wars is grimmig en fascinerend. Door ecologische rampen en oorlogen is de mensheid gedwongen zich terug te trekken in ondergrondse Panopticons, gigantische stadsstaten waar gevangenschap en dwangarbeid de norm zijn. Spelers kruipen in de huid van “zondaars”, mensen met absurde straffen van miljoenen jaren, die moeten vechten om hun straf te verkorten. Dit gebeurt door enorme Abductors te verslaan en rivaliserende Panopticons te bevechten.
Het verhaal en de wereldopbouw blijven een van de sterkste punten van de game. De regels die spelers beperken – zoals boetes voor rennen of te ver van je Accessory (een cyborg-achtige bewaker) afdwalen – versterken het gevoel van onderdrukking. Toch kunnen deze beperkingen, vooral in de eerste uren, frustrerend aanvoelen, omdat ze de voortgang vertragen.
De gameplay combineert customization, teammanagement en intensieve gevechten. Je voert missies uit, variërend van het redden van gijzelaars tot het uitschakelen van vijanden. De Thorn-mechaniek, waarmee je kunt grijpen, genezen of versterken, voegt een tactische laag toe aan het vechtsysteem en zorgt voor verticale dynamiek in de gevechten.
Helaas mist de combat de diepgang van andere actiegerichte games. Zowel melee- als ranged-gevechten voelen zweverig aan, en de lage vaardigheidsdrempel zorgt ervoor dat het al snel repetitief wordt. Daarnaast is het crafting-systeem, dat essentieel is om sterker te worden, meer een tijdrovende klus dan een leuke uitdaging.
De multiplayer-modus blijft een van de sterkste troeven van de game. Hier kunnen spelers NPC-teamgenoten vervangen door echte spelers, wat de gevechten onvoorspelbaar en dynamisch maakt. Het League of Panopticons-klassement, waarin spelers bijdragen aan de ranglijst van hun gekozen stadstaat, voegt een competitief element toe. Met 47 Japanse prefecturen en internationale steden om te vertegenwoordigen, biedt dit systeem een unieke community-ervaring.
Toch blijft het succes van de multiplayer afhankelijk van een actieve spelersbasis. Hoewel de remaster nieuw leven in de game kan blazen, blijft het de vraag of de community groot genoeg zal zijn om de multiplayer-ervaring op lange termijn interessant te houden.
De remaster levert een indrukwekkende visuele upgrade, met scherpe textures, stabiele framerates en verbeterde belichting. De overstap van de PS Vita naar de DualSense-controller is een grote verbetering, met haptische feedback die gevechten meer impact geeft. De oorspronkelijke besturing, die destijds veel kritiek kreeg, is nu intuïtiever.
Desondanks blijft de game last houden van zijn handheld-oorsprong. De vele laadschermen onderbreken de flow, en de missie-structuur, ontworpen voor korte sessies op de PS Vita, voelt niet goed aan op moderne consoles. Hoewel fast travel later beschikbaar komt, blijft het constante laden een ergernis.
De game weet visueel indruk te maken met een unieke artstijl en een sfeervolle dark-synth soundtrack. De extra voice-acting in de remaster is een welkome toevoeging, maar kan op den duur irritant worden, vooral door de herhalende uitspraken van je Accessory en teamgenoten tijdens gevechten.
De personages in de game zijn echter teleurstellend. Ze vallen in voorspelbare archetypes en missen diepgang, waardoor het moeilijk is om echt betrokken te raken bij hun verhalen. Hoewel er een breed scala aan potentiële bondgenoten is, had een kleinere cast met meer uitwerking beter gepast.
Samenvatting
Freedom Wars Remastered is een respectabele update van een cultklassieker. De verbeterde graphics, soepelere besturing en multiplayer-mogelijkheden maken dit de beste manier om de game te spelen. Toch blijven de beperkingen van de PS Vita-versie voelbaar, met repetitieve gameplay, oppervlakkige personages en een traag tempo.
Voor fans van het origineel is dit een mooie kans om terug te keren naar de Panopticon. Nieuwe spelers kunnen genieten van de unieke wereld, maar moeten bereid zijn om enkele verouderde elementen te accepteren.