Nioh 2: The Complete Edition is een uitstekende Soulslike met uitstekende gevechtsmechanics, een geweldig leveldesign, een prachtige wereld en meer.

Ik heb Nioh 2 op PlayStation 4 meer dan 100 uur gespeeld, en ik krijg nog steeds de drang om terug te keren naar zijn nachtmerrieachtige wereld. Het is een bewijs van de actiegerichte en verslavende gameloop van de game. Sinds de lancering hebben we drie belangrijke DLC-updates uitgebracht, die voortbouwen op het tijdlijnsysteem en die proberen het verhaal van de game uit te bouwen, wat nog steeds een beetje verwarrend is.

Het avontuur komt nu naar PC en PlayStation 5, gebundeld met alle updates en uitbreidingen, samen met verbeterde kwaliteit. Na vele uren de PC-versie te hebben gespeeld, kan ik zeggen dat deze bestraffende ervaring genoeg standhoudt voor nog een ronde van marteling.

Het verhaal van Nioh 2 neemt spelers mee door een behoorlijk lange tijdlijn van een half mens, half yokai krijger. Je eerste doel is om het personage te creëren, en gelukkig zijn er een heleboel opties om het perfecte personage voor jou te creëren. De aanpassing gaat door terwijl je je twee favoriete wapens kiest, maar je bent niet gebonden aan deze specifieke wapens en kunt op elk moment in het spel veranderen.

Acties die je tijdens het spelen onderneemt, weerspiegelen de groei van je personage. Hoe meer je wapens en vaardigheden hebt gebruikt, hoe meer ervaring je opdoet met dat wapen, waardoor je vaardigheidspunten kunt toevoegen om nieuwe aanvallen, combo’s en passieve vaardigheden te leren. Dit creëert een interessante gameloop voor sommigen die alles onder de knie willen krijgen, maar het is mogelijk om door het spel te komen met alleen de paar wapens van jouw voorkeur.

De missiestructuur vindt plaats op een bovenwereldkaart die van locatie verandert terwijl je verhaalmissies voltooit. Deze speurtochten hebben verschillende startpunten op dezelfde kaart, maar met extra zijmissies kun je terugkeren naar een kaart om een ​​krachtige demon te bevechten of een paar golven vijanden uit de weg te ruimen. In de latere delen van het spel kunnen deze sidequests een absolute nachtmerrie zijn van golven van de krachtigste demonische vijanden die om je keel komen.

Nioh 2 is een uitdagende game, maar het ontwikkelteam biedt spelers een paar verschillende opties om gevechten gemakkelijker te maken. Ik denk dat het belangrijkste om te beheersen de Ki Pulse is, die uithoudingsvermogen terugkrijgt. Het is essentieel in de meeste situaties en kan je echt in de problemen brengen als je het niet gebruikt. Het veranderen van je houding en het begrijpen van de voordelen van elke houding is cruciaal om meer schade aan vijanden te veroorzaken.

De Yokai Ability is een mooi systeem en stelt je in staat om Yokai Souls uit te rusten met je personage en ze op te roepen om je vijand aan te vallen. Er is een aanzienlijke verscheidenheid aan Yokai Souls om te verzamelen, die elk verschillen in niveau en prestaties. Je personage kan Yokai Shift en gaat een tijdje volledig op een baas hameren, waardoor spelers een adempauze krijgen om hun zweterige handen af ​​te vegen.

De PC-versie heeft het allemaal, en het belangrijkste is dat je vanaf het allereerste begin toegang hebt tot de nieuwste wapens die aan het spel zijn toegevoegd, Splitstaff en Claws. Dit was leuk om in een vroeg stadium meer met deze wapens vrijgesproken te worden in plaats van er vijanden van hoog niveau mee op te nemen. Ze dringen er ook bij terugkerende spelers op aan om verschillende vechttechnieken uit te proberen, wat misschien niet de enige reden is waarom je het spel opnieuw wilt spelen, maar het is er een van.

Er zijn ook de toegevoegde updates die zijn aangepakt sinds de lancering op de PlayStation 4. Als je de game al een tijdje niet hebt gespeeld, zul je merken dat veel van de pijnpunten in de besturing zijn verholpen door feedback van spelers. Voor PC-spelers is er ondersteuning voor ultrawide monitoren en opties voor het aanpassen van het toetsenbord en de muis, wat leuk was. Toch merkte ik dat ik snel weer op de controller zat nadat ik het controleschema had geprobeerd.

Het beste van deze PC-release is dat ik geen noemenswaardige dieptepunten in de prestaties of grafische weergave leek te zijn tegengekomen. Ik probeerde het spel en mijn machine tot het uiterste te duwen en was nog steeds in staat om soepel over het slagveld te navigeren zonder enige visuele downgrade. De framerate bleef consistent met 120 fps-opties en 4k-ondersteuning, wat voor sommigen reden genoeg zou kunnen zijn om terug te springen. Het resultaat is gewoon een hele bevredigende ervaring.